Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 42 Het antwoord op alles

17 februari 2015 - 20:50
Het belletje dat boven de deur hangt begint te rinkelen. Elke keer geeft het me een warm gevoel. Het soort gevoel dat zegt je bent welkom hier, neem de tijd en kijk lekker rond, niemand die over je oordeelt. Voor vanavond zoek ik iets speciaals. Mijn ouders komen op bezoek, de eerste keer sinds ik verhuisd ben. Ik hoop dat ze willen blijven, tenslotte hebben ze een hele reis gemaakt. Het bed op de gastenkamer is in ieder geval opgemaakt. Het hangt natuurlijk af van hoe het diner verloopt, want ik heb ze iets belangrijks te vertellen. Ik kijk naar de vele producten die ik kan kopen. Voor mij is het dagelijkse kost geworden, maar ik hoor mijn vader in mijn achterhoofd: “Wij zijn je ouders. Waarom horen wij dit nu pas?” Mijn moeder zal anders reageren. Haar kennende wordt ze eerst emotioneel, vooral omdat ze de achtergrond niet kent. Echter zal ze de eerste hap nemen en aan het eind van het diner zeggen dat ze volledig achter mijn keuze staat. Ik wijs een aantal fijne stukken aan, je kan zien dat ze met zorg zijn behandeld. ‘Een speciale gelegenheid?’ vraagt Rachid - die achter de counter staat - vriendelijk. Ik knik voorzichtig. ‘Vanavond is de avond dat mijn ouders op bezoek komen.’ ‘Dit gaan ze lekker vinden, kerel, volgens traditie bewerkt recept, zo rein als maar kan.’ ‘Choca, Rachid.’ ‘Het is Shokran, Benjamin, maar je begint het te leren. Succes vanavond en groetjes aan Khadija, ik kijk uit naar het huwelijk.’ Ik neem het plasticzakje aan en betaal Rachid. Eenmaal buiten slaak ik een diepe zucht. Ik ben klaar voor vanavond.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2015 - 21:33
@Richard, met jou weet je het nooit maar ik probeer te bedenken wat een Arabische winkelier in een plastic zakje doet en kom uit op halal bereid waterkonijn alias muskusrat. :) Voor mij had je 'ik kijk uit naar het huwelijk' niet hoeven te zeggen. Te expliciet, je begrijpt het al min of meer uit de tekst. Lamsworstjes dan? Maar je kiest stukjes uit! En baklava doe je niet in een plastic zakje. ***doe nu mijn toetsenbord in de uitverkoop***

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2015 - 21:42
Maar... maar.... er is helemaal niets gruwelijks. Liefaardig. Aangenaam verhaal. Totaal in stilte en onder de indruk. Ook een mooi verhaal trouwens. Ben benieuwd wat de ouders vinden.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2015 - 21:48
@Richard, je kent de staat van mijn toetsenbord niet. Er zijn lettertjes weggesleten van driftig gehamer en als je het ding omdraait, komt er een half flesje puike Gigondas uit.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2015 - 21:59
Ik ben er niet uit wat hij zijn ouders wil gaan vertellen... Shokran is Marrokaans en hij gaat trouwen. Wil hij vertellen dat hij een Marrokaanse trouwt? Maar waarom zouden de ouders dat erg vinden? Ik sluit me aan bij de verbazing van Johanna, inderdaad helemaal niks gruwelijks. Leuk om eens een andere kant van jou te zien.

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2015 - 22:13
@anne, het komt misschien niet helemaal naar voren. Benjamin is een veel voorkomende Joodse naam en vanwege zijn achtergrond weet hij niet of zijn ouders het gaan accepteren dat hij met een Marokkaanse gaat trouwen.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2015 - 22:26
@anne, het komt misschien niet helemaal naar voren. Benjamin is een veel voorkomende Joodse naam en vanwege zijn achtergrond weet hij niet of zijn ouders het gaan accepteren dat hij met een Marokkaanse gaat trouwen.
Ah, vandaar. Ik had al zo'n vermoeden dat hij van een ander geloof/cultuur was. Goed uitgewerkt.

