Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#52 gesprek

30 april 2015 - 9:51
“En?” “Mooi.” “Ja?” “Ja.” Ik volg haar onzekere blik naar beneden, vind vervolgens haar ogen en ontdek een meisjesachtige twinkeling, betrapt en uitdagend tegelijk. “Heel mooi.” “Doen?” “Doen.” Ik kijk gedachteloos rond, zonder werkelijk wat te zien. Het interesseert me ook niet. Sneller dan verwacht staat ze weer naast me, met een moedige glimlach, zonder glinstering. “Heb je al betaald?” vraag ik verward. Ze draagt geen tas. Ze schudt kort haar hoofd. “Ik zag het prijskaartje pas bij het uittrekken.”

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 april 2015 - 11:57
Met rode pinhakken van 12 cm schat ik. Die geven zo'n elegant loopje; als een kameel die door het rulle woestijnzand baggert. Korte, maar veelzeggende dialoog. Mooi.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 april 2015 - 21:03
Een werkelijke topprestatie om het niet te kopen. Zeker als Dos gelijk heeft. Rode pinhakken van 12 centimeter had ik niet kunnen laten staan. Een knap staaltje zelfbeheersing. Ik moet toegeven dat ik eerst dacht dat ze iets mee had genomen zonder betaling. Maar dan was de glinstering waarschijnlijk in haar ogen gebleven toen ze naar buiten liep. Tenslotte is dat wel een beetje stout.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 april 2015 - 22:02
Dank voor jullie reacties. Ik dacht zelf aan een jurk. Als je een jurk aan je eigen lijf wilt zien zonder in de spiegel te kijken, kijk je ook naar beneden. Het was voor mij weer zo vanzelfsprekend dat ik er verder niet over dacht dat schoenen voor de lezer veel logischer zijn. Maakt ook niet uit. Schoenen kunnen natuurlijk ook prima. (Al denk ik dat hij er dan nog naast staat terwijl zij ze uittrekt en het toch wat anders zou moeten lopen, maar goed, dan begin ik me dus af te vragen hoe ik een ander verhaal had moeten schrijven.) Kern was dat ze van elkaar houden.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 april 2015 - 22:05
Ik moet toegeven dat ik eerst dacht dat ze iets mee had genomen zonder betaling. Maar dan was de glinstering waarschijnlijk in haar ogen gebleven toen ze naar buiten liep. Tenslotte is dat wel een beetje stout.
Buitengewoon stout. Foei dat je daaraan denkt. Ik stel zelfkastijding voor met een willekeurig paar naaldhakken (waarvoor je wel keurig betaald hebt, uiteraard).

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 april 2015 - 22:27
Ik moet toegeven dat ik eerst dacht dat ze iets mee had genomen zonder betaling. Maar dan was de glinstering waarschijnlijk in haar ogen gebleven toen ze naar buiten liep. Tenslotte is dat wel een beetje stout.
Buitengewoon stout. Foei dat je daaraan denkt. Ik stel zelfkastijding voor met een willekeurig paar naaldhakken (waarvoor je wel keurig betaald hebt, uiteraard).
Dit kan ik mooi als argument aanvoeren om nog een paar rode schoenen aan te schaffen. Schrijvenmaar zegt dat het verstandig is. Dankjewel.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 april 2015 - 22:51
Ik bega vaak de fout om - als er verder geen aanwijzingen worden gegeven - ervan uit te gaan dat de HP hetzelfde geslacht heeft als de auteur. Stom - weet ik - sorry. Maar daardoor las ik het als een moeder-dochter-verhaal, en ook dan kan het echt heel goed hoor. Goed opgevoede dochter trouwens (zou winkeldiefstal niet in haar hoofd halen).

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 mei 2015 - 8:37
Ik bega vaak de fout om - als er verder geen aanwijzingen worden gegeven - ervan uit te gaan dat de HP hetzelfde geslacht heeft als de auteur. Stom - weet ik - sorry. Maar daardoor las ik het als een moeder-dochter-verhaal, en ook dan kan het echt heel goed hoor. Goed opgevoede dochter trouwens (zou winkeldiefstal niet in haar hoofd halen).
moeders en dochters kunnen ook van elkaar houden

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 mei 2015 - 8:37
Ik bega vaak de fout om - als er verder geen aanwijzingen worden gegeven - ervan uit te gaan dat de HP hetzelfde geslacht heeft als de auteur. Stom - weet ik - sorry. Maar daardoor las ik het als een moeder-dochter-verhaal, en ook dan kan het echt heel goed hoor. Goed opgevoede dochter trouwens (zou winkeldiefstal niet in haar hoofd halen).
moeders en dochters kunnen ook van elkaar houden

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 mei 2015 - 10:13
Goed verhaal, duidelijk, herkenbaar en sfeervol. :thumbsup: Zijn liefde voor haar is duidelijk. Mooi dat hij haar ogen zo kan lezen, dat betekent dat ze elkaar goed kennen en werkelijk geïnteresseerd zijn in elkaar. Liefde dus! :nod: Ik las voor jou het stukje van Bart: ik denk niet dat jouw HP de jurk had teruggehangen als dat haar partner was geweest! :) :!: Als hij echt om haar geeft moet hij de jurk gaan kopen voor haar!

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 mei 2015 - 10:46
Met rode pinhakken van 12 cm schat ik. Die geven zo'n elegant loopje; als een kameel die door het rulle woestijnzand baggert. Korte, maar veelzeggende dialoog. Mooi.
Ik denk -nader beschouwd- dat dat elegante loopje op die pinhakken van 12 cm, meer lijkt op de gang van een giraffe.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 mei 2015 - 11:34
:!: Als hij echt om haar geeft moet hij de jurk gaan kopen voor haar!
... én de schoenen!
@Dos, jij begrijpt het! :nod:

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 mei 2015 - 19:55
Ik dacht net als Johanna dat ze het misschien had meegenomen. Knap dat ze het kan laten staan. Ik vind het leuk dat je met dit korte verhaal toch zoveel vertelt.