Wekelijkse schrijfopdracht #48 / Katendrecht
Katendrecht 'Het is allemaal de schuld van de tweede stuurman.' Ik draaide mijn hoofd kort naar de man die op de kruk naast me zat, om daarna meteen oogcontact met Annie te zoeken en haar met een knort knikje duidelijk te maken dat ik nog wel een pilsje lustte. 'Geen slechte vent, maar in sommige dingen was hij nogal slordig.' Zijn stem klonk nu iets dichterbij. Annie verwisselde ondertussen in een geoefende beweging het lege glas voor een vol vaasje met perfecte schuimkraag. Ze keek me even verontschuldigend aan en haalde daarna haar schouders op terwijl ze me een knipoog gaf. Ik antwoordde met een begripvolle glimlach. Een vrouw met zo'n decolleté zou ik nooit iets kwalijk kunnen nemen. 'Nee, zet die maar bij mij op de rekening,' klonk het naast me toen Annie het derde streepje op mijn bierviltje wilde zetten. Annie zuchtte even, draaide zich om, en sloeg een schrift open dat naast het koffieapparaat lag. 'Morgen moet je afrekenen, Henk.' Ze had niet echt een mooie stem, maar ze had de gave iedere zin even uidagend te laten klinken als de contouren van haar perfecte billen en ronde heupen die zich aftekenden tegen het strakke rokje. 'Vrouwen!' Een broederlijke klap landde op mijn schouder. 'Klote tweede stuurman. Zó slordig. Hij moest de klok aanpassen. Da 's toch niet zo moeilijk? Jij hebt vanochtend toch ook je horloge een uur vooruit gezet?' De waterige blauwe ogen keken me dwingend aan. Ik knikte. 'Nou, dat vergat hij dus de laatste drie tijdzones die we passeerden.' De groeven rond zijn ogen en mond vonden een wrange diepte. 'We hadden een afspraak, mijn vrouw en ik. Dat hoe laat we ook aanmeerden in Rotterdam, ik altijd pas om zes uur thuis zou komen, dat ik dan kon aanschuiven aan tafel.' Ik keek hem vragend aan. 'Daar stond ik om drie uur, in de deuropening. Te luisteren naar het kreunen van dat wijf en het geile geschreeuw van mijnheer Toussaint van de rederij.' Hij liet een stilte vallen. 'Dubbele moord. Vijftien jaar.' Ik knikte weer, afwezig. Annie's slanke benen leken geschapen voor naaldhakken.

Profile picture for user W Rynlandt

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Woodpecker, Mooi verhaal en heel leuk geschreven. Je beschrijft die babbel aan de bar alsof ik er zelf bij zit. Ik zou het niet kunnen, echt niet. Wat een natuurlijke conversatie en hoe realistisch en beeldend zijn de details die je beschrijft. Ook leuk is natuurlijk dat zoiets stoms en futiel als het aanpassen van de klok (aan de juiste tijdszone)... kan uitdraaien op iets groots... als 15 jaar tijdverlies in de bajes en een gebroken relatie. Daarbij lever je ook nog leuke zinnen af zoals: Ze had niet echt een mooie stem, maar ze had de gave iedere zin even uidagend te laten klinken als de contouren van haar perfecte billen en ronde heupen die zich aftekenden tegen het strakke rokje. Daar geniet ik dus van he. (Eigenlijk moest ik even denken aan een reis die ik maakte met de Trans-siberian express. Weet je dat men op die trein altijd de tijd van Moskou aanhoudt - terwijl men toch door 5 tijdzondes rijdt.)
1 april 2015 - 20:57

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wauw, wat een goed verhaal! :thumbsup: Prachtig hoe de toedracht en de bekentenis van de moord wordt verweven met het flirten naar de barvrouw. Beeldend, duidelijk en sfeervol geschreven. Origineel de opdracht erin verwerkt! Met de titel trok je meteen mijn aandacht: ons favoriete deel van Feijenoord. :nod: Ben je recentelijk nog in Katendrecht geweest?
1 april 2015 - 20:57

Profile picture for user Indrany

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Zonder dat je de setting beschrijft ben ik toch aanwezig in de kroeg en doet het er niet toe hoe het eruit ziet. De handelingen van de barvrouw zijn zo goed beschreven dat ik mezelf toch helemaal kan inleven. Chapeau!
2 april 2015 - 12:11

Profile picture for user janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Woodpecker, heerlijk,helemaal mijn ding. En het bewijst maar weer eens dat een paar rake details genoeg zijn om de lezer aan de bar te krijgen. Uitgebreide beschrijvingen van de ruimte zouden dat weer teniet doen. Nu vul ik het als lezer zelf in en keek en dronk mee. :)
2 april 2015 - 13:15

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik ben jaloers op jouw dialogen, omdat ze zo levensecht én boeiend zijn. Het is jouw schrijfstijl maar ik denk toch aan Carmiggelt vanwege de setting in een kroeg en het natuurlijk verloop van de conversatie. Onderhoudend.
2 april 2015 - 16:31

