Wekelijkse schrijfopdracht 36 - roodkapje

Ja, vijf minuten is erg kort. Toch ben je een eind gekomen. Ik vind het er ook erg verzorgd uitzien, je had niet veel hoeven redigeren, denk ik. Lastig om een stijl te benoemen, 'luchtig' schiet me als eerste woord te binnen, komt misschien door het huppelen, of doordat RK verlegen is, in plaats van bang. Het lijft een kinderverhaaltje natuurlijk.

Lilithx, Netjes in de traditie van het sprookje. De wolf is mooi neergezet. En dialoog afgewisseld met een handeling - het blozen van roodkapje, mooie associatie! en de vuile poot vd wolf die wijst, goed detail. Prettig om te lezen!

@Lili, voor mij wordt jouw Roodkapje gekenmerkt door lichtvoetigheid. En met sappige uitdrukkingen die je altijd weet te gebruiken zoals nu vuur vattende wangetjes. Het Vlaams waar ik zo van houd. Jouw stijl van schrijven neigt voor mij naar het meer conformistische in de positieve zin dat je niet tierend door je teksten gaat zelfs als je over moeilijke onderwerpen praat. Het blijft fijntjes qua woordkeuze, beschaafd, invoelend. Ik kan mij voorstellen dat je voor kinderen schrijft.

Lilithx, Een liefelijke Roodkapje. Jouw Roodkapje voelt zich aangesproken door de wolf met z'n gezeur over illegaal bloemen plukken. Misschien moet Roodkapje gewoon haar vinger opsteken naar de wolf. Jouw schrijfstijl is denk ik openhartig, secuur en vooral heel erg gevoelig. Jouw verhalen moet ik vaak vaker lezen. Niet omdat ik ze niet kan begrijpen. Maar omdat ze op het eerste gezicht mijlenver van veel andere verhalen afliggen. En dan doel ik met name op de onderwerpen die je beschrijft en de vaak bijna verlegen (of beschaafde) manier waarop. Ik vind jouw verhaal altijd interessant.

Wat een belerende wolf en een brave Roodkapje omdat ze ervan onder de indruk is! :nod: Jouw schrijfstijl zou ik met lieflijk willen betitelen. Fatsoenlijke, beschaafde, brave personages die denk ik, niet snel uit de band springen. Jij schrijft gevarieerd qua vorm: zoals hier een dialoog met handelingen waardoor het verhaal duidelijk is. :thumbsup:

Hallo Lilithx, Ook voor mij was vijf minuten echt wel kort en onvoldoende. Tien minuten ware perfect geweest. Dat terzijde. Ik heb je graag op het forum. Terwijl ik nadacht over het waarom en over de stijl van je teksten las ik de verklaring bij Mili. Lichtvoetigheid maar ook voorzichtigheid, ik bedoel: je hebt oog voor de gevoelens van anderen, ook die van je lezers. Je schoffelt nooit. Ik denk dat je doodeerlijk en braaf van inborst bent en een bezorgd type. Soms een beetje benijdenswaardig naïef en dat is echt heel erg positief bedoeld. Je vertrouwt mensen zonder dat ze je waarborg hoeven te geven. Althans dat straalt uit je stukjes en uit je reacties op het forum. Je bent overigens heel gedreven. Je schrijft graag denk ik. Ik denk trouwens dat je vele dingen graag doet. Je bent een positief ingesteld iemand en je hebt de jeugd. Ik ga in de toekomst een beetje beter opletten in de hoop dat ik dat optimisme in je stukjes nog meer ga waarderen.

Ik ga nog even jullie reacties in me opnemen. Het is vreemd om te lezen welke stijl jullie mij toeschrijven, ik heb er zelf nooit zo over nagedacht. Ik schreef gewoon.

Lilithx, jouw teksten zijn lief, ze raken mij. De vuur vattende wangetjes, het klinkt zo mooi. Fijngevoelig, dat is hoe ik jouw stijl vind. Een schilderijtje. Mooi om te lezen, dat zeker!

