Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#58 Icarus

 10 juni 2015 - 22:09
Onvoorstelbaar. De veren die ik pas nog voor mijn neus liet dwarrelen om mijn tijd op die godvergeten rots te doden, de was die ik tussen mijn vingers kneedde om ten minste iets aangenaams te voelen, nu zijn het de vleugels waarmee ik mijn vrijheid tegemoet vlieg. Die ouwe is zo gek nog niet. Al had ik hem wel een schop onder zijn kont willen geven, met zijn trillende handen en zijn natte ogen. En maar herhalen dat ik moet uitkijken, hem precies moet volgen. Kreta heeft hem breekbaar gemaakt, oud en voorzichtig. Maar geen mens heeft ooit gevlogen zoals wij. De vissers, de herders, ze zien onze schaduw en vragen zich af welke goden hier voortvlieden. Goden! Als de goden zijn wij, dus waarom kijkt hij zo bezorgd. Hij zou trots moeten zijn. Met ferme armslagen. Genieten. Dit is fantastisch. Ik kan zijn gepijnigde blik niet verdragen. Met gesloten ogen hoef ik hem niet te zien. Ik laat me dragen door zijn meesterwerk. Fier zoals hij zou moeten zijn. Mijn vader. Vader. Ik val.

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 juni 2015 - 0:16
schrijvenmaar, Ja, ik vind dit ook een knap stuk - vooral de laatste alinea. Die vormt een mooi contrast met de volzinnen uit het begin. wel een dingetje:
De veren die ik pas nog voor mijn neus liet dwarrelen om mijn tijd op die godvergeten rots te doden, de was die ik tussen mijn vingers kneedde om ten minste iets aangenaams te voelen, nu zijn het de vleugels waarmee ik mijn vrijheid tegemoet vlieg.
Een heel lange zin, maar misschien als laatste bijzin: 'zijn nu de vleugels waarmee ik ... enz.'

Profile picture for user Frank Noe
Frank Noe

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever
 11 juni 2015 - 9:02
schrijvenmaar, mooi stuk, met in het begin het prettig zintuigelijke beeld van vingers die de was kneden. Ik vroeg me af je de laatste woorden 'Ik val' ook weg zou kunnen laten. Ik denk dat het voor de lezer al duidelijk is.

11 juni 2015 - 11:34
Inderdaad een knap stukje werk. Ik had geen moeite met die lange zin. Ik vind hem er wel tussenpassen. Misschien komt dat omdat ik in mijn hoofd ook lange zinnen maak. Op papier durf ik dat niet.

Geen afbeelding
Marcus Airuleus

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 juni 2015 - 15:21
Ja, vaders die de bravoure van hun kroost niet kunnen aanzien, zich zelfs schamen. En de nieuwe generatie die daar weer mee om kunnen gaan. Mooi.

Geen afbeelding
Marcker

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 juni 2015 - 17:06
En gelijk weten we hoe het komt dat hij maar hoger klom met zijn gesloten ogen. Mooi doordacht en treffend weergegeven.

Profile picture for user nyceway
nyceway

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 juni 2015 - 19:02
Je hebt de generatiekloof en de overmoedigheid van de jeugd mooi weergegeven. "Kreta heeft hem breekbaar gemaakt, oud en voorzichtig'. Hier schep je een sterk beeld mee.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 juni 2015 - 22:03
Bedankt voor ale reacties!
Een heel lange zin, maar misschien als laatste bijzin: 'zijn nu de vleugels waarmee ik ... enz.'
Nou had ik er bij het schrijven al over getwijfeld, en vervolgens heb ik er na je reactie ook vandaag nog eens een dagje over getwijfeld, maar voor mij loopt het juist makkelijker zoals het er nu staat -het breekt het in behapbare stukken, die voor mij bovendien meer overeenkomen met hoe iemand daadwerkelijk denkt (maar misschien is dat alleen mijn manier van denken?); de optie met de bijzin vind ik meer een 'geschreven verhaal' ding.
Ik vroeg me af je de laatste woorden 'Ik val' ook weg zou kunnen laten. Ik denk dat het voor de lezer al duidelijk is.
Dat is een interessante vraag. Waarschijnlijk is het voor de lezer inderdaad ook zonder duidelijk. Maar voor Icarus? Voor mij geeft het benoemen het moment aan dat hij zich tot zijn eigen verbazing realiseert wat er gebeurt. Ik val, bedenkt hij, letterlijk, in een eerste en tegelijk laatste poging het te bevatten. Ofzo. Ik weet niet in hoeverre dat overkomt?

Geen afbeelding
Pater Anthony

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 juni 2015 - 0:25
Mooi hoe je van Daedalus een onzekere oude man maakt. Staat in mooi contrast met: Als de goden zijn wij, dus waarom kijkt hij zo bezorgd. Leuk verhaal.

