#42 De laatste keer

Je verhaal komt een beetje warrig op me over en dat komt door twee zinnen.

Alles is er, wat daar ook was

Wat was daar ook? Was daar ook vis? En waar was daar dan? Ik struikel over deze zin. Ja, er is veel vis in die viswinkel, maar waar was er nog meer veel vis?

Die ogen, zou hij soms weer tot leven komt. Zometeen gaat hij me waarschijnlijk ook nog vertellen dat ik erom gevraagd heb. Ik had niet één van zijn vrienden op moeten eten.

Deze zin(nen) snap ik niet helemaal. Hoezo gaat de vis plotseling tegen hem praten? Hij herkent zijn (volgens mij) eerste liefde weer en dan gaat plotseling een vis tegen hem praten... Graag hoor ik uitleg van je, want ik vind het wel een mooi verhaal. Vooral het einde, dat laatste beeld van het meisje met wapperende haren op de brug. Mooi gevonden dat beeld :thumbsup:.

@ Anne Borneman Dank voor je reactie. Het woordje 'daar' refereert naar het visrestaurant waar hij en zijn lover voor het laatst hebben gegeten voor ze verdween, met uitzicht op het IJsselmeer. Al die vissen konden ze daar ook bestellen, hij kreeg dus eigenlijk een soort schok van herkenning. Het is vanuit het perspectief van de ik-persoon, die zich dingen is gaan verbeelden sinds zij verdwenen is. Een soort traumatische ervaring eigenlijk. Hij beeldt zich in dat het zijn schuld is dat ze verdwenen is en denkt zelfs dat de vissen het hiermee eens zijn.

Dag Virtuoso, heerlijk verhaal omdat ik er een grote liefde in vind beschreven. :)

Enigszins treurig. Een jongen die nog niet over zijn verloren liefde is gekomen. Is ze met opzet gegaan om niet terug te komen? Of is ze daadwerkelijk vermist? Ik zie hier eigenlijk wel mogelijkheden voor een langer verhaal.

Ho, ho, dacht ik onmiddelijk. De producten mochten niet genoemd worden, toch? Kleinigheidje :) Graag gelezen.

Virtuosuo, Mooi verhalen over een verloren liefde. Dingetje: ‘Meneer kan ik u helpen?,’ - geen komma na het ?

Er mochten inderdaad geen producten genoemd worden. Het begin vind ik ook nogal warrig. Het laatste stuk weer heel mooi.

Je hebt de machteloosheid van de HP goed neergezet zonder het te benoemen. :thumbsup: Ook hij begrijpt niet veel van wat er is gebeurt. Als lezer had ik liever iets meer duidelijkheid gehad. Ik lees ook nog wat taalfouten. Een gevoelig stuk! :)

Intrigerend, virtuoso :thumbsup: maar eh... is kolven iets wat de zee doet na het woelige baren? :)

Ik moet zeggen dat ik dit stukje heel lastig vond uit te werken zonder producten te noemen, ook omdat juist HP die producten herkent. @bartsnel bedankt voor je feedback. Ik vond kolvend wel goed klinken maar ben er inmiddels ook achter dat de zee niet kan kolven. Heb het aangepast.

Virtuosio, helaas kon ik er weinig touw aan vastknopen. Ook na herlezing niet. Andere mensen zijn altijd slimmer dan ik. Niet erg, volgende keer beter. Die ogen, zou hij soms weer tot leven komt. (??)

Virtuosuo, Ik heb je verhaal al een paar keer gelezen en zoals sommige anderen ook opmerkten komt het begin mij jammer genoeg ook een beetje verward over... maar het idee achter het verhaal vind ik erg mooi. De laatste alinea is erg leuk en interessant. Zonder de strikte "winkel-voorwaarde" was het verhaal heel waarschijnlijk nog iets beter tot zijn recht gekomen. Zoals Bart schreef had ik ook moeite met het 'kolven' van de zee... al had ik graag gehad dat het kon. Het kwam mij over als een prachtig woord en een prachtig beeld. Je zat met dat 'kolven' trouwens op een haar na, in een prachtig mythisch verhaal. Ik moest meteen denken aan "het karnen van de zee van melk" Het Karnen van de Zee van Melk, is een fantastisch en enorm bas-reliëf dat men in de oostelijke galerij van Angkor Wat kan bewonderen. Het beeldt een Hindoe mythe uit. Goden en demonen karnden meer dan 1.000 jaar lang de Zee van Melk in een poging om een elixir te maken dat hen onsterfelijk zou maken. Zonder succes en uitgeput van te vechten tegen de demonen, vroegen de goden hulp aan Vishnu. Hij zegt hen het karnen voort te zetten en niet tegen de demonen te vechten maar met hen samen te werken om er de "amtra", het elixir van de onsterfelijkheid, uit te halen. En als je even verder fantaseert... zit er een heel ander verhaal in. Je kan de zee trouwens ook als vrouwelijke figuur zien of als een zeemeermin opvoeren bijvoorbeeld. Ach... ik fantaseer maar wat. De verdienste van jouw verhaal en van een mooi woord. Thanks! Dat "kolven" was een teken! Misschien was het meisje dat wegwandelde en dat de HP nooit meer zou zien... wel zwanger? Je onderbewuste zocht en vond een heel mooi verhaal!

@bartsnel bedankt voor je feedback. Ik vond kolvend wel goed klinken maar ben er inmiddels ook achter dat de zee niet kan kolven. Heb het aangepast.

Ik vind het ook mooi klinken. Een kruising tussen kolken en golven. Het bleef ook in mijn hoofd zitten. Dus ik ben zo vrij geweest om er gebruik van de te maken in een 'miniatuurtje' (zie link onderaan mijn berichten).