Ik vind je schrijfstijl net als een kabbelend beekje. Rustig, lief en mooi. Ook dit verhaal vind ik weer zo geschreven. Het is inderdaad kort, maar je hebt me nieuwsgierig gemaakt naar het verloop van het verhaal. Je zet een goede sfeer neer en dat vind ik knap van je met zo weinig woorden. Het smerige van de wolf en de verlegenheid van Roodkapje maakt voor mij gelijk veel duidelijk over hun karakters.

Ik zie in jouw schrijfstijl vaak een verlangen. Een verlangen dat diep zit genesteld, maar je maakt via je karakters subtiel duidelijk wat ze met dat verlangen willen doen. Of het nou goed of fout is, je oordeelt uiteindelijk niet.

Het is inderdaad lieflijk en beschaafd. Je hebt er mooie details in verwerkt. In dit korte stukje heb je het toch maar voor elkaar gekregen om er een mooi verhaaltje van te maken. De vraag is of de schrijfster van dit stukje ook zo lieflijk en beschaafd is.

Bartsnel: Veel van mijn tijd is in die vijf minuten verloren gegaan aan het verzorgen van mijn tekst. Ik haat onverzorgde teksten, want dan gaat de boodschap bij mij verloren, omdat ik er mijn aandacht niet kan bijhouden. JanP: Dank je wel, Jan! Mili, leuk dat je de soms Vlaamse uitdrukkingen wel kan smaken :) Wat bedoel je juist met 'dat mijn schrijven meer neigt naar het conformistische'? Ik ga heel veel om met kinderen, dat kan er natuurlijk ook wel mee te maken hebben. Ik zou wel graag voor zowel volwassenen als kinderen kunnen schrijven, maar eerst maar eens leren schrijven :) Johanna: zo'n mooi woorden. Ik moet er helemaal van blozen! Marietje: ik probeer mezelf uit te dagen door andere vormen uit te proberen, die lukken niet altijd even goed, maar bon ik kan er alleen maar uit leren :) Rynlandt, ook van jouw reactie ga ik blozen. Naief zou ik mezelf nooit noemen, maar dat is dan ook weer kenmerkend voor een naief persoon hé. @maddbrug: dank je :) als ik al jullie reacties zo zie: schrijf ik blijkbaar braaf, licht en lief. Misschien moet ik mezelf nu eens uitdagen om wat stouter te leren schrijven :) @Anne: een kabbelend beekje. Toen ik als kind schreef, dan begonnen mijn verhalen steeds aan een kabbelend beekje! Het is dus ontzettend grappig voor mij dat jij zo mijn schrijfstijl beschrijft :) @Richard: Ik schrijf inderdaad vaak over gevoelens en verlangens; ik probeer hierin niet te oordelen, maar soms betrap ik mezelf er wel op dit toch te doen. (Ik probeer trouwens ook nooit iemand te beoordelen aan zijn eerste indruk of niet te roddelen, of nog zoveel andere dingen die ik probeer niet te doen) @Tja Dank je wel; onze stijlen zijn denk ik bijna volledig het tegenovergestelde van elkaar, dus jouw reacties waardeer ik altijd zeer. Of ik lieflijk en beschaafd ben, ik probeer het te zijn, maar ik ben evenzeer een brommende brulbeer, een kwaaie heks, een vechtende leeuwin als een klein onschuldig meisje. Het is maar wanneer je mij ontmoet :)

Lili, om te beginnen ben ik blij te lezen dat je het een leuke opdracht vond. Ik hoop zo dat mijn twee doelen hun uitwerking niet missen. Bij cursisten zie ik steeds weer die emotionele reacties op het onder woorden brengen van hun eigen schrijfstijl. En te zien dat wat je ook schrijft (zonder verbeteringen en opsmuk) