Wekelijkse schrijfopdracht #52 / Gesprek met de Don

 29 april 2015 - 19:11
'Voetbal je nog?' 'Iedere zondagmiddag, met m...' De man hief abrupt zijn hoofd en keek de man die tegenover hem zat met wijd open ogen aan. Hij wilde zijn handen omhoog brengen, maar de beweging stokte ter hoogte van zijn broekzakken. Hij liet zijn hoofd weer zakken. De open handen, die glansden van het zweet, de gespreide vingers, zeiden genoeg. De man in de stoel zakte iets onderuit, nam een trekje van zijn sigaret en blies de rook daarna duidelijk hoorbaar uit. 'Kom, kom, Tonie. Ik ben geen onmens.' De woorden klonken zacht, maar toch krachtig. Bijna vaderlijk. 'Hoe oud is je zoon nu?' 'Vergeef me, ik wilde niet de indruk wekken dat ik dacht dat u...Hij wordt elf, volgende week. Woensdag.' De man bleef naar de grond staren. Zijn afhangende schouders schokten voor een kort moment. De voeten schuifelden, alsof hij zocht naar een ontsnappingsmogelijkheid, een verborgen luik, in de houten parketvloer. De blik van de man in de stoel verhardde. Hij knikte vragend naar de man die met een strak gezicht, afwachtend, naast Tonie stond. Het antwoord werd gevormd door een flauwe glimlach met opgetrokken schouders. De man in stoel zuchtte. 'Je maakt nog steeds muziek, Tonie?' 'Ik speel gitaar.' 'Weet je wat ik apart vind, Tonie? Rechtshandige gitaristen slaan met rechts de snaren aan en gebruiken de linker op de hals. Ik vraag me altijd af welke hand, welke vingers, het belangrijkste zijn. Jij bent rechtshandig. Toch? Tonie? Met die hand schiet je ook, meen ik me te herinneren.' 'Klopt.' Tonies hoofd zakte tot op zijn borst. 'Je moet duidelijk meer oefenen. Ik ga je de kans geven om meer te oefenen. Nog één kans.' 'Ik weet niet hoe ik u moet bedanken.' 'Ik wel, Tonie.' De man stond op en plaatste zijn rechterhand op Tonies linkerschouder. Hij wreef zo hard dat die laatste wankelde. 'Je gaat zo mee met Carlo en je gedraagt je als een man. Daarna ga je oefenen. Een maand, iedere dag. En over zes weken wil ik gast zijn op de begrafenis van Vincento. Begrepen?' 'Begrepen, Don Salis.' 'De linker duim, Carlo.'

Geen afbeelding
Marcker

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 april 2015 - 21:44
Krachtige scène, voelbare spanning. Rake details. Een kleinigheid waar ik over viel: de houten parketvloer. Misschien een beetje teveel hout. Maar zoals gezegd, een detail. Een genot om te lezen.

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 april 2015 - 16:18
Woodpecker, Tonie heeft een opdracht verprutst maar krijgt nog een kans. Dat kost hem wel zijn linker duim. Ik het vind het ook een krachtige scene, met name in de teloorgang van Tonie.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 april 2015 - 16:48
Woody, ik heb het verhaal wel drie keer moeten lezen voor ik helemaal in de gaten had wat daar gaande was. Indrukwekkende scène. Zal Tonie ooit nog gitaar kunnen spelen?

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 april 2015 - 17:28
Ik vind het een ingewikkeld verhaal om te kunnen begrijpen. Vooral het begin vond ik verwarrend omdat er veel 'mannen' aan het woord zijn. Ik geloof dat er drie mannen in een ruimte zijn van wie er eentje onder druk wordt gezet en de linkerduim eraf wordt gesneden/geknipt/gehakt? De spanning is duidelijk voelbaar.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 30 april 2015 - 18:02
Het lijkt wel of je erbij was. Wat een chanteur. Heb ik het goed begrepen dat de zoon niet per ongeluk werd genoemd? (linker duim - linkerduim)

30 april 2015 - 19:27
Dag Marcker, Dank je. Ja, die houten parketvloer. Da's zo'n dingetje. Ik zeg dat volgens mij ook altijd. Dank voor de scherpe blik dus ook.

