Geen afbeelding
Sawena

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#36 - Roodkapje - Erg kort

 7 januari 2015 - 21:15
Roodkapje: Iedereen kent het verhaal van Roodkapje. Ze gaat op weg naar haar zieke grootmoeder in het bos. Aan haar arm een mandje met wat brood, een fles wijn. Onderweg ziet ze bloemen tussen de bomen. Wat zal haar grootmoeder daar blij mee zijn. Roodkapje besluit van het pad af te gaan en tussen de bomen de bloemen te plukken. Ongemerkt gaat ze steeds dieper het bos in. Dan hoort ze een geluid, vlak achter haar. Geschrokken draait ze zich om en ziet … Het exacte pad dat ze had achtergelaten lag als een open wond op de aarde en was compleet verlaten. De vlekken die het zonlicht op de grond maakte, gaven het bos een stormachtige indruk, het was echter nog te vroeg in het jaar voor de regenbuien. Toch was er iets dat haar niet lekker zat. Haar vaders advies volgend draaide ze haar hoofd iets naar beneden en deed ze ontzettend haar best om haar omgeving zo onopvallend mogelijk vanuit haar ooghoeken te bestuderen terwijl ze ademde op het ritme van het bos. (Ik merk dat ik een stukje langzamer schrijf dan de meesten hier haha)

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 januari 2015 - 23:33
Ik vind het ook knap dat sommige binnen 5 minuten zo'n laptekst kunnen schrijven! Jouw schrijfstijl is moeilijk te bepalen in zo'n kort stukje. Sfeervol, mysterieus, beschrijvend. [De vlekken die het zonlicht op de grond maakte, gaven het bos een stormachtige indruk,] Bij deze zin krijg ik een zeer onduidelijk beeld. Geven schaduwen gemaakt door de zon het bos een stromachtige indruk? Ik kan dat niet plaatsen maar het geeft wel sfeer! :thumbsup:

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 januari 2015 - 0:05
Sawena, ik kan me niet herinneren eerder iets van je gelezen te hebben en op basis van dit stukje iets over stijl zeggen, daar waag ik me niet aan. Ik ben wel blij te zien dat ik niet de enige was voor wie 5 minuten veel te kort is om iets te schrijven dat het daglicht kan verdragen. Ik ben benieuwd naar je volgende bijdrage.

Geen afbeelding
Sawena

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 januari 2015 - 12:33
@Marietje, ja ik denk dat ik dat in een volgende versie inderdaad uit zou werken om het beeld duidelijker te maken. Benoemen dat de plekken waar zonlicht viel over de grond heen en weer bewogen vanwege de wind die de takken van de bomen heen en weer doet zwiepen. Maar je benoemd wel meteen een punt waar ik nog aan moet werken --> de beelden in mijn hoofd duidelijker maken voor de lezer. :) @bartsnel, ik lees de schrijfopdrachten niet zo vaak omdat ik in het verleden de opdrachten vaak niet echt interessant vond, maar ik ga wat meer aandacht eraan besteden denk ik.

Geen afbeelding
Schrijfcoach Henny Fortuin

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 januari 2015 - 21:29
Hi Sawena, wat een prachtige tekst, in zo weinig woorden bouw je zoveel spanning op. Als een open wond, prachtig en de sfeer wordt meteen dreigend. Meer kan ik er niet over zeggen, maar veelbelovend vind ik het in ieder geval

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 januari 2015 - 16:39
Een hele mooie tekst. Je schrijft - gebaseerd op dit stukje - gedetailleerd, sprookjesachtig. Echt heel mooi. Ik hoop nog meer van je te lezen!

Profile picture for user Indrany
Indrany

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 januari 2015 - 16:51
Hi Sawena, Een heel mooi geschreven stukje, hoe kort dan ook. Ik merk een mooie spanningsopbouw. Je laat niet aan de verbeelding over en weet de lezer te beklijven. Hoop, net als de rest, meer van je te kunnen lezen. De reden waardoor je mogelijk minder schrijft dan anderen is omdat je zinnen gelijk corrigeert tot in de perfectie. De opdracht luidde de timer aan te zetten op 5 minuten en te schrijven wat er in je opkomt zonder je linkerhersenhelft, die de corrigerende taak heeft zijn gang te laten gaan. Puur alleen het gedachtengoed van de rechterhersenhelft te laten stromen. Niettemin prachtig geschreven zinnen!