#53 - Dat hoort niet.

Lilithx, De bevrijding wordt een gevangenis - dit verhaal verdient het wel om uitgewerkt te worden in scenes: zoals deze, daar trek je me het verhaal in.

Ik drong niet tot hem door en frustratie tilde mijn stem enkele decibels hoger. Hij grabbelde me onmiddellijk vast. De walm van pita en andalouse gemengd met goedkoop bier vulde mijn neusgaten, terwijl ik me probeerde los te rukken uit zijn greep. ‘Nu moet je eens goed luisteren, meis, wij maken geen ruzie. Begrepen? Dat hoort niet. Wat moeten de buren wel niet denken?’ Ik gruwelde van zijn fluistering in mijn oor.

Ultrakorte kroniek van een verdoemde relatie. Het fragment wat janpmeijers aanhaalt: 'De walm van pita en andalouse gemengd met goedkoop bier vulde mijn neusgaten...' Oegh! Ik wil het niet, maar kan me er helaas wel wat bij voorstellen. Schrijnend ook, die herhaling waar de HP mee kampt. Ondanks de thematiek, graag gelezen.

Inderdaad Jan, het is een hevig onderwerp, en ik heb hier wat te kort gebracht. Bedankt om te lezen en voor je compliment. Marcker, dank je wel! Ik heb ondertussen de laatste alinea laten varen. Die had helemaal geen toegevoegde waarde voor dit kort stuk.

Een hele relatie in een paar alinea's. Pakkend neergezet en duidelijk welke verandering er in de relatie heeft plaatsgevonden. Herkenbaar, maar niet voor mijn eigen relatie. dank je wel voor het delen van dit verhaal

Het begon als een droom. Maar dromen zijn bedriegers. De droom werd zelfs een nachtmerrie. Mooi verhaal, Lilithx.

Helaas gaat het in veel relaties zo; vanuit de zevende hemel valt men in verdriet; het is algemeen gekend. Goed neergezet in dit verhaal. Proficiat :o Het leven zoals het is!

Zoals Tja zegt. Dromen bedriegen. Extra bitter omdat Hp opnieuw gevangen raakt in wat ze probeerde te ontvluchten. Ik vind dit een overtuigend geschreven verhaal.

Een mooi verhaal. Heel realistisch, de bekende rode draad.

Goed geschreven, Lilithx. Het is heel herkenbaar. Ik ben het met Jan eens. Het verhaal dient uitgewerkt te worden in scenes. En dan nog dit: ... en frustratie tilde mijn stem enkele decibels hoger. Decibel is een eenheid van geluidssterkte. Bij 'tilde hoger' denk ik aan toonhoogte. Dus dan zout het worden: en door mijn frustratie produceerde mijn stem meer decibels. (praat harder) of en frustratie tilde mijn stem naar een hoger register. (praat met een hogere toon)

@Lili Ik vind de omslag erg goed gedaan in toon en ritme. Nochtans heb ik een paar punten die m.i. het overwegen waard zijn. - Ik denk dat je voldoende zegt, en dat je verhaal aan kracht wint, als je de eerste twee blokken schrapt. De eerste maanden verkeerden we in een roes fungeert dan als onheilsbode, zet de lezer scherp dat er iets te gebeuren staat. Ik lachte de toekomst van harte toe kan geschrapt: dat blijkt al uit de context. Het woord rollebollen geeft iets zorgeloos (heel sterk!). De laatste zin kun je "met hem" eventueel aanpassen naar "met de man van mijn leven", hoewel dat niet echt hoeft: ook dat blijkt voldoende (less is more :)). - Tot de eerste ergernissen de kop op staken. vind ik beresterk. Het is abrupt - Als lezer krijg ik, net als de hp, een wake-up call. - in mijn schoot geworpen vind ik niet goed. Het heeft een connotatie van een gelukje dat je ten deel valt, terwijl het hier een negatieve connotatie heeft. Natuurlijk kun je het ironisch bedoelen, maar dat vind ik niet ondersteund door de terwijl-zin eromheen. Probeer eens uit om die zin sarcastisch te maken - dan krijgt het ineens een andere lading. (taaldingetje: ik denk dat het idiomatisch "op" zijn luie krent is). - Het vervolg wordt uitleggerig en dat vind ik jammer, want je haalt me zo uit het verhaal. Mss is een dialoog tussen de hp en manlief een goed instrument. Sluit aan bij janp's commentaar dat het een scène verdient. - ... vulde mijn neusgaten, .... Persoonlijk vind ik dit een vorm van mooischrijverij. Ik heb zoiets nog nooit gedacht. Jij bent te goed om zoiets nodig te hebben. Met gewone, simpele taal kun je de emotie net zo goed oproepen. Realiseer je ook dat je hiermee de focus op de hp richt (i.p.v. op de scène) en de lezer als buitenstaander naar haar laat kijken. Ik wil als lezer in het hoofd zitten van de hp, niet van buiten door het raam naar de scène gluren.

