#48 De magie van de bulshittradities

Als de zon bezig is zich voor te bereiden op de standbystand, begint het dorp wakker te worden. Gekrijs klinkt er uit het hutje van de familie Wemelding, waar de twee peuters net zijn ontwaakt. Vrolijk gejuich in café Bomelen, waar de eerste Vlissteiner is getapt. Billy de Geweldenaar is zoals altijd de gelukkige. Mira de Regelaar krijgt van dit alles weinig mee. Ze is al opgestaan voordat de zon hier zin in begon te krijgen. In haar avondjurk zit ze achter de laptop. Zelfs met deze out of bed look is ze nog steeds sexy. Soms mompelt ze iets over ‘de ticketprijzen zijn toch gestegen’. Een Wambulino met twee klontjes suiker erin staat naast haar. Misschien moet ik tegen haar zeggen dat ze minder suiker moet eten. Hoewel ze dat niet verdiend zou hebben. Vanaf mijn slaapkamer heb ik zicht op het dorpsplein, waar de eerste voelsprieten worden neergezet. Mirella de Nooitopgever heeft de regie in handen genomen. Ik zal nooit vergeten dat ze me opving toen ik verdwaasd ronddwaalde, nadat ik uit de HXFG1292 was gestapt. Ze had geen reden om me een slaapplaats aan te bieden, maar ze deed het wel. En ze bleek ook en passant een leuke dochter te hebben. Terug in de studeerkamer masseer ik zachtjes Mira’s schouders. Het lijkt alsof de RSI in mijn polsen iets af begint te nemen, wanneer mijn handen zich in de richting van haar nek bewegen. ‘Vergeet je de balletjes niet Eddy de Evenwichtige,’ zegt ze speels. Het is mijn tweede Bankunaam, en ze gebruikt hem alleen om me te plagen. Zij mag het. De balletjes worden door de voelsprieten richting de zon afgeschoten met een of ander mechanisme, het heet iets van quartulaire fitrovilisatie. Schijnt hier vaak te worden toegepast. Billy had me uitgelegd hoe dit werkt, maar ik luisterde maar met een kwart oor. Sowieso snap ik niet wat er te vieren valt aan het feit dat de klok een uur vooruit wordt gezet. Toch glimlach ik als Mira de schuur komt binnen gelopen en me zegt dat de marketingcampagne voor omliggende dorpen gelukt is. Die big smile als ze me uitlegt dat ze zelfs akkoord gingen met de hogere ticketprijzen, daar gaat het om. Daarom ga ik hier nooit meer weg, zelfs niet als de tijdmachine toch te repareren blijkt te zijn.