Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #47 - De eerste (2 versies)

25 maart 2015 - 12:52
Ik zag haar voor het eerst onder een tafel in de aula van onze school. Het alarm was weer afgegaan. Iedereen wist inmiddels wat dat betekende. Gasmasker op en ergens onder gaan zitten. Het duurde dit keer lang voordat onze horloges knipperden met het “veilig”-icoontje. Ik zag de angst op haar gezicht, hoewel haar ogen misschien iets werden vertekend door het gebogen glas van haar masker. Ze had een van de laatste modellen, een rode Apple met ingebouwde luidsprekertjes. Een paar dagen later sprak ze me aan in de kantine. “Jij bent toch die jongen met wie ik laatst schuilde onder de tafel?” Ik knikte, zei niets. Ik had mijn mond vol. “Ik wilde je bedanken. Je bleef zo rustig. Ik was bang, maar toen ik naar jou keek wist ik dat mij niets zou gebeuren.” Ze boog voorover en gaf me een kus op mijn wang. Ik slikte, wilde iets terugzeggen maar ze was alweer weg. Ze rook naar frambozen. Vanaf dat moment zag ik haar overal. Elke keer als ik onderweg was naar mijn lokaal, of als ik tijdens de les naar buiten keek, dan stond ze schijnbaar toevallig ergens te praten met vriendinnen of ze zat ergens te lezen. Later begreep ik dat wij niet toevallig samen onder een tafel waren beland, dat ze me met die kus gemerkt had en dat zij, en haar mensen, mij overal hadden gevolgd, ook buiten school. Ik begreep toen ook dat ze moest worden opgeruimd en de Leider zei dat ik er klaar voor was om dat zelf te doen. Ze was mijn eerste en hoewel ik nog dagen later haar lange haren braakte, kan ik hier toch wel bekennen dat ik vanaf dat moment de smaak te pakken had.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 maart 2015 - 10:24
Ik had je verhaal (beide versies) al eerder gelezen maar nu op deze vrije ochtend hoop ik er iets zinnigs over te zeggen zodat je er iets aan hebt. Niet dat dat perse moet, maar goed. -Bij de eerste lezing plaatste ik het verhaal in Israël ivm de gasmaskers. Waarom weet ik niet precies maar het paste niet in het verhaal. -Het merken met de kus vind ik een origineel YA idee. -In de tweede versie de opening, hield meteen mijn aandacht vast omdat er in zo'n klein stukje zoveel informatie staat dat ik het goed moest lezen om een beeld te krijgen. De sfeer kwam in ieder geval goed over, het beeld was vaag door de, voor mij, onbekende termen zonder een exact beeld ( virtuele stolpen, bio drones en UAV ). Ik vind de inleiding losstaan van de rest van de tekst want het schets de situatie waar het zich afspeelt en niet waarin het zich afspeelt. Ik denk dat het beter werkt als de ik persoon deze informatie aan de lezer meegeeft en niet de alwetende verteller. -Bij beide versies twijfelde ik aan het einde of ik het wel goed begrepen had: heeft hij haar nu op moeten eten? :puke: Een vreselijk onsmakelijk idee waar ik zonder een duidelijke reden waarom hij dat doet, ( zombies zijn getransformeerd en daarom begrijpen= accepteren we hun eetgedrag), mezelf niet kan inleven. Wat stuit op weerstand. Het opeten komt als een onaangename verrassing, zonder enige aanwijzing van boterzachte wangen, kersenrode lippen, mooie benen om in te bijten etc. ;) Neemt allemaal niet weg dat jij een bijzonder fantasievol onderwerp te pakken hebt! :thumbsup: Ik weet niet of het onderwerp jezelf aanstaat maar anders zou je de rechten kunnen verkopen aan bijvoorbeeld @Richard of @Anne weet er ook wel raad mee! :D Jij hebt onze hersens lekker aan het werk gezet! :nod:

28 maart 2015 - 16:40
Dag Bart, De eerste versie bevalt me eigenlijk beter dan de tweede. Ik vind zo'n inleiding, die je in de tweede versie (wat dus jouw eerste versie is) zet, overbodig en zelfs storend. De feiten, de context waarbinnen het verhaal zich afspeelt, zie ik liever gaandeweg ingevuld. Dan blijf ik als lezer geboeid, kan ik zaken zelf stap voor stap gaan invullen en begrijpen. Maar goed, dat is enkel mijn mening. Ik vind de eerste versie dus geslaagd en uitnodigend prikkelen tot verder lezen.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 maart 2015 - 17:00
Ha Bart, Weer een heerlijk weglezend stukje heb je geschreven. Ik hou vooral van het begin en niet zo van de tweede helft van het verhaal, maar dat komt omdat het daar voor mij te nep wordt en dat is vooral een smaak dingetje. Ik kijk uit naar je volgende verhaal :)

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 maart 2015 - 22:15
Mag ik opmerken dat ik totaal de kluts kwijt ben. Verschillende malen gelezen en herlezen en de kluts wordt almaar groter, zeker na het lezen van de commentaren. Het zal wel aan mij liggen; ik ben geen YA meer :confused:

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 maart 2015 - 23:07
Ik moet zeggen dat dit achteraf een erg interessante oefening blijkt te zijn. Het plaatsen van een - enigszins- verklarende inleiding heeft hier en daar meer duidelijkheid gecreeerd maar is op z’n zachtst gezegd verdeeld ontvangen. Blijkbaar gelden er conventies binnen genres waar ik niet van op de hoogte ben (geen kannibalisme bij SF, bijvoorbeeld), wat voor mij maar weer aangeeft dat ik me beter bij ‘realistische’ fictie kan houden. Allemaal hartelijk dank voor jullie bijdrage, dit was een boeiende les. @Anne Jij vertetegenwoordigt voor mij de YA’s op dit forum, dus ik ben extra blij met jouw positieve reactie. Ik hoop dat de uitleg niet al te veel tegenvalt. @Dos Ik denk dat ik me, uiteindelijk, het meest kan vinden in jouw kritiek. Ik denk dat mijn eerste en tweede alinea (in de later geplaatste versie de tweede en derde) goed geschreven zijn maar het het verhaal als geheel te wensen over laat. Ik ben ook blij dat je afziet van het adviseren van lijfstraffen. @Tja Jij leest zoals je schrijft; de dingen zijn zoals ze zijn. Bedankt voor jouw reactie! @Marietje Ook de inleiding in de (later geplaatste) originele versie wordt verteld door de HP. @Blavatski Het ligt niet aan jou. Het spijt me dat je vergeefs naar een kluts hebt gezocht. Die zat er dit keer niet in.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 maart 2015 - 21:27
Ik vind je eerste versie beter. Je inleiding van de tweede versie vind ik verwarrend. Nou wil ik ook weten waar ze zijn en hoe alles in elkaar zit. Bij de eerste versie had ik die neiging niet. Toen ik je eerste versie had gelezen wilde ik in je verhaal duiken om het einde uit te zoeken. Ik wilde zo ontzettend graag weten hoe het was afgelopen, waarom hij haar had opgegeten (want daar ga ik nog steeds vanuit). Bij je tweede versie heb ik dat ook, maar je inleiding leidt me enorm af. Het was voor mij al duidelijk dat het om SF ging bij je eerste versie. Smaken verschillen en ik vond nu eenmaal de eerste versie fijner om te lezen :).