schrijfopdracht #39 - Met olijf

Deze handcrème kostte 90 cent bevat volgens de kleine letters onder andere panthenol, ethylhexyl, butylphenyl en citroenzuur. Volgens de grotere letters op de tube ontspant en beschermt dit dermatologisch geteste product de droge huid volledig. De voorkant van de verpakking toont een tekening van een onwerkelijk glimmende olijf. Als de crème ingetrokken is, stop ik met lezen en kijk ik naar mijn handen. De herinneringen die zich laten voelen zijn allemaal van de laatste twee jaar. In februari 2013 verkocht een 74-jarige weduwe ons haar huis. Bij alle drie de bezichtigingen droegen we een roze bril: we zagen de veranda die uitzicht bood op een bijna vijftig meter diepe tuin, we werden verliefd op de oude rode pannen die het dak bedekten en op de enorme serre die baadde in het licht. We kochten het huis en sindsdien staat ons leven in het teken van dat huis. De oude rode pannen lieten sneeuw, water en wind toe en bij elke regenbui vormde zich langzaam een waterlaag op de vensterbank onder de ramen van de serre. De veranda stond uit het lood en was thuis van vier klaaglijk jammerende zwerfkatten. Een bijgebouw stortte in en onder de goot van de garage hing een wespennest van veertig centimeter doorsnee. Elk vrij uur, elk weekend, elke vakantie werkte ik aan het huis. Vriendschappen verdwenen in de ijskast en er ontstond een algemene, blijvende vermoeidheid. Mijn handen werden grof en lelijk van beton, spijkers, hamerslagen en houtsplinters. Voor andere, oudere herinneringen moet ik naar foto’s kijken: mijn handen, zacht en slank op de toetsen van een instrument of rustend op de stugge vacht een hond.