Ik vind dat je de overgang van de droom naar de nachtmerrie mooi hebt beschreven. De laatste zin vond ik goed gevonden. Hij bedreigt haar met de woorden die zij eerder had uitgesproken. :thumbsup:

Mooi beschreven hoe haar vrijheid langzaam maar zeker een gevangenis werd. Paar puntjes: k had het leven schoon voor, een beetje te schoon misschien. Deze waarschuwende zin kan misschien wel weg. In het stukje daarvoor lijkt het allemaal al onwaarschijnlijk ideaal, er schemert al door dat het misschien niet helemaal perfect is. Zonder deze waarschuwing komt het daarna nog wat harder aan bij de lezer. Tot de eerste ergernissen de kop op staken. Weer een introductie die je m.i. weg kan laten. Dat blijkt wel uit het stuk dat volgt. Mooi: Hij grabbelde me onmiddellijk vast. De walm van pita en andalouse gemengd met goedkoop bier vulde mijn neusgaten, terwijl ik me probeerde los te rukken uit zijn greep. Goed neergezet, sterk verhaal!

En zo zie je maar dat schrijven, schrijfsels vooral bepaald worden a.d.h.v. persoonlijke smaak. Ik ga al jullie feedback even laten bezinken en jullie morgen of (als ik nog veel zin heb) vandaag even een antwoord schrijven. In ieder geval allemaal al hartelijk dank voor de tijd die jullie genomen hebben om mijn verhaal te lezen en te beoordelen ;) Mijn feedback/reactie komt er ook aan...

En ik, @Lili, vind dat je weer een heerlijk sappig Belgisch taalgebruik hebt gehanteerd. :)

Een hele relatie in een paar alinea's. Pakkend neergezet en duidelijk welke verandering er in de relatie heeft plaatsgevonden. Herkenbaar, maar niet voor mijn eigen relatie. dank je wel voor het delen van dit verhaal

Ik vind het zelf iets te kort door de bocht, omdat ik veel meer had willen meegeven, maar ach. We hebben maar zoveel woorden. Gelukkig dat dit niet herkenbaar is voor je eigen relatie.

Het begon als een droom. Maar dromen zijn bedriegers. De droom werd zelfs een nachtmerrie. Mooi verhaal, Lilithx.

Dank je wel, Tja. Zulke dromen kunnen enkel eindigen in nachtmerries. Niet omdat het leven zo erg is, maar omdat je jezelf vaak wat wijsmaakt en nadien merkt dat je er compleet naast zit. Relativeren, dat moeten we leren :)

Helaas gaat het in veel relaties zo; vanuit de zevende hemel valt men in verdriet; het is algemeen gekend. Goed neergezet in dit verhaal. Proficiat :o Het leven zoals het is!

Dank je wel, Blavatski! Liefde (of eerder verliefdheid) maakt blind zeker, of dat zeggen ze toch.

Zoals Tja zegt. Dromen bedriegen. Extra bitter omdat Hp opnieuw gevangen raakt in wat ze probeerde te ontvluchten. Ik vind dit een overtuigend geschreven verhaal.

Dag Johanna, leuk dat jij die toets van 'het hervallen' er ook nog eens extra uithaalt. Het was mijn bedoeling dat terugkerende patroon in de kijker te zetten. Dank je!

Een mooi verhaal. Heel realistisch, de bekende rode draad.

Dank u, Meta. Wat bedoel je net met de bekende rode draad?

Goed geschreven, Lilithx. Het is heel herkenbaar. Ik ben het met Jan eens. Het verhaal dient uitgewerkt te worden in scenes. En dan nog dit: ... en frustratie tilde mijn stem enkele decibels hoger. Decibel is een eenheid van geluidssterkte. Bij 'tilde hoger' denk ik aan toonhoogte. Dus dan zout het worden: en door mijn frustratie produceerde mijn stem meer decibels. (praat harder) of en frustratie tilde mijn stem naar een hoger register. (praat met een hogere toon)

Dag Olaf, dank je dat je de tijd nam om mijn stukje te lezen. Ik zat zelf ook in met 'tilde ... decibels hoger', maar ik vond het beeld dat ik wou neerzetten wel mooi. Je geeft me hier wel goede alternatieven, waardoor ik zelf ook geneigd ben om verder te zoeken naar een passend (en correct) alternatief.

