# 58 Dodendans

Mooi gedicht. Ik heb het met plezier gelezen. Misschien iets buiten het kader van de opdracht, maar ach.... fuck de regels :)

Pater Anthony, Ja, heel mooi verhalend gedicht.

erhm ik geloof niet dat ik helemaal mee ben maar dat zal aan mij liggen, hoor, ik ben niet zo poetisch

erhm ik geloof niet dat ik helemaal mee ben maar dat zal aan mij liggen, hoor, ik ben niet zo poetisch

Maak er dan maar twee van. Och Pater, ik voel me echt schuldig. Dit is al de tweede keer dat ik moet bekennen dat ik het niet zo goed snap.. Help?

Een beetje hulp dan: Volgens de mythe gooide Daedalus zijn neef Talos van een rots, puur uit jaloezie. Hij begroef Talos snel maar werd betrapt en vertelde toen dat hij een slang had begraven. Icarus hoorde (in mijn verhaal, verzonnen dus) uit de mond van iemand anders dat zijn vader een moordenaar is.

Ik had net, naar aanleiding van jouw prachtige gedicht, gezocht naar net die bijzonderheden over de moord van Daedalus op zijn neef. Ik vermoedde dat het daar mee te maken had, net vanwege de verbitterde toon van Icarus. Dat van die slang vond ik niet terug, maar dat doet er niet toe . Het is pakkend, beeldend en nu zit ik door mijn superlatieven heen. In één gebaar: :thumbsup:

het ligt toch echt aan mijn onpoetische inborst :o

het ligt toch echt aan mijn onpoetische inborst :o

Of aan mijn rommelige vaagheid :)

Misschien gooi ik wat olie op het vuur maar komt het omdat ik een vrouw ben dat ik, zelfs na jouw uitleg, sommige delen nog steeds anders interpreteer? :( Intrigerend is het zeker! ( De inhoud, niet het verschil tussen man en vrouw. Nou ja, eigenlijk dat ook wel maar nu even niet! :p )

Bedankt voor de leuke reacties, Jan, Olaf, en Marcker. Voor Lilithx en schrijvenmaar hoop ik dat de mist uit mijn vage gedichten zal verwaaien. Olaf: fuck de rules, jazeker, maar ik ben niet zo heel ver van de opdracht gebleven. Die luidt: kruip in de huid van Icarus, wat ik heb gedaan. Verder is de gangbare interpretatie van de mythe dat Icarus naar de zon vloog omdat hij niet wilde luisteren naar de adviezen van zijn vader, uit balorigheid of iets dergelijks. Mijn interpretatie is een heel andere.

Misschien gooi ik wat olie op het vuur maar komt het omdat ik een vrouw ben dat ik, zelfs na jouw uitleg, sommige delen nog steeds anders interpreteer? :( Intrigerend is het zeker! ( De inhoud, niet het verschil tussen man en vrouw. Nou ja, eigenlijk dat ook wel maar nu even niet! :p )

Hoi Marietje, Het is ook de bedoeling, om de mythe geheel anders te interpreteren dan gebruikelijk. Of het komt door man vrouw verschil weet ik niet. Daarvoor moet ik eerst even vrouw worden, maar ik ben momenteel nogal gebonden. :)

Misschien gooi ik wat olie op het vuur maar komt het omdat ik een vrouw ben dat ik, zelfs na jouw uitleg, sommige delen nog steeds anders interpreteer? :( Intrigerend is het zeker! ( De inhoud, niet het verschil tussen man en vrouw. Nou ja, eigenlijk dat ook wel maar nu even niet! :p )

Hoi Marietje, Het is ook de bedoeling, om de mythe geheel anders te interpreteren dan gebruikelijk. Of het komt door man vrouw verschil weet ik niet. Daarvoor moet ik eerst even vrouw worden, maar ik ben momenteel nogal gebonden. :)

Een geslachtsverandering voor een gedicht is ook zo wat! :confused: Even voor de duidelijkheid: de vrije interpretatie van de mythe vind ik juist origineel maar de eerste twee zinnen verklaren voor mij niet dat de zoon heeft gehoord dat zijn vader de moordenaar is maar ik lees ze dat de zoon niet gelooft dat de vader zijn vader was. Ik interpreteer het gedicht als het opbiechten dat Icarus niet de zoon van zijn vader is. De worsteling van de zoon om toch geaccepteerd te worden als zoon/ de vertwijfeling of hij 'zoon waardig' is. Het vliegen naar de zon, leg ik uit als een vlucht: weg van deze situatie waarin zijn basis wegvalt. Zijn vader is een vreemde. Kortom mijn gedachtegang heeft wel wat weg van jouw bedoeling maar die moord haal ik er niet uit. Misschien denk ik als vrouw niet slecht genoeg! ;)

Hoi Marietje, van de moord kan je alleen weten als je het verhaal van de slang kent. Je moet dus de mythe kennen om mijn verhaal te interpreteren, als je dat zou willen. De zoon twijfelt niet of hij 'zoon waardig' is, hij twijfelt eraan of Daedalus 'vader waardig' is. Aan het begin van het gedicht was dat geen punt, maar als Icarus kennis krijgt over de ware aard van zijn vader, wordt deze een vreemde, zoals je al zei. Blijf verder volharden in niet slecht genoeg denken :)

Meeslepend gedicht Anthony. Tragische klaagzang over ouderlijk bedrog. Mooi. (het was een geloof wat niet kon bestaan -> dat niet kon bestaan)

Bedankt Elyse. En zulke foutjes sluipen er telkens weer in. Ik heb het aangepast.

Ik ben niet zo van het dichten en rijmen, maar heb toch genoten. Zonder de achtergrond te kennen ben ik bij mezelf te raden gegaan hoe dit gevoel past bij mij. Kortom ik ben gaan nadenken over mijn relatie met mijn vader en of dit zich ook hierin kon voorvallen. Dank je wel Pater

Zonder de achtergrond te kennen ben ik bij mezelf te raden gegaan hoe dit gevoel past bij mij

Dat is mooi en ook precies waar het om gaat, de dingen die echt belangrijk voor je zijn beleef je met je gevoel. Dan hoef je niet precies te weten hoe het zit, of eigenlijk weet je het al: met je hart. Blij dat ik daar een bijdrage aan heb kunnen leveren. Bedankt voor je leuke reactie.

Hoi, Ik ben op zich wel van de gedichten, maar deze is denk ik te moeilijk voor mij. Ligt aan mij hoor, trek het je niet aan.

Dag Pater, ik begin het gedicht mooi te vinden omdat ik door de uitleg het principe begin te herkennen. Ik begreep er eerst niet veel van. Toch fijn om hier mijn algemene kennis te kunnen en mogen vergroten. Dat Icarus naar de zon vloog en daarbij zijn vleugels verbrandde was mijn "totale kennis" van de mythe! Veel verder ging mijn belangstelling in mijn jongere jaren blijkbaar niet. Nu wel :o

Hoi Angelieke en Blavatski, bedankt voor jullie reactie. Het is niet mijn opzet om 'moeilijke' gedichten te schrijven, het kwam er gewoon zo uit. En voor de duidelijkheid, de mythe wordt hier wel een beetje verkracht: Icarus komt niet door hoogmoed maar door weemoed ten val.