Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#36 – Roodkapje: een 5 minuten vervolg

Roodkapje: Iedereen kent het verhaal van Roodkapje. Ze gaat op weg naar haar zieke grootmoeder in het bos. Aan haar arm een  mandje met wat brood, een fles wijn. Onderweg ziet ze bloemen tussen de bomen. Wat zal haar grootmoeder daar blij mee zijn.  Roodkapje besluit van het pad af te gaan en tussen de bomen de bloemen te plukken. Ongemerkt gaat ze steeds dieper het bos in. Dan hoort ze een geluid, vlak achter haar. Geschrokken draait ze zich om en ziet … Een knappe jager met een groene cape voor haar staan. Als hij lacht ziet ze zijn tanden blikkeren. 'Zo zo, wat doet een jong mooi meisje zo alleen in het bos?' vraagt hij. Roodkapje voelt dat ze begint te blozen. 'Ik... ik eh...' stamelt ze. De jager pakt galant haar hand. 'Ik weet het al. Je dacht, die arme jager zal vast honger hebben. Ik breng hem een lekkere picknick als lunch. En dan gaan we daar samen van genieten op de open plek in het bos.' Hij heeft ondertussen haar arm gepakt en leidt haar van het pad af. Roodkapje schrikt. Had haar moeder niet gezegd dat ze op het pad moest blijven. De jager drukt zich dichter tegen haar aan. Roodkapje stapt van hem weg. 'Ik... ik moet naar mijn grootmoeder. Daarvoor is het eten. Ik mag niet van het pad afgaan.' De jager lacht smalend. 'Denkt je moeder dat je zo'n klein meisje bent? Jij kan je toch gerust wel redden. Kijk eens wat voor een mooie jonge vrouw je bent. Je moet de wereld gaan ontdekken, niet op het saaie pad blijven van je moeder.' Roodkapje voelt hoe haar hart steeds sneller is begonnen te kloppen. Is het van angst, of van opwinding? Ze volgt de jager, de schaduwen van het bos in.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Spannend! Ik denk niet dat de jager iets goeds van plan is... Ze had wat mij betreft beter op het pad kunnen blijven. Verrassend dat je de knappe jager de slechterik laat zijn in dit verhaal. Dat geeft een leuke twist eraan. Ik ben benieuwd hoe het verder loopt en zou het graag verder willen lezen! Je schrijft erg vlot. Je leest er zo doorheen. Ook komt het natuurlijk over en dan is het ook nog eens fantasievol! :thumbsup:.

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi hoi! Ik vind dat je een lekker tempo hebt in h=je verhaal. De dialoog die erin zit is niet langdradig en en daarnaast laat je de personages ook nog uitbeelden wat ze voelen. Ik kan er erg in meel leven en je hebt er een leuke cliffhanger in zitten nu! Puntje: Let goed op details. De jager bracht haar van het pad af, maar ze was al van het pad af om de bloemen te plukken. De jager zegt op een gegeven moment 'Denkt je moeder dat je zo'n klein meisje bent?....' Maar Roodkapje heeft niets over haar moeder gezegd, alleen gedacht. Ik vind het een leuk verhaal en kijk zeker uit naar het vervolg!

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor de reacties : ) Het klopt inderdaad dat ik wat details over het hoofd heb gezien, slordig. De volgende keer lees ik de opdracht wat rustiger voordat ik ga schrijven : P

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk met weer een geheel eigen invulling. En mooi dat dubbele: de vraag die je oproept: klopt haar hart van angst of is het opwinding? Het schrijven lijkt je makkelijk af te gaan, je zinnen lopen lekker soepel en lezen makkelijk weg. Mooie opbouw. En ach die details die maak je later wel weer in orde. In een eerste versie hoef je je daar niet druk om te maken.