#40 Het Praathuis

Bor de Wolf loopt voor de laatste keer door Het Praathuis. Morgen wordt zijn geliefde café gesloten. Door reorganisatie en faillissementen zijn veel bewoners van het Dierenbos ontslagen en weggetrokken naar de stad op zoek naar werk. Bor, ondernemer in hart en nieren speelde handig in op deze ontwikkelingen en volgde zijn vrienden. “Whoeaa nu kan ik niet meer naar het Enge Bos”. Samen met zijn vriendin Oléta opende hij netwerkcafé Wisj in de lounge van een pop-up restaurant in het midden van de stad. Werzkoekenden kunnen hier wekelijks onder leiding van Ed en Willem Bever sleutelen aan hun sollicitatiebrieven en CV’s, een originele mini workshop volgen van de kunstzinnige Isadora Ijsvogel en netwerken onder het genot van een drankje aan de bar. Netwerken is namelijk tegenwoordig het sleutelwoord. Zonder netwerk geen baan! In het begin miste Bor zijn vrienden, maar dankzij de omscholingscursus van Gerrit de Postduif maakt deze via Facebook, Linkedin en Twitter reclame voor zijn nieuwe zaak. Langzaam vullen zijn oude Praathuisgasten weer het café. Aanvankelijk wat verlegen, zoveel nieuwe gezichten en ja velen ook wel wat onzeker geworden door hun ontslag. Vindt nog maar eens werk na je 40e. De eerste die zijn café bezoekt is de betweterige juffrouw Ooievaar, inmiddels te oud om nog kindertjes rond te brengen, maar nog steeds actief. Ze overweegt een opleiding tot verloskundige. Ook meneer de Uil is door de komst van smartphones en tablets werkloos geworden. Voor de trage Stoffel de Schildpad, met al zijn kwaaltjes, zal het niet gemakkelijk zijn een baan te vinden. Hij vult zijn dagen met bezoekjes aan Meindert het Paard, nog steeds dierenarts in het bos. Truus de Mier, de ijverige huisvrouw, heeft naast een sollicitatieplicht, een dagtaak aan de zorg voor de oudste olifant in het Grote Dierenbos Martha en Myra Hamster de twee zorgzame zussen hebben dankzij Wisj een baan en steken nu een handje toe in het vrouwenhuis van Margaretha Bontekoe. Bor, Isadora, Ed en Willem zijn tevreden. Wisj loopt goed en ze kunnen aardig wat bezoekers aan werk helpen. Nieuwe werkzoeken vinden inmiddels ook de weg naar Wisj. Eigenlijk is er niet zoveel verschil met het Praathuis uit het Dierenbos. Meneer de Uil veegt een traantje uit zijn oog, wipt nog een keer op zijn tak en sluit dan voorgoed de Fabeltjeskrant met de historische woorden:’ “ Dag lieve kijkbuiskinderen, oogjes open en laat vooral je snaveltje maar horen.