Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#42 - Genieten

19 februari 2015 - 10:27
Ik loop op straat en ga regelrecht op mijn doel af. Onwennig open ik de deur van de winkel, die ik, normaal gesproken, snel voorbijloop. De weeïge geur overvalt me. Er staat een rij klanten te wachten. Een man met een vette pens, glad gestreken haar en een bijbehorende zelfingenomen glimlach bestelt een lillende, glibberige substantie die me doet walgen. Daarna vraagt een spichtige dame, die een geur verspreidt van een dure penetrante parfum, om "een onsje magere, vooral dungesneden ..." "U hoeft niets te zeggen, mevrouw, ik weet wat u wilt hebben. Hetzelfde als altijd maar weer? ... Mijn gedachten dwalen af; de rij is nog lang. Wat heeft me bewogen om ze juist vandaag uit te nodigen? Ik heb het prima voor elkaar. Eindelijk kan ik leven, zoals ík dat wil. Vooral eten wat ik lekker en gezond vind. Ik zie de kamer van vroeger weer voor me met de gedekte tafel, waar mijn ouders, broers, zusters en ik gezamenlijk de maaltijd gebruikten. De volle borden, de vette jus, de ballen, de eeuwige ballen. De voldane lach van mijn vader. "Uit eigen winkel, lekker vers." zei hij steevast. "Dat is nog eens genieten; wat hebben we het goed." Het vet droop langs zijn mond. Op zijn overhemd zaten altijd vlekken. Toen ik afstudeerde zaten mijn ouders vol trots op de eerste rij. Mijn vader had speciaal een pak gehuurd voor deze gelegenheid. Onder zijn colbert droeg hij wel zijn eigen gevlekte overhemd. Tijdens het diner knoopte hij het damasten servet om zijn hals. Het bleef vetvrij. "Wat mag het zijn, mevrouw?" "Eh, geeft u me maar een pond van die rode, zelfgemalen, gekruide sliertjes. Ze mogen vet zijn." "Prima keus, mevrouw, dat hoor ik niet vaak meer tegenwoordig. Geniet ervan."

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2015 - 13:39
Dag Nel, Welkom hier. Ik vind dit een mooi geschreven en goed verhaal om te lezen. Wat ik opvallend vind is dat ik niet echt het gevoel heb dat HP vervelende herinneringen aan haar vader heeft (niet meer dan mijn persoonlijke mening). Ze is blij dat ze zelfstandig is en niet meer onder de invloed van haar vader/ouders leeft. Was het de bedoeling dat het zo over kwam? Of had ik de walging duidelijker moeten lezen dan ik nu deed? De laatste zin vind ik een mooie afsluiter.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2015 - 13:53
Johanna, dank je wel voor je welkom en reactie. Ik denk, dat je het goed leest, dat de walging van de hp (nog) niet overheersend is. De overgave aan het gevoel van walging wordt belemmerd door schuldgevoel, omdat de hp zich heeft geschaamd voor haar vader. Ze verkeert in de fase van nog niet lang zelfstandig wonen en nog geen afstand durven nemen. Dit etentje is een soort compensatie voor het vleesloze afstudeerdiner. Eigenlijk een overcompensatie, want ze maakt exact hetzelfde eten klaar als vroeger thuis.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2015 - 15:13
Nel Goudriaan, Welkom hier. De HP zit duidelijk in een overgangsfase (ook zonder #2 las ik dat.) De schaamte overheerst in haar herinnering aan haar vader. De man komt op mij overigens wel sympathiek over. Dit klopt niet:
"Uit eigen winkel, zelf geslacht,"
Een slager slacht niet zelf (is zelfs verboden). Dit fragment vraagt mijns inziens om een langer verhaal.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2015 - 18:46
@Nel, hallo, leuk om je ook hier te ontmoeten. Blijf je ook een tijdje? :) Ik vind dat je een uitgebalanceerd en rijk verhaal hebt neergezet waaraan veel aspecten zitten. Ik weet niet wanneer dit niet meer is toegestaan maar ik kan mij ook een slager herinneren die zelf slachtte en een winkel had. Ik val over een woordje in je tekst, Nel. Ballen worden van gehakt gemaakt. Jij bestelt gekruide reepjes. Dat doet mij eerder denken aan shoarma.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2015 - 20:10
Welkom op het forum, Nel :). Een leuk verhaal. Ik zag de vader zo voor me. Ik dacht eerst dat je in een viswinkel stond, gezien de lillende, glibberende substantie die werd gekocht. Later bleek het toch om een slagerij te gaan. Graag gelezen :).