@Lili Ik vind de omslag erg goed gedaan in toon en ritme. Nochtans heb ik een paar punten die m.i. het overwegen waard zijn. - Ik denk dat je voldoende zegt, en dat je verhaal aan kracht wint, als je de eerste twee blokken schrapt. De eerste maanden verkeerden we in een roes fungeert dan als onheilsbode, zet de lezer scherp dat er iets te gebeuren staat. Ik lachte de toekomst van harte toe kan geschrapt: dat blijkt al uit de context. Het woord rollebollen geeft iets zorgeloos (heel sterk!). De laatste zin kun je "met hem" eventueel aanpassen naar "met de man van mijn leven", hoewel dat niet echt hoeft: ook dat blijkt voldoende (less is more :)). - Tot de eerste ergernissen de kop op staken. vind ik beresterk. Het is abrupt - Als lezer krijg ik, net als de hp, een wake-up call. - in mijn schoot geworpen vind ik niet goed. Het heeft een connotatie van een gelukje dat je ten deel valt, terwijl het hier een negatieve connotatie heeft. Natuurlijk kun je het ironisch bedoelen, maar dat vind ik niet ondersteund door de terwijl-zin eromheen. Probeer eens uit om die zin sarcastisch te maken - dan krijgt het ineens een andere lading. (taaldingetje: ik denk dat het idiomatisch "op" zijn luie krent is). - Het vervolg wordt uitleggerig en dat vind ik jammer, want je haalt me zo uit het verhaal. Mss is een dialoog tussen de hp en manlief een goed instrument. Sluit aan bij janp's commentaar dat het een scène verdient. - ... vulde mijn neusgaten, .... Persoonlijk vind ik dit een vorm van mooischrijverij. Ik heb zoiets nog nooit gedacht. Jij bent te goed om zoiets nodig te hebben. Met gewone, simpele taal kun je de emotie net zo goed oproepen. Realiseer je ook dat je hiermee de focus op de hp richt (i.p.v. op de scène) en de lezer als buitenstaander naar haar laat kijken. Ik wil als lezer in het hoofd zitten van de hp, niet van buiten door het raam naar de scène gluren.

Hallo Leonardo. Ik zie het altijd als een eer als jij je tijd neemt om me te beoordelen. Ik geef je gelijk dat de eerste twee alinea's niet zozeer nodig zijn, maar zonder krijg ik het gevoel dat het verhaal te abrupt zou beginnen. Dat er geen mooi begin - eind is, voor zover dat nu wel is. Ik ben blij dat mijn onheilsbode niet te gemaakt overkwam. Ik weet niet zo goed hoe ik de zin 'Het huishouden werd plots volledig in mijn schoot geworpen, terwijl meneer zich met zijn luie krent voor de televisie nestelde.' sarcastisch kan maken. Kan je mij een voorbeeld geven? Bedoel je dan iets zoals: 'als hardwerkende beeldbuisobserveerder had hij natuurlijk geen tijd meer om zich bezig te houden met het huishouden of klusjes.' Ik dacht eigenlijk dat ik bij het volgende deel het verhaal juist wat op gang trok met mijn uitleg om zo tot een climax te komen. vulde mijn neusgaten is inderdaad mooischrijverij. Ik moet er aan leren weerstaan, hoewel af en toe een uitschuivertje mag wel hé ;)

Ik vind dat je de overgang van de droom naar de nachtmerrie mooi hebt beschreven. De laatste zin vond ik goed gevonden. Hij bedreigt haar met de woorden die zij eerder had uitgesproken. :thumbsup:

Dag Anne ik wou de hp een hopeloze romanticus maken. Zo'n vrouw die gelooft dat elke dag rozengeur en maneschijn moet zijn en dat ruzie maken niet mag, daardoor komt de klap van de werkelijkheid nog zo hard aan.'

Mooi beschreven hoe haar vrijheid langzaam maar zeker een gevangenis werd. Paar puntjes: k had het leven schoon voor, een beetje te schoon misschien. Deze waarschuwende zin kan misschien wel weg. In het stukje daarvoor lijkt het allemaal al onwaarschijnlijk ideaal, er schemert al door dat het misschien niet helemaal perfect is. Zonder deze waarschuwing komt het daarna nog wat harder aan bij de lezer. Tot de eerste ergernissen de kop op staken. Weer een introductie die je m.i. weg kan laten. Dat blijkt wel uit het stuk dat volgt. Mooi: Hij grabbelde me onmiddellijk vast. De walm van pita en andalouse gemengd met goedkoop bier vulde mijn neusgaten, terwijl ik me probeerde los te rukken uit zijn greep. Goed neergezet, sterk verhaal!