30 april 2015 - 19:33
Dag Dos, Dank je en sorry. Ik heb geen zin meer om een compleet verhaaltje af te draaien in de weekopdracht. Ik ga eens nadenken over een cursieve inleiding of zoiets. Tonie zou wellicht nog gitaar kunnen spelen als hij zich de techniek van o.a wijlen Jeff Healy eigen zou maken. Kortom: er is altijd hoop.

30 april 2015 - 19:35
Dag Anne, Dank je. Het wordt knippen, denk ik. Zie #8. Ik heb besloten wat meer voor de scenes te gaan. Wellicht is het voor de lezer wat toegankelijker als ik daar een cursieve inleiding bij plaats.

30 april 2015 - 19:39
Dag Tja, Dank je. Tonie voerde in wezen zelf de zoon op. De Don, valt wat dat betreft nog wel mee. Die zat te denken aan een kogel door de knieschijf van Tonie toen hij over het voetballen begon. Dank voor de linkerduim. Ik moet toch eens een woordenboek aanschaffen :o

Geen afbeelding
Schrijfcoach Marije Onstenk

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 mei 2015 - 1:20
Mooie scène, goed 'show' gebruikt! De spanning is voelbaar. Wat een heerlijk vals spelletje spelen de maffiabazen. Ik heb genoten! Ik kan me trouwens voorstellen dat je bij weekopdrachten geen compleet verhaal neer wil zetten. Is wat mij betreft ook niet nodig. De scène is sprekend genoeg en laat genoeg zien van je schrijfkwaliteiten.

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 mei 2015 - 8:32
Woodpecker, Die zwetende handen zijn een beetje onduidelijk. Waarom? Was er toen al een aanleiding? En de rook die hard wordt uitgeblazen lijkt me meer een tv moment. Als lezer vind ik het afleidend, dat kan uiteraard ook persoonlijk zijn. Edit: Of misschien is de hard uitgeblazen rook toch een heel goed detail want ik denk er nog steeds over na (een half etmaal later). Dus afleidend maar het blijft wel bij. Een nare scène. Wel goed geschreven.

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 mei 2015 - 16:40
Weet je wat ik apart vind, Tonie? Wat vond hij nou zo apart? Mooie maffiascene. Ik moest 'm ook twee keer lezen, maar dat was het zeker waard omdat ik toen ook het voetbalverhaal snapte. Mooi gedaan!

4 mei 2015 - 11:45
Dag Johanna,
Die zwetende handen zijn een beetje onduidelijk. Waarom? Was er toen al een aanleiding?
Zie #2. Tonie heeft een opdracht 'verknald'. Hij wordt bij de Don op het matje geroepen. Hij weet dat ie er niet vanaf komt met een middagje in de hoek staan 8)
En de rook die hard wordt uitgeblazen lijkt me meer een tv moment. Als lezer vind ik het afleidend, dat kan uiteraard ook persoonlijk zijn.
Het heeft een functie. (Ook op tv, denk ik.) Of het hier geslaagd is, is dan weer de vraag. Dank voor je reactie.

4 mei 2015 - 11:52
Dag bart,
Weet je wat ik apart vind, Tonie? Wat vond hij nou zo apart?
Ik speel gitaar. Het verbaast me af en toe, dat ik als rechtshandige met de linkerhand over de hals ga, en met die hand het gevoel aanbreng (vibrato etc,) en de snelle loopjes maak, terwijl de motoriek in mijn rechterhand (als rechtshandige) verfijnder is. Dat de Don daar hardop over nadenkt, is een sadistische vooraankondiging.