Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#53 Transport

6 mei 2015 - 15:19
Hij lacht schuchter en de bittere tabakslucht ontsnapt langs zijn witte tanden als hij toegeeft ook wel blij te zijn dat het achter de rug is. Haar blik gaat onderzoekend langs de stoppels van zijn kin terwijl hij weer naar buiten kijkt. Naar de schuur van ome Arie, tussen de kassen en het huis in, die in die jaren symbool is gaan staan voor de vermetelheid van deze hechte groep jonge mensen. 'Maar ik had er rustig nog vijf jaar aan vastgeplakt, als het had gemoeten,' voegt hij er vastberaden aan toe. Ze gelooft hem direct en pakt zijn hand. Heel even blijft zijn blik op haar hand rusten voordat hij die van hem zachtjes terugtrekt. Zij glimlacht maar hij zoekt naar woorden waarvan hij hoopt dat ze van buiten bij hem ingefluisterd worden, zo lijkt het. Toch is er bij haar geen spoor van twijfel in haar hart. Niet over hem en niet over de toekomst die ze nu samen kunnen gaan opbouwen. Te beginnen met de grote schoonmaak. 'Zal ik vanavond meegaan met dat transport van die NSB'ers uit de van Swietenstraat?' Weer pakt ze zijn hand maar nu trekt hij hem gelijk los. Met die flegmatieke oogopslag waar ze zo verliefd op is geworden schuift hij zijn koffiekopje naar haar toe. 'Ach liefje, je kan je nu beter weer op je eigen taken richten.' Hij staat op en loopt naar buiten. Op een paar meter afstand blijft hij naar de schuur kijken.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 mei 2015 - 19:33
Naar de schuur van ome Arie tussen de kassen en het huis in die in die jaren symbool is gaan staan voor de vermetelheid van deze hechte groep jonge mensen. '
Deze zin loopt niet goed, door het ontbreken van de komma's. Naar de schuur van ome Arie, tussen de kassen en het huis in, die in die jaren symbool.... Mooi verteld hoe moeilijk het is om dan ineens het 'normale' leven weer op te moeten pakken. Zo moeten veel mensen zich gevoeld hebben. Naast opluchting ook angst, een gevoel van onzekerheid, van onthechting.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 mei 2015 - 20:37
Tegenstrijdige gevoelens, alsof er afscheid genomen wordt van een soort heldenrol en er terug moet gegaan worden naar het gewone leven. De grote schoonmaak...daar hangen ook heel wat connotaties aan vast. Een kort verhaal dat blijft hangen.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 mei 2015 - 21:44
[quote]de bittere tabakslucht ontsnapt langs zijn witte tanden[/qoute] Je wil met zo'n zin de hoofdpersoon neerzetten. toch vind ik de keuze vreemd. Roken en toch witte tanden. Op zich kan dat, maar het geeft mij geen karkaterschets van je HP. Ik zou eerder een doorleefd persoon zien. Rook, gele tanden, één tand eruit en diepe rimpels veroorzaakt door de stress.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 mei 2015 - 21:55
Dag Marcus, De functie van de schuur is wat mij betreft niet helemaal duidelijk. Hierboven staat het al een keer geschreven. Ik denk dat dit inderdaad gaat over verzetsstrijders. Zij moet zo te lezen terug achter het aanrecht en hij lijkt moeite te hebben met het neerleggen van zijn rol.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2015 - 10:09
Marcus, Een verzetsgroep, einde WOII (?) Wat is de rol van de schuur? Ik kan je verhaal niet volgen.