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2015 - 22:44
Hallo Nel, Ik heb je verhaal nu al een paar keer gelezen en elke keer voel ik weer hetzelfde... die afschuw voor die glibberige lever. Ik houd helemaal niet van lever, bah. Dat het stukje mij met afschuw vervult betekent natuurlijk wel dat je het goed en beeldend beschrijft. Het drijft letterlijk in de blubber en het vet. Goed geschreven, dat zeker... maar zin in dat dinner heb ik zeker niet. :puke: :lol:

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
21 februari 2015 - 15:07
Bedankt @W.Rynlandt en @Blavatski voor het welkom en het lezen van mijn (eerste) verhaal (hier). Het verhaal bevat zeker een hoog (blubberig) vetgehalte, maar zoals @janpmeijers al eerder opmerkte, de vader heeft ook een sympathieke kant.

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 februari 2015 - 19:30
Een lekker vettig verhaal. In erste instantie dacht ik dat het om paling of zo ging maar na de reacties te hebben gelezen zag ik dat lever was. Br net zo vies. Goed dat je voor de gekruide sliertjes koos. Is je vader ook weer blij en je weet de liefde van de man gaat door de maag.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
22 februari 2015 - 12:59
Mooi die tegenstelling van personen in het eerste stukje, de lillende man en het spichtige vrouwtje. Met veel plezier gelezen. Vet goed, zal ik maar zeggen.

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 februari 2015 - 22:25
Met veel plezier gelezen Nel! Ik vind lever best lekker trouwens, maar dat terzijde. Vroeger werd er inderdaad vetter gegeten, dat contrast komt ook mooi over in je verhaal. Ik vind die vader best iets ontroerends hebben :)

Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
24 februari 2015 - 0:59
Wat een lekker verhaaltje, Nel. Een mooie invulling. In ieder geval ben je niet zo slecht als de meeste sollers. :D

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 februari 2015 - 10:11
Welkom hier, Nel! :) Een goede invulling van de opdracht. Het duurde bij mij even voordat ik de setting, beschreven in de eerste alinea, exact duidelijk had. Dat komt m.i. doordat alle personages achter elkaar beschreven werden, zonder op nieuwe regels te beginnen. Ik las eerst dat de dikke man de slager was bijv. De uitgesproken zin door de slager [U hoeft niets te zeggen, mevrouw, ik weet wat u wilt hebben. Hetzelfde als altijd maar weer? ...] las ik alsof die werd gezegd tegen de HP van jouw verhaal. Frappant dat ouders en kinderen meestal bepaalde dingen van elkaars doen en laten afkeuren ook al is de band goed. Graag tot een volgende invulling van een weekopdracht! :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
24 februari 2015 - 12:46
Bedankt voor de reacties, @madsbrug @elysevdr @Tja Ik houd het nog braaf, vader had zich natuurlijk in de gehaktbal kunnen verslikken, zodat de dochter een grafschrift had kunnen schrijven; Hier rust mijn lieve pa Van zijn gehaktbal geniet hij eeuwig na..,, @Marietje, dank voor je feedback. Ik loop het verhaal nog eens na om het duidelijker te maken. Inmiddels een paar wijzigingen aangebracht. Hoop dat het verhaal nu duidelijker is.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 februari 2015 - 13:59
Ik loop op straat en ga regelrecht op mijn doel af. Onwennig open ik de deur van de winkel, die ik, normaal gesproken, snel voorbijloop. De weeïge geur overvalt me. Er staat een rij klanten te wachten. Een man met een vette pens, glad gestreken haar en een bijbehorende zelfingenomen glimlach bestelt een lillende, glibberige substantie die me doet walgen. Daarna vraagt een spichtige dame, die een geur verspreidt van een dure penetrante parfum, om "een onsje magere, vooral dungesneden ..." "U hoeft niets te zeggen, mevrouw, ik weet wat u wilt hebben. Hetzelfde als altijd maar weer? ...
:thumbsup: Top! Lees je zelf ook het verschil?