Opdracht #43 De regenworm

Goedemorgen @Madd, wat jij hoorde, hoorde ik ook. Over het in tweeën splashen. Jouw worm vind ik in de 'opgedragen thematiek' een drama in een notendop. Ik las al dat je een afschuw hebt van geweld en dergelijke en toch heb je iets gruwelijks neergezet, althans, zo komt het bij mij over. Fraai Madd. Ik heb er verwonderd minuten naar zitten kijken.

@Maddbrug Een pareltje, heel mooi geschreven.

@Dank je Mili, je hebt mij weer helemaal goed begrepen. Geweld verafschuw ik en dit verhaaltje heb ik er net uit kunnen persen. @Nel, dank je!

Mijn dochter heeft veel interesse in insecten, slakken en wormen en dergelijke. Met enige regelmaat tref ik ze in haar broekzakken aan. Daar moest ik meteen aan denken toen ik dit verhaaltje las. Ondanks de bruutheid van het wormen vermeerderen, vind ik dit een lief slecht verhaal. PS.: Ik had er ook last van. Ben een zeer slechte geweldenaar.

Ik merkte dat al te bespeuren Johanna bij jou. Ik denk soms dat ik een afwijking heb; ik kijk en lees geen detectives, thrillers en alles met geweld verafschuw ik. Ik kijk nu natuurfilms om mij te ontwikkelen. Daar trappen kangoeroes elkaar ook verrot.

Ik merkte dat al te bespeuren Johanna bij jou. Ik denk soms dat ik een afwijking heb; ik kijk en lees geen detectives, thrillers en alles met geweld verafschuw ik. Ik kijk nu natuurfilms.

Lezen af en toe wel. Ik ben nogal een nieuws en achtergrond junkie. Daardoor ook behoorlijk bewust van alle groffe ellende (gelukkig zonder het me echt te kunnen voorstellen) die ook zonder fictie bestaat.

dubbel

maddbrug, Vader en buurman leren het kind hoe het moet. Heel symbolisch. En mooi geschreven.

@Johanna, informatie vreet ik met liefde. Van die natuurfilms is een grapje maar daar wordt getoond dat geweld erbij hoort in het leven. Waarom is dan mijn volgende vraag, de oorzaak willen weten en het waarvoor. Ik analyseer graag wat er gaande is. @Janp, merci!

@Madd Ik leef met de HP mee. Vind die twee volwassen het ergste, een kind opdragen om een worm te doden, wat een sadisten. Heb respect voor je standpunt tegenover geweld. Hoewel het een thema is dat vaker in mijn verhalen terugkomt, ben ik er in het echt ook geen grote fan van.

Kort maar krachtig deze keer! :thumbsup: Mag ik een suggestie doen? Ik zou de eerste zin het de HP laten afvragen: 'Zou het werkelijk waar zijn wat ze zeggen?' Ik denk dat de lezer dan nog nieuwsgieriger wordt. Geweld is in het dierenrijk iets natuurlijks. Ik ben van mening dat de mens juist daarmee het onderscheidt kan maken. Geweld maakt me altijd woedend, zeker als er macht bij komt kijken. :angry: Weer graag gelezen! :nod:

@Richard, ik bedoel maar. Omdat een volwassene dat zegt geloof je dat als kind. Ik heb dat gauw afgeleerd overigens. @Marietje, de lezer zou nieuwsgieriger kunnen worden maar als HP geef ik dan niet weer wat ik voelde. De HP voelt overrompeld, voor het blok gezet. Het is altijd verwonderlijk hoe een ander een tekst kan bekijken en wat ik heb willen zeggen met die tekst. Een aardig voorbeeld is dat mijn vriend, die speelfilms maakt, scenario, regie etc en dat ik altijd iets zie in zijn verhaal waar hij helemaal niet aan gedacht heeft.

Maddy, Het schijnt dat in tweeën gehakte wormen voor de rest van hun leven achteruit kruipen. :rolleyes:

hier word ik nou heus een beetje naar van omdat het zo echt is voorstelbaar en invoelbaar (onecht geweld lees ik trouwens ook niet voor mijn lol; verbaas me steeds weer als beweerd wordt dat we in fictie juist die donkere kant zoeken ... ik niet!)

Knap geschreven om met zo weinig woorden de opdracht in te vullen. Heb medelijden met de vader dat hij zich níet in zijn kind kan inleven.

Knap geschreven, maddburg. Wie heeft vroeger geen worm in tweeën gedeeld (ik in ieder geval wel). In die zin is het dus ook voor een deel herkenbaar.

Beste Maddburg, een stukje drama ten top. Knap dat je met zo weinig woorden zo veel weet te zeggen! Wat ik bijzonder vind is dat je de schrijfopdracht in feite hebt omgedraaid. Hoe een onbevangen geweldloos kind door volwassenen wordt aangezet een dier te doden. De complimenten hoe je onmiddellijk de lezer weet te raken, kort maar krachtig :thumbsup:

@Haha, Ryn, alleen in Belgie doen ze dat, echt waar... @schrijvenmaar, ik verbaas mij met jou mee! @Nicole, geen gezeur en opschieten, niet je als een meisje gedragen was het motto van de vader. Vandaar. @Anne, dat vermoedde ik ook al. Uiteindelijk leven ze niet verder, maar daar kwam ik later pas achter. @Alicia, dank je wel!