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2015 - 22:30
Dit verhaal vind ik leuk geschreven. Het onderwerp, een huwelijk tussen een joodse jonge man en een meisje van een andere cultuur zal best moeilijk liggen voor de wederzijdse ouders. Het geeft me een diepere kijk op hetgeen zich afspeelt in onze huidige multiculturele samenleving. Best leerrijk. :o

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 februari 2015 - 22:31
Ik heb het met plezier gelezen, leerzaam ook. Als je het je moeder ook zo vertelt dan snap ik dat ze aan het eind van het diner achter je keuze kan staan,

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2015 - 8:43
Kosjer en halal op een kussen, daar slaapt de duivel tussen. Zoiets. Een nieuwe uitspraak in een oud jasje. Prima verhaal Richard.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2015 - 12:21
RichardOtten, Nu eens niet absurd - maar een verhaal uit de realiteit. Hoe HP verwacht dat zijn moeder zal reageren heb je mooi gevat. Ik zag het voor me. Goed verhaal.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2015 - 14:32
Fijn, klein verhaal over botsende culturen. Heel goed gedaan. In het kader van een dag niet gezeurd is een dag niet geleefd: zuchten neem je niet, die slaak je toch? En is het bed in de gastenkamer niet opgemaakt in plaats van de hele gastenkamer?

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2015 - 18:29
Mooi beeld Richard. Ik heb het twee keer gelezen, zo fijntjes geschreven, ik voel de sfeer. Ook in het warme gevoel bij het rinkelen van dat belletje boven de winkeldeur kan ik me helemaal inleven. Shokran!

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2015 - 18:52
Erg mooi Richard. Ben het helemaal eens met de andere positieve commentaren. Mooi rustig verhaal met treffende inhoud. Goed gedaan!

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2015 - 21:32
Het thema: geloof, hoop en liefde mooi weergegeven. :) Ik zat even met de volgende zin: [Voor mij is het dagelijkse kost geworden, maar ik hoor mijn vader in mijn achterhoofd: “Wij zijn je ouders. Waarom horen wij dit nu pas?”] Voor de HP is het verkrijgen van de oosterse producten dagelijkse kost maar wat heeft dat te maken met het feit dat zijn vader vindt dat hij hen laat op de hoogte brengt van zijn huwelijk? Ik zie het verband niet. Een verrassende invulling uit jouw digipen! :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2015 - 22:04
Dank je Marietje voor je commentaar. Ik wil eigenlijk aangeven dat de levensstijl en religie zijn aangepast (de dagelijkse kost) en dat wil hij aan zijn vader vertellen.

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2015 - 22:36
Ik vind het begin sterker dan het einde, Richard. Ik dacht ook dat je de gerechten niet mocht noemen. Je zegt twee keer dat je ouders op bezoek komen. Overall vind ik het warrig. Sorry.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2015 - 7:41
Eigenlijk ben ik wel nieuwsgierig wat er warrig is aan dit verhaal. Of is het opgelost met het dankjewel eetprobleem? Ik vond dit namelijk een heel rustig en duidelijk verhaal. Kreeg er een een mooi beeld bij.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2015 - 20:57
Het enige wat mij eigenlijk stoorde (en dat is echt wel jammer, want ik vind het een mooi stukje) is de tweede vermelding van dat zijn ouders komen eten. De zin in de dialoog komt me een beetje onnatuurlijk over. Wel graag gelezen. Ik had ook niet door dat Benjamin een Jood was, maar ik begreep wel waarover het ging. Niet elke ouder (christenen, ongelovigen of andere) zou graag hebben dat zijn kind zich bekeert.

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2015 - 23:18
ik had ook al Shokran gezegd voor dit mooie stukje tekst, maar dat hebben Richard en Leonardo niet gezien... :crybaby: De dubbele vermelding 'ouders op bezoek' stoort mij persoonlijk niet omdat het de tweede keer een antwoord op een vraag in de dialoog is.

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2015 - 0:47
Zeker had ik je Shokran gezien, Elyse, bij deze dan nog :). De eerste keer ouders op bezoek is inderdaad voor de lezer, de tweede keer wordt het verteld aan een ander persoon in het verhaal, die het voor het eerst hoort.