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 juni 2015 - 23:08
I like! :thumbsup: De lange begin zin is typisch volgens jouw manier van denken. In reacties plaats jij ook vaak lange zinnen die jouw gedachte weergeven. Ik moest het 2 keer lezen. Dat is dus iets persoonlijks. Hier vind ik het idd wel een mooi contrast met de rest. De zin [Met gesloten ogen hoef ik hem niet te zien.] kan ik niet zo goed plaatsen. Wil je hem nader verklaren? Mooi het afzetten/ vrijmaken van de zoon t.o.v. de vader, het respect voor die ouwe en het inzicht dat de vader door omstandigheden zo geworden is dus het begrip voor de vader. Typisch een jong volwassen persoon jouw Icarus! ;)

Geen afbeelding
Alice's Wonderland

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 juni 2015 - 16:03
Wat kan jij in je tekst goed het gevoel van Icarus weergeven. Geen zee is hem te hoog. Het verdriet van zijn vader en zijn onbegrip daarover. De jeugd versus de oudere. En dat in zo weinig woorden. Knap.

Geen afbeelding
pim2000

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 juni 2015 - 16:38
Ontzettend mooi geschreven. Ik heb ervan genoten. Het afzetten tegen zijn vader, de bewijsdrang. goed gedaan

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 juni 2015 - 9:34
Iedereen weer bedankt voor de reacties! @Marietje: Icarus begint volgens mij nog maar net zijn vader met volwassen ogen te bezien, hij is idd nog jong. Hoewel hij oud genoeg is om het handelen van zijn vader te kunnen duiden en respecteren, doet het hem wel pijn deze oudere versie van zijn vader te zien, begrijpt hij het wel met zijn verstand, maar nog niet met volle overtuiging. Hij zit zelf nog vol jeugdige trots -en stiekem toch nog wel een tikkeltje overmoed, volgens mij. Hij voelt die trots zeker ook jegens zijn vader en kan slecht hebben dat dat niet wederzijds is. Als vader zorgelijk achterom kijkt naar zijn zoon, wil Icarus dat niet zien en sluit hij zijn ogen om ongehinderd door vaders zorgen van het vliegen (en het feit dat zijn vader dat mogelijk gemaakt heeft) te kunnen genieten. Uiteraard wilde ik hem ook gewoon zijn ogen dicht laten doen om ongemerkt te dicht bij de zon te kunnen komen. Wat dacht jij/ wat is er onduidelijk aan?

Geen afbeelding
krintje

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 juni 2015 - 13:33
Alles is al gezegd, hierboven. Toch nog een keer: mooi! Ik ga 's wat vaker bij je afkijken hoe je dat doet in zo weinig woorden ;-). Krijg je dit in één keer op papier of heb je veel moeten schrappen?

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 juni 2015 - 9:37
Bedankt voor je reactie, Krintje. Ik ben echt een vreselijk slechte schrapper, dus probeer ik mezelf toch altijd vooral te dwingen even na te denken voordat ik iets schrijf -ook met wisselend resultaat, uiteraard ;)

Geen afbeelding
AllieCalhoun

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 juni 2015 - 15:07
Mooi! Voor mij is 'ik val' essentieel, anders valt Icarus niet in het verhaal. Daarvoor is hij daar nog helemaal niet mee bezig, zoals ik het lees tenminste. Mooi dat je het thema puberen/generatiekloof erin verwerkt hebt.

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 juni 2015 - 13:20
[Met gesloten ogen hoef ik hem niet te zien.] Eerst las ik dat de vader gesloten ogen had ( dood) en de zoon hem zo niet wilde zien. Jij bedoelt, begrijp ik na jouw reactie, dat de zoon zijn ogen sluit om de vader niet te hoeven zien. Sugg: ik sluit mijn ogen om hem niet te hoeven zien? Of Met gesloten ogen zodat ik hem niet hoef te zien? Maar misschien ligt het aan mij en is het voor de anderen lezers gewoon duidelijk. :) De rest van je uitleg hoe Icarus tegen zijn pa aankijkt had ik goed begrepen uit jouw verhaal. :thumbsup:

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 juni 2015 - 15:11
Ha Marietje, dank voor je re-reactie! Ik had eerst idd 'ik sluit mijn ogen om ...' maar vond dat op een of andere manier toch niet zo goed in de gedachtenstroom passen. Weet niet of dat ergens op slaat ...? Ik had jouw interpretatie nooit uit de tekst gehaald, maar ik heb misschien de mijne ook wel te stellig in mijn hoofd om te kunnen beoordelen hoeveel ruimte voor twijfel er precies is.