Geen afbeelding
Pater Anthony

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#53 -Keessie

 7 mei 2015 - 23:01
'Hij is al weg.' Potsamme. Na drie jaar van wachten een half uur te laat komen. Nu nog een dag te moeten wachten. Negenhonderdvierenzestig dagen heb ik uitgekeken naar dit moment wat nu gesmoord wordt in teleurstelling. 'Mot er nog iemand richting Utrech,' hoor ik roepen. Ik loop langs het spoor naar de stem, een man staat op een lorrie met hulpmotor. Ik lach, ik denk dat hij een grap maakt maar hij reikt me de hand. Hij hijst me aan boord, schakelt de motor in en daar gaan we: op weg naar Hendrika. Ik sta op de open kar in de zon, de wind ruist om mijn oren. We rijden over de Veluwe, wat is het hier groen, wat ruikt het hier lekker en wat een prachtig licht! Ik denk aan Hendrika en stop daar dan weer mee. Ik ben er nog niet aan toe, moet het in kleine beetjes toelaten. Het is teveel, nu al. We komen aan in mijn dorp en ik loop de laatste vijf kilometer op m’n versleten stappers, schoenen kun je ze nauwelijks meer noemen. Geeft niks. Lopen met pijnlijke voeten is nog nooit zo fijn geweest. Het is stil op straat, dit is een uniek moment. Elke stap is een uniek moment, lijkt het. Elke stap schiet er een ander beeld door mijn hoofd: fantasie, heden, treurnis en hoop vermengen zich tot een ratatouille. Met een rare smaak. Ik focus weer op Hendrika, ik kan haar steeds meer toelaten. Ik ga haar met mezelf verrassen, ze zal onvoorstelbaar blij zijn. Als ik mijn straatje in loop hou ik het niet meer droog, ik loop vlug door naar nummer veertien. Is ze thuis? Ik loop achterom, kijk door het keukenraam. Hendrika is bezig met een stoofpan en als ze opkijkt schrikt ze. Ze slaat een hand voor haar mond. ‘Kees?’ Ik ga naar binnen, er staat een peuter naast Hendrika. ‘Wie ben jij,’ vraag ik. Hij antwoordt niet en kijkt me met grote ogen aan. ‘Ga even zitten Keessie,’ zegt Hendrika met trillende stem. De jongen en ik gaan tegelijk zitten.

Geen afbeelding
Marcus Airuleus

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 mei 2015 - 10:43
Ik dacht eerst even dat Hendrika de naam van het dorp was. Dat was de eerste verassing. Het kind de mooie tweede. Goed opgebouwde anticipatie. PS de lorrie is een sneer naar de NS?

Profile picture for user nyceway
nyceway

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 mei 2015 - 12:15
Wat een heerlijk verhaal. Iemand die na de bevrijding naar huis komt en eindelijk zijn vrouw weer ziet schat ik zo in. Maar wie is dan toch dat kind? Ik heb medelijden met de HP.

Geen afbeelding
Marcker

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 mei 2015 - 12:28
Ze heeft haar uk naar hem genoemd. Als eerbetoon aan haar vermeende gesneuvelde man? Is wel heel wrang... . De drama's na de bevrijding zijn vaak onderbelicht aan De Grote Strijd, maar wat ieder individu daarna meemaakte, is ook niet van de poes. Laatste zin: perfect orgelpunt. Heel graag gelezen.

Geen afbeelding
Schrijfcoach Marije Onstenk

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 mei 2015 - 17:15
Wauw, vlot geschreven, goed het thema verwerkt in je verhaal. Paar puntjes: ..., schoenen kun je ze nauwelijks meer noemen. Bovenstaand stukje zou je weg kunnen laten. Doordat je de schoenen 'afgesleten stappers' noemt, is het stuk na de komma vanzelfsprekend. Elke stap is een uniek moment, lijkt het. 'lijkt het' verzwakt de zin wat. Het is vanuit zijn perspectief geschreven en voor hem is elke stap uniek. Is sowieso niet elke stap uniek? Soms zou je misschien nog wat meer kunnen 'showen' i.p.v. vertellen, maar ik vind dit een sterk stuk, dus hier niet noodzakelijk. Die laatste zin is een topper! Daar wordt zo veel mee gezegd, zonder het letterlijk te benoemen.

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 mei 2015 - 17:26
Een erg mooie twist aan het einde. Een schrijnende situatie. Het kind is echter al een peuter, hij twee jaar en een aantal maanden (ik gok 8 ) weggeweest. Eerst raakte ik daarvan in de war, omdat ik ervan was overtuigd dat Keessie van een andere man was. Nu snap ik dat Hendrika al zwanger kon zijn wanneer Kees wegging. Graag zie ik dat wat duidelijker verteld, want dat is wel een cruciaal detail ;). Een mooi verhaal :thumbsup:.

