# 37 - Vervolg Roodkapje

Geschrokken draait Roodkapje zich om en ziet een opengesperde muil met gelige tanden. In een flits denkt zij, die moet echt eens naar de tandarts waarna de kaken zich om haar mutsje klappen. De stof scheurt en haar prachtige blonde pijpenkrullen vallen te neer. ‘Ik volg je al maanden’ zegt de wolf, ‘ik wil aan jouw ontluikende borstjes knabbelen’ waarna Roodkapje het op een ordinair gillen zet. Zij vlucht nog dieper het bos in en laat haar versgeplukte bloem waaien. De wolf stampt kwijlend achter haar aan terwijl hij hees fluistert, ‘zullen we samen de fles soldaat maken?’ ***** Voor de lol gilt Roodkapje er nog harder op los; ze wil graag ‘hard to get’ spelen. Zij weet dat Wolf over een fortuin beschikt dat hij bijeen heeft gebracht door omaatjes te beroven. Hij slaat ze neer bij pinautomaten, besluipt ze in hun woninkjes en laatst had hij zo’n beverige graftak tuk op een begraafplaats. Dat hij ze dan halfdood achterliet, vond Wolf antiboeiend. Het ging nu eenmaal om de munten. De wind slaat onder het opbollend rokje van Roodkapje waardoor het kwijl uit Wolfs bek opspat tegen de bomen. Hij let niet op en struikelt over de plankwortels van een fladderiep. Zijn muil splijt in tweeën, zijn voortanden verbrijzelen. Hij stoot een ontzagwekkend gehuil uit waardoor Roodkapje subiet stopt met rennen. Zij nadert hem met rasse schreden, ziet zijn bebloede bek en denkt dat Wolf toch wel naar de tandarts had gemogen. Flemend drukt zij zijn wolvenkop tegen haar spannende dijtjes en zegt: ‘Ik zal je helpen Wolf, hoeveel schuift het? ‘