Janp, ik ben inderdaad misschien te kort door de bocht gegaan, maar hier een uitleg: Het is inderdaad einde WO2 en niet alleen de verzuiling maar ook het patriarchaat werd weer hersteld; de vrouwen die eerst mochten/moesten meedoen met het verzet werden geacht weer 'vrouw' te zijn (koffie kopje->eigen taken). De schuur staat symbool voor de spanning en romantiek van 'verzetshelden zijn' en de alternatieve realiteit die daarna weer moest worden 'hersteld'. De mannelijk HP doet wat hij denkt te moeten doen (influisteren) door zijn vrouw/vriendin op haar plaats te wijzen maar heeft het daar, plus het verdwijnen van het verzetsbestaan, moeilijk mee.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2015 - 10:13
Deze zin loopt niet goed, door het ontbreken van de komma's. . Mooi verteld hoe moeilijk het is om dan ineens het 'normale' leven weer op te moeten pakken. Zo moeten veel mensen zich gevoeld hebben. Naast opluchting ook angst, een gevoel van onzekerheid, van onthechting.
Nyceway: dank voor de correctie; ik heb hem toegepast. En onthechting is inderdaad een mooie beschrijving.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2015 - 10:15
Dag Marcus, De functie van de schuur is wat mij betreft niet helemaal duidelijk. Hierboven staat het al een keer geschreven. Ik denk dat dit inderdaad gaat over verzetsstrijders. Zij moet zo te lezen terug achter het aanrecht en hij lijkt moeite te hebben met het neerleggen van zijn rol.
Johanna; klopt helemaal; de schuur is symbool/samenballing van de spanning/romantiek van het verzet en dus ook de identiteit van de leden van de verzetsgroep.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2015 - 10:24
Roken en toch witte tanden. Op zich kan dat, maar het geeft mij geen karkaterschets van je HP. Ik zou eerder een doorleefd persoon zien. Rook, gele tanden, één tand eruit en diepe rimpels veroorzaakt door de stress.
Pim: Met de combinatie roken/witte tanden geef ik aan dat het nog jongen mensen zijn en met roken/tanden/stoppels zijn mannelijke aantrekkingskracht. Ik denk dat verzetsgroepen meer uit jonge dan oude mensen bestond.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2015 - 10:26
Tegenstrijdige gevoelens, alsof er afscheid genomen wordt van een soort heldenrol en er terug moet gegaan worden naar het gewone leven. De grote schoonmaak...daar hangen ook heel wat connotaties aan vast. Een kort verhaal dat blijft hangen.
Mooi gezegd. Ik denk dat er eenhoop mensen waren die dachten dat het toen 'allemaal anders' zou worden.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2015 - 13:41
Marcus, Een verzetsgroep, einde WOII (?) Wat is de rol van de schuur? Ik kan je verhaal niet volgen.
Janp, ik ben inderdaad misschien te kort door de bocht gegaan, maar hier een uitleg: Het is inderdaad einde WO2 en niet alleen de verzuiling maar ook het patriarchaat werd weer hersteld; de vrouwen die eerst mochten/moesten meedoen met het verzet werden geacht weer 'vrouw' te zijn (koffie kopje->eigen taken). De schuur staat symbool voor de spanning en romantiek van 'verzetshelden zijn' en de alternatieve realiteit die daarna weer moest worden 'hersteld'. De mannelijk HP doet wat hij denkt te moeten doen (influisteren) door zijn vrouw/vriendin op haar plaats te wijzen maar heeft het daar, plus het verdwijnen van het verzetsbestaan, moeilijk mee.
Ik had het verhaal ook niet beet. Jouw taalgebruik is goed en je verwijzing naar het koffiekopje is subliem (hoewel ik het niet door had zonder jouw uitleg), maar je tekst zweeft voor mij een beetje.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2015 - 17:16
Een tekst die bij mij blijft hangen. Ik vind dat er veel onder de woorden zit en ik denk dat ik er nog niet achter ben wat allemaal. Mooi beschreven, die 'en wat doen we nu'-sfeer.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2015 - 6:50
'Maar ik had er rustig nog vijf jaar aan vastgeplakt, als het had gemoeten,' voegt hij er vastberaden aan toe. Ze gelooft hem direct en pakt zijn hand.
Leuk gevonden, doet mij denken dat HP het eigenlijk wel jammer vindt dat de oorlog over is.