Haiku, opdracht #55

De derde en vierde vind ik het mooiste. De laatste is origineel. Ik krijg er al spontaan jeuk van!

Ik voeg me bij Nyceway, die tere ketting van ochtenddouw-kralen en de zwevende koeien. Ik zie ze zo voor me! Als kind droomde ik wel dat ik door de wolken fietste en nog... Maar ook: 'de zee ademt diep'. Dat vind ik zo'n prachtig beeld! Heel mooi!

Ik ben het met de vorige reacties eens, dat de derde en vierde haiku het beste zijn. Allebei gaat het om goede haiku-beelden, maar het beeld van de vierde haiku is origineler en spreekt mij daarom meer aan. Daarnaast introduceer je hier een extra zintuiglijke waarneming door te spreken van een FRISSE morgenstond. Tegelijk vind ik de derde haiku beter lopen. Dit komt omdat je het beeld weet te beschrijven in één lopende zin. De vierde haiku bestaat feitelijk uit drie losse zinnen en daardoor komt dit gedicht wat stroever over. In jouw eerste twee gedichtjes gebeurt iets interessants waar ik wat dieper op wil ingaan. In deze gedichtjes beschrijf je in de eerste twee regels een zintuiglijke waarneming en in de derde regel geef je een interpretatie. Strikt genomen beperkt een haiku zich tot de waarneming en laat het de interpretatie aan de lezer over. Wat jij doet, is meer iets voor een tanka. Een tanka is een kort gedicht dat bestaat uit in totaal vijf regels van ongeveer 5, 7, 5, 7, 7 lettergrepen. In de klassieke Japanse tanka geven de eerste drie regels een natuurbeschrijving en in de laatste twee regels wordt een verband gelegd tussen de natuurbeschrijving en de mens. Eigenlijk is de tanka een oudere dichtvorm dan de haiku, want de eerste drie regels van de tanka hebben zich later ontwikkeld tot de haiku. Het thema van jouw tweede gedicht zou zich uitstekend lenen voor een tanka.

Wow, prachtige beelden, heel mooie beeldspraak. Eigenlijk spijtig dat het laatste gedicht een beetje de magie breekt. Maar anderzijds is die op zich ook weer een heel sterk beeld.

Allen hartelijk dank voor jullie reacties. Robin, dank voor je commentaar en uitleg. Wat ik je nog wel wil vragen, Robin: Met de laatste zin van mijn eerste gedichtje wilde ik het beeld scheppen van een uitgeraasde zee die zich terugtrekt van het strand, alsof de zee een diepe adem teug neemt om opnieuw het strand op te rollen. Heb ik hiermee mijn waarneming tot interpretatie gemaakt?

Ik haal er het jaargetijde lente uit. Goed gedaan! :)

Aan een zijden draad zijn kralen van ochtenddauw ragfijn geregen Mijne absolute favoriet! Knap!

Dankjewel voor jullie positieve reacties, Marietje en Lilithx.

Alice'sWonderland, Heel mooi - vooral nummer 4

Ik ga ook voor nummer 4. Maar ehh is het prijzencircus geen v&d aangelegenheid?

Ik vind de 3e en de 4e erg mooi. Ik zie het voor me en voel de mistige ochtendkoelte. En dat is volgens mij de bedoeling van een haiku.

@pim: klopt helemaal, ik heb het expres zo opgeschreven

Beste Alice, Dankzij jouw uitleg begrijp ik de derde regel van jouw eerste haiku beter. Soms is het lastig te beoordelen waar waarneming eindigt en interpretatie begint. In dit geval is het wel duidelijk: De eerste twee regels beschrijven een golf die over het strand rolt. De laatste regel beschrijft het terugtrekken van het water naar de zee. Met de derde regel maak je het beeld compleet. Daarom moet ik nu mijn mening herzien. De derde regel hoort nog bij het beeld en is geen interpretatie. P.S.: Heb je nog overwogen om met het thema van je tweede haiku een tanka te schrijven?

Vijf keer mooi.

@Robin zit inderdaad nog wel in mijn hoofd. Maar met haiku ben ik een beetje bekend. Met de tanka nog niet, dat moet even 'inwerken'. Maar ik vind het wel een uitdaging en die wil ik wel aan gaan. Wordt vervolgd.

De haiku uitgebreid naar tanka: Groen gebladerte verhult eeuwenoude bast Metamorfose Het leven doorgegeven op beider stamboom geënt

Die derde loopt mooi. Misschien ook omdat ik dan niet zo het gevoel heb dat het een haiku is.

Dag Alice De kralen van de dauw geregen tot een snoer, zo mooi! Ik waan me even in Wonderland :o