#39 Een paar druppels bier

@Tja, o, o, o, wat ben je toch een ludiek vrouwspersoon die van een totale ongedwongenheid is. (Zet nog een t achter zou en hijs nog een zin op). Ik heb respect voor hoe goed je voor jezelf zorgt. :)

Zie wat deze opdracht teweeg brengt... zelfs de kinderen worden niet gespaard! Fijn stukje om te lezen.

Bier gooien? Dat is durven hoor Tja, maar ik geloof je op je woord :rolleyes: In elk geval zou ik zo'n schrijvende moeder wel leuk vinden, denk ik. Mag er ook teruggegooid worden? :D

Ik ben vooral benieuwd naar het stuk tekst dat je (nog?) niet publiceerde. Dat wat volgt op 'ik ga weer lekker schrijven'. Morgen?

Lekker typisch stukje Tja weer. Maar eh... met bier moet je niet gooien hoor!

Haha. Laat het nu echt gebeurd zijn. Heerlijk zo'n nuchtere zoon. Er is ook niets mis met mijn dochter, hoewel ik haar wel overdreven vond reageren.

Wat heb jij toch een heerlijke originele eigen schrijfstijl! Het was weer een genot om het te lezen! De nuchtere zoon is duidelijk een kind van zijn moeder! :D

Wat dat betreft wel. Aan de andere kant heeft hij de rust van zijn vader. Een heerlijke combinatie. Mijn dochter heeft de onrust van mij en de ernst van haar vader, hoewel ze wel snel lacht. Dat doe ik nu weer niet. Zit ik hier verdorie een beetje over mijn gezin te praten. Vergeet het. Ik kan het ook wissen, maar ik ben niet zo'n wisser.

Ik heb het trouwens nooit weer gedaan, Rynlandt. Toch was het wel een lekker gevoel. Jazeker mag er teruggegooid worden.

en wie dweilt na afloop?

Tja, Mooie scene die me liet glimlachen :)

Een heel huiselijk tafereel :) Ik ben het wel met Bart eens dat je niet met bier moet gooien. Dat is toch wel zonde. De volgende keer met water misschien? Het is inderdaad geen goed plan om met crèmehanden aan een bierglas te zitten. Die kun je daarna weggooien. Sfeervol verhaal.

en wie dweilt na afloop?

:D Dat is voor mij de reden waarom ik dit niet zou doen! Een reden is ook dat ik geen bier drink! ;)

Er hoefde niet gedweild te worden. De kleren van mijn zoon hebben alles opgevangen. Een kwestie van goed gooien.

Tja, wat heb jij brutale kinderen. Die spreken je tegen. Ongehoord. En dan ook nog vloeken. Wat kranig van jou dat je zo kalm blijft en slechts de inhoud van je glas bier naar je zoon gooit. Menigeen zou ook het glas gegooid hebben en nog een fles er achteraan. Dat hij geen spier vertrekt pleit weer voor hem. Hij weet natuurlijk dat de hel losbarst als hij iets van ongenoegen laat blijken. Hij kent zijn moeder onderhand. Over je dochter ben ik helemaal niet te spreken. Die verwende snaak krijgt een paar druppels op zich en begint te schelden alsof ze de watervallen van Plitvice over zich heen heeft gekregen. Nu moet ze weer gaan douchen en schone kleren aantrekken. Het zou wat! Dat brutale nest. Ook nog durven beweren dat jij niet spoort; haar bloedeigen moeder. Jouw kinderen maken er een huishouden van Jan Steen van. En in die sfeer moet jij schrijven!? Mijn petje af. Daarom schrijf je natuurlijk veel ‘s nachts, als dat kroost licht te slapen.

Haha. Mijn kinderen zijn heel fatsoenlijk. Ik maak er een huishouden van Jan Steen van. Dat is niet gelogen. Iedereen mag hier doen waar die zin in heeft. Het ziet er bij hen thuis netter uit dan hier. Een kwestie van goede opvoeding. :D

In een woord, of in twee eigenlijk, een 'echt Tja' stukje, ik moest erg lachen, droge humor, fijne woorden.

:lol: Je hebt er weer leuke humor in verwerkt, Tja. Ik kijk altijd uit naar jou stukjes.

Hier hou ik wel van. Geen woorden maar daden

We zijn toch wel een apart stel met elkaar, hè?