Geen afbeelding
Pater Anthony

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 mei 2015 - 22:39
Een erg mooie twist aan het einde. Een schrijnende situatie. Het kind is echter al een peuter, hij twee jaar en een aantal maanden (ik gok 8 ) weggeweest. Eerst raakte ik daarvan in de war, omdat ik ervan was overtuigd dat Keessie van een andere man was. Nu snap ik dat Hendrika al zwanger kon zijn wanneer Kees wegging. Graag zie ik dat wat duidelijker verteld, want dat is wel een cruciaal detail ;). Een mooi verhaal :thumbsup:.
Bedankt allemaal voor de goede feedback. Ik heb het verhaal geschreven vanuit de gedachte dat het kind 'van een ander' is. Maar het kan inderdaad ook van Kees zelf zijn, Hendrika was ervan overtuigd dat Kees niet meer zou terugkomen en heeft het kind naar Kees vernoemd. Ze schrikt in ieder geval van zijn thuiskomst. Omdat hij nog leeft, omdat zij hem wat uit te leggen heeft of om beide. Het verhaal is hier inderdaad niet duidelijk in, aan de andere kant stimuleert het weer de fantasie van de lezer.

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 mei 2015 - 22:49
Een erg mooie twist aan het einde. Een schrijnende situatie. Het kind is echter al een peuter, hij twee jaar en een aantal maanden (ik gok 8 ) weggeweest. Eerst raakte ik daarvan in de war, omdat ik ervan was overtuigd dat Keessie van een andere man was. Nu snap ik dat Hendrika al zwanger kon zijn wanneer Kees wegging. Graag zie ik dat wat duidelijker verteld, want dat is wel een cruciaal detail ;). Een mooi verhaal :thumbsup:.
Bedankt allemaal voor de goede feedback. Ik heb het verhaal geschreven vanuit de gedachte dat het kind 'van een ander' is. Maar het kan inderdaad ook van Kees zelf zijn, Hendrika was ervan overtuigd dat Kees niet meer zou terugkomen en heeft het kind naar Kees vernoemd. Ze schrikt in ieder geval van zijn thuiskomst. Omdat hij nog leeft, omdat zij hem wat uit te leggen heeft of om beide. Het verhaal is hier inderdaad niet duidelijk in, aan de andere kant stimuleert het weer de fantasie van de lezer.
Dat klopt. Maar wanneer het kind niet van Kees was, was zij hem blijkbaar niet trouw. Dat geeft het verhaal wel een heel andere lading. Ik kies voor de versie met Kees als de vader :).

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 mei 2015 - 14:59
Das niet fijn thuiskomen lijkt mij. Eigenlijk een heel heftig verhaal. Ik had je verhaal gisteren al een aantal keer gelezen. Het zette me aan het denken. En dat doet het nog steeds eigenlijk. Zowel de situatie van Hp als die van Hendrika is belabberd te noemen. Knap geschreven, geen mooi verhaal.

Geen afbeelding
A.Kroeze

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 mei 2015 - 15:48
Echt goed. Fijne stijl. Ik werd echt meegenomen. Dat er meerdere mogelijkheden zijn om dit verhaal te duiden, vind ik juist sterk. Ik ben van nature een mekkeraar. Ik zou de interpunctie stevig aan willen pakken. Verder val ik over het woord 'focus'. Ik focus weer op Hendrika, ... Dit woord zou ik een gewone jongen niet snel laten denken. Is erg schrijftechnisch. Mijn oplossing: Iedere stap brengt mij dichter bij Hendrika, ik kan haar steeds meer toelaten. Ze zal onvoorstelbaar blij zijn met mijn komst. Veel succes ermee! A.Kroeze

Geen afbeelding
Pater Anthony

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 mei 2015 - 21:31
Echt goed. Fijne stijl. Ik werd echt meegenomen. Dat er meerdere mogelijkheden zijn om dit verhaal te duiden, vind ik juist sterk. Ik ben van nature een mekkeraar. Ik zou de interpunctie stevig aan willen pakken. Verder val ik over het woord 'focus'. Ik focus weer op Hendrika, ... Dit woord zou ik een gewone jongen niet snel laten denken. Is erg schrijftechnisch. Mijn oplossing: Iedere stap brengt mij dichter bij Hendrika, ik kan haar steeds meer toelaten. Ze zal onvoorstelbaar blij zijn met mijn komst. Veel succes ermee! A.Kroeze
Helemaal mee eens, "focus" past niet in dit verhaal. Jouw oplossing is prima.