Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

"in godsnaam" en "godverdomme" als er meerdere goden zijn

21 januari 2015 - 13:12
Mijn verhaal speelt zich af in een setting waar er meerdere goden zijn. Mijn personages kunnen dus niet "in godsnaam" en "godverdomme" zeggen. Wat zijn goeie equivalente vormen - zonder de eigennamen van de goden te gebruiken? "in godesnaam" is nog altijd enkelvoud, denk. "in 's goden naam" misschien? Van "godverdomme" valt niet gewoon een meervoud te maken, dus suggesties voor iets gelijkaardigs dat nog altijd lekker bekt zijn welkom.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2015 - 13:37
Van "godverdomme" valt niet gewoon een meervoud te maken, dus suggesties voor iets gelijkaardigs dat nog altijd lekker bekt zijn welkom.
"Mensverdomme"

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2015 - 14:18
Mijn personages zijn gewoon verdomme. En een paar wereld-specifieke krachttermen die te maken hebben met de ontstaansgeschiedenis. Kun je er daar misschien een of twee van verzinnen?

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2015 - 14:50
Je leest in strips Romeinen nog wel eens dingen roepen als: 'Bij Zeus' ofzo. Heb je zo'n vloek echt nodig? Kun je niet toe met iets als shit, kut, verdorie, da's kloten zeg, ofzo?

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2015 - 15:51
Moet het perse in citaat? Anders kun je iets doen als: Hij vervloekte de goden van onder tot boven. Hij vervloekte de lucht die ze ademden, het water dat ze dronken en en de wolken waarop ze liepen. Hun moeders waren dames van plezier en hun vaders waren kleingeschapen andersgeaarden. Zoiets? (lijkt mij wel leuk om iemand dat te laten roepen als hij zijn teen stoot oid) Anders kun je natuurlijk een grapje maken met de naam van een god. Is sowieso een mooi stijlmiddel, zelfspot over je eigen personages. (bijv in de trant van mozes-kriebel)

27 januari 2015 - 17:46
Volgens mij is er bij de meeste religies die meerdere goden hebben altijd sprake van een oppergod(in). Het lijkt me voorstelbaar dat die aangeroepen wordt of zijn/haar naam gebruikt als je vloekt, behalve in specifieke situaties die op 'het terrein' van een bepaalde god liggen. Een Romeinse zeeman op zee zal Neptunus aanroepen of noemen in een vloek, als er bijvoorbeeld sprake is van een niet aflatende storm.. Als ie aan land is moet Neptunus het ontgelden.