Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#36 Back to the 80's

7 januari 2015 - 10:48
Dan draait ze zich om en ziet een man van middelbare leeftijd achter een grote vleugel zitten. ‘It’s a pretty good crowd for a Saturday,’ zingt hij. Die stem, ze heeft hem al eerder gehoord, maar kan hem niet plaatsen. ‘Sing us a song, your the piano man,’ gaat hij verder. What the…Billy Joel! Ze had altijd gezegd dat ze niet van zijn muziek hield. Nu hij hier is en voor haar staat te spelen, lijkt het opeens allemaal mooi wat hij doet. Ze pakt de sloof van haar rode jurk vast en danst in het wild rond. Ze is nu weer terug in de jaren 80. Toen was ze een punker, nu is ze meer het Kate Bush achtige type. ‘Go with your red little cape,’ zegt Billy Joel. ‘Just sing, damnit,’ zegt ze. Praten is een doodzonde voor een zanger. En hij gaat door met het volgende couplet, en het refrein. En zij blijft dansen, alsof ze weer te veel heeft gebruikt. Net zoals in de 80’s. Oma kan wel even wachten.

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
7 januari 2015 - 11:37
Ik heb geloof ik nog nooit wat van jou gelezen. Dit is ook een leuke variant op het sprookje: de drugsscene, Kate Bush, de jaren 80. Roodkapje is waarschijnlijk al op leeftijd dan. Het verhaaltje gaat snel: plotseling is Billy Joel daar, plotseling blijkt je hoofdpersoon naar haar oma te moeten. Dat kan natuurlijk komen door de beperking van die 5 minuten schrijftijd.

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 januari 2015 - 14:49
Hi Virtuosuo, Ze is nu weer terug in de jaren 80 moet zijn Ze is nu terug in de jaren 80. Een zeer aparte invulling van Roodkapje, eentje die ik zeker nog niet kende.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 januari 2015 - 15:05
Ook hier heeft Roodkapje weer eens gelijk. Een bezoekje aan oma of naar live-muziek gaan luisteren? Dat lijkt mij niet de meest moeilijke keuze. Ik vind ook een rode cape ook wel een beetje Kate Bush achtig. Dus dat klopt wel. In jouw verhalen gebeurt er doorgaans heel veel. Dat stoort mij overigens niet. Als het maar goed te volgen is.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 januari 2015 - 19:18
Een enorm originele invulling van de opdracht. Het lijkt me geweldig om je om te draaien en opeens een zanger achter een piano te zien zitten. Ik vind het lastig om je schrijfstijl te omschrijven aangezien ik nog niet heel veel van je gelezen heb. Maar als ik kijk naar dit stukje dan gebeurd er veel in het verhaal. Je laat me niet alleen zien hoe Roodkapje danst in het bos, maar ook hoe ze in de jaren '80 danste. Dat vind ik knap van je. Je schrijft heldere zinnen en het leest vlot.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2015 - 21:12
Prachtig, al weet ik niet zeker of mijn interpetatie van jouw interpretatie klopt, maar prachtig blijft het. Zo heel eigen, zo heel anders dan wat ik ooit gelezen heb (en ik heb heel wat van deze variaties gelezen, ik geef deze opdracht al meer dan tien jaar). Ik weet niet goed hoe ik je stijl moet omschrijven, heb de neiging je te bedanken en dat doe ik hierbij: dank je wel voor je eigenheid, je oorspronkelijke invalshoek.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
8 januari 2015 - 22:03
Genoten van je bijzondere invulling, Virtuosuo. (Kon je geen gemakkelijker naam bedenken? Ik moest drie keer naar boven om te zien of ik het wel goed geschreven had) :D

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 januari 2015 - 11:08
Leuk, ja, en origineel. In mijn herinnering neigt jouw stijl naar het chaotische -wat misschien negatiever klinkt dan het bedoeld is. Je vertelt veel in weinig woorden.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
12 januari 2015 - 19:29
Super bedankt voor deze feedback. Ik weet dat er inderdaad altijd veel in mijn verhalen in mijn verhalen gebeurd, ik ben blij dat dat niet altijd storend hoeft te zijn. Heb ook bewondering voor degenen die heel weinig kunnen laten gebeuren in een verhaal maar wel spanning erin kunnen houden.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 januari 2015 - 21:34
In sprookjes kan nu eenmaal alles, dus kan er ook ineens een piano achter je verschijnen. Heel even moest ik schakelen, maar je nam me meteen weer mee in het verhaal. En Roodkapje lijkt zo toch ineens meer mens dan sprookjesfiguur (punker/teveel gebruikt). Zeer origineel.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 januari 2015 - 6:36
Hallo Virtuosuo, Dit is werkelijk virtuoos geschreven ;) Heer erg origineel en creatief. Erg verfrissend. Mooie sprankelende zinnen. Roodkapje klopt haar stoffige sprookje uit en wordt een levenslustige jonge vrouw. En Kate Bush... die zit echt wel op haar plaats in een sprookjesbos. Prachtig!