Hallo Marije De waarschuwing 'tot de eerste ergernissen de kop op staken...' is de indruk/het gevoel dat de hp krijgt. Zou het dan geen zonde zijn om dat weg te laten? Dank je wel voor je reactie.

En ik, @Lili, vind dat je weer een heerlijk sappig Belgisch taalgebruik hebt gehanteerd. :)

Het hoort nu eenmaal bij mij :)

Hallo Leonardo. Ik zie het altijd als een eer als jij je tijd neemt om me te beoordelen.

Ik moet ook gewoon naar de wc, hoor!

Ik geef je gelijk dat de eerste twee alinea's niet zozeer nodig zijn, maar zonder krijg ik het gevoel dat het verhaal te abrupt zou beginnen. Dat er geen mooi begin - eind is, voor zover dat nu wel is.

Bij korte fragmenten mag je best met de deur in huis vallen n.m.m.

Ik weet niet zo goed hoe ik de zin 'Het huishouden werd plots volledig in mijn schoot geworpen, terwijl meneer zich met zijn luie krent voor de televisie nestelde.' sarcastisch kan maken. Kan je mij een voorbeeld geven? Bedoel je dan iets zoals: 'als hardwerkende beeldbuisobserveerder had hij natuurlijk geen tijd meer om zich bezig te houden met het huishouden of klusjes.'

Mss iets als: Het genoegen van het huishouden was geheel aan mijn kant, terwijl meneer zich voor de tv nestelde. ("meneer" zegt genoeg :))

Ik dacht eigenlijk dat ik bij het volgende deel het verhaal juist wat op gang trok met mijn uitleg om zo tot een climax te komen.

Uitleg appelleert aan de rationele kant van de lezer en haalt hem uit de fictieve droom. Om deze reden is uitleg af te raden.

vulde mijn neusgaten is inderdaad mooischrijverij. Ik moet er aan leren weerstaan, hoewel af en toe een uitschuivertje mag wel hé ;)

Wie ben ik om je te zeggen wat wel/niet mag? ;) Het kernpunt is dat mooischrijverij de neiging heeft de schrijver zichtbaar te maken. Dat is meestal ongewenst, omdat het dan een fictieve-droomverstoorder is. Als het bij je personage past, is dat effect vrijwel niet aan de orde. In dit korte fragment geef ik je het voordeel van de twijfel ;)

Leonardo, je moet dan wel gewoon naar de wc, maar hier op SOL zijn er enkele mensen (elk voor een andere reden) waar ik echt wel naar op kijk. Jij bent daar eentje van. Ja, dit vind ik knap. 'Het genoegen van het huishouden was geheel aan mijn kant, terwijl meneer zich voor de tv nestelde.' En het geeft ook mijn bedoeling weer. Een goede les! Ik vind het moeilijk om het verschil tussen uitleg/deel van het verhaal te zien. Daar ga ik nog aan moeten werken.

@Lili Merk op dat "met zijn luie krent" is geschrapt en het toch duidelijk is.

Ik vind het moeilijk om het verschil tussen uitleg/deel van het verhaal te zien. Daar ga ik nog aan moeten werken.

Zie uitleg in de context van wat je als schrijver bedoelt te zeggen. Het triggert rationeel bevatten. Vaak doet dat de subtiliteit teniet. Ook lijkt het dat je de lezer niet vertrouwt zelf tot de conclusie te komen. In Mosterd voor de maaltijd heb ik het voorbeeld: ze trapte op de rem om de auto tot stilstand te brengen. De doorgehaalde zin is overbodig: immers, kan er een andere zinnige reden zijn waarom ze op de rem trapt? Minder/geen uitleg engageert de lezer meer omdat hij zijn volle aandacht nodig heeft bij het verhaal.

Je wil heel veel vertellen in heel weinig woorden; nietballeen de teloorgang en desillusie van de relatie, maar ook hoe dat de hp daarmee uiteindelijk terugvalt in de situatie die ze juist dacht te ontvluchten. Ik denk dat dat je inderdaad een beetje uitleggerig maakt in het begin. Maar ook in heel weinig woorden kun je heel veel duidelijk maken, juist als je de uitleg svhrapt. Zoiets als: "Wat was het heerlijk samen te wonen met de man van mijn dromen, die mij accepteerde en graag zag - no matter what. De eerste maande,n leefden we in een roes; onbezorgd rollebollen in bed en werk en huishouden dedn we tussendoor. Zo anders dan thuis." zegt vlgens mij ook alles. Niet dat jij dat nu zo moet schrijven, maar ter illustratie hoeveel je weg knt laten zonder dat het onduidelijk wordt. (Ik ben zlf namelijk ook vaak bang dat ik iets moet uitleggen wat de lezer prima zelf uit een scene kan halen, schrappen is eng.)