#43 Een goed mens

Het voelde nooit goed om bij hem te zijn en was alleen bij hem voor mezelf, zodat ik me nooit eenzaam hoefde te voelen. Ik vond hem helemaal niet humoristisch, aardig en we pasten totaal niet bij elkaar. We waren niks. Hij vertelde zijn levensverhaal, maar ik voelde er niks bij. Ik hoorde een beetje, maar luisterde nooit en het kon me nooit iets schelen. Het kon me niks schelen dat hij zijn moeder ooit kanker had, of dat zijn ex hem leeggezogen achter liet. Ik loop weer bij hem weg alsof hij nooit iets voor mij heeft betekend. En dat is zo. De seks zei niks. Zijn lippen deden mij niks. Ik deed het alleen voor mezelf, want tja, een vrouw heeft ook zo haar behoeftes. Ik maakte misbruik van hem, zei hij. Hij wilde meer, zei hij. Hij voelde meer en dacht al aan de toekomst. Soms bracht hij avondeten langs om bij me te kunnen zijn, maar ook dat deed me nooit iets. Hij belde me soms 's nachts op en ik heb hem verrot gescholden om me met rust te laten. ‘Klootzak’ was nog niks. Of hij stuurde me berichten met liefdesverklaringen die ik allemaal compleet negeerde of antwoorde met dat hij zijn bek zou moeten houden. Zo liet ik hem leeg achter op zijn bed, net nadat we seks hadden gehad. Hij vertelde me waar ik mee bezig was en vroeg hoe ik het zou vinden als iemand dit bij mij zou doen. Ik heb met zijn gevoelens gespeeld en nooit daarom gedacht. Hierdoor wil ik een beter mens worden. Ik wil beter doen, niet meer egoïstisch gaan rondzwerven en andermans leven op de kop zetten. Ik wil een goed mens worden.