Dag Ryn, Ik vind kroegen, en wat zich daarin afspeelt, altijd boeiend. Het mooiste zijn die in de havenbuurten of volkswijken. Daar worden naar mijn idee altijd de mooiste verhalen verteld. Dan drink ik mijn pilsje(s) en slurp alles op wat ik hoor en zie. Dank je.
2 april 2015 - 17:32

Dag Indrany, De handelingen van de barvrouw in combinatie met de rest van het verhaal, passen volgens bij een type kroeg, een bepaalde atmosfeer en zouden die bij de lezer op moeten roepen. Dacht ik. Uit je reactie maak ik op dat dat bij jou gelukt is. Dank je.
2 april 2015 - 17:42

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Woody, ronduit een pareltje. Je moet veel in de kroeg gezeten hebben om dit soort verhaaltjes zo natuurgetrouw te kunnen optekenen. Schitterende slotzin. Ook goed dat je het verhaal in Katendrecht laat afspelen. Daar ligt het schip aangemeerd en te voet is hij naar zijn flatje drie hoog aan het Roeierpad gelopen. Hij heeft geen gebruik hoeven maken van een taxi of openbaar vervoer, die hem op het idee hadden kunnen brenger dat zijn klokje achter liep. Goed gepland. :thumbsup:
2 april 2015 - 19:44

Dag Tja, Inderdaad. De inspiratie kwam, voor de kern van het verhaal, is afkomstig van de tekst op een kaartje dat op mijn schrijfkamer tegen een scheepskist is geplakt: 'A gentle reminder that the ship's clocks wille be turned forward one hour tonight, as we sail into a new time zone.' Aan dat kaartje zitten voor mij andere herinneringen geplakt, maar mijn oog viel erop en toen kwam het verhaal aankloppen. Da's voor mij toch de schoonheid van het schrijfproces, en van de wekelijkse opdrachten, dat de combinatie van iets tastbaars dat een herinnering oproept een vonkje doet ontbranden waar je dan vuur in kunt blazen. Dank je.
2 april 2015 - 20:11

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Een heerlijk, om niet te zeggen perfect, verhaal. De barvrouw en hoe zij bekeken wordt; het verhaal dat erbij verteld wordt en de wijze waarop het verhaal verteld en beluisterd wordt ... ik zou zo je hele tekst willen citeren als voorbeeld van wat ik er mooi aan vind.
2 april 2015 - 22:06

ik was onlangs wel nog bij Feijenoord - AS Roma, maar dat is een heel ander verhaal.
heel anders ben nu wel benieuwd wat jij ervan zou maken ...
Dat zou een verhaal worden over agressie, zichtbaar diepe frustratie, en het gevoel dat veel mensen iets wezenlijks missen in hun leven en dat gemis op een voor mij niet te bevatten manier trachten te compenseren. De Kuip danst mee bij een goal voor Feyenoord, maar beeft en huilt volgens mij in stilte en schaamte voor de reacties van Het Legioen als die uitblijft.
2 april 2015 - 22:27

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

ik was onlangs wel nog bij Feijenoord - AS Roma, maar dat is een heel ander verhaal.
heel anders ben nu wel benieuwd wat jij ervan zou maken ...
Dat zou een verhaal worden over agressie, zichtbaar diepe frustratie, en het gevoel dat veel mensen iets wezenlijks missen in hun leven en dat gemis op een voor mij niet te bevatten manier trachten te compenseren. De Kuip danst mee bij een goal voor Feyenoord, maar beeft en huilt volgens mij in stilte en schaamte voor de reacties van Het Legioen als die uitblijft.
en daarom zou jij dat. erhaal moeten schrijven!
3 april 2015 - 9:34

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik genoot. Ik houd van deze schrijfstijl, het gevoel dat je op een barkruk zit vlakbij. Je woordkeuze is te mooi voor woorden. Jaloers ben ik niet maar zo zou ik willen kunnen schrijven. Die alinea, beginnende met ...Annie verwisselde....heb ik een paar keer doorgelezen. Zo treffend, zo beeldend. Dank je wel Woody voor dit verhaal.
5 april 2015 - 10:41

Profile picture for user bartsnel

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Woodpecker, ook ik heb weinig toe te voegen aan bovengeuite complimenten. Nou dat is niet helemaal waar, want niemand heeft het nog gehad over je echt briljante eindzin. Daar ben ik nou jaloers op, schitterend!
5 april 2015 - 16:49

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

niemand heeft het nog gehad over je echt briljante eindzin. Daar ben ik nou jaloers op, schitterend!
Dos wel, daarom heb ik het maar gelaten (maar hij valt binnen het 'hele verhaal' dus heb ik hem indirect toch genoemd ;) )
5 april 2015 - 16:53

Dag Bart, Dank je. Wat ik op de reactie van Dos (juist, schrijvemaar :) ) antwoordde, meen ik echt. Dit verhaal vergde nogal wat moeite. Ik moest al schrijvende in mijn gedachten die kroeg in, en in de huid van de hp kruipen. Toen kwam die gedachte van de hp. Ik schreef hem alleen op. (Klinkt misschien wat overdreven, maar zo werkt het als ik een beetje mazzel heb.)
5 april 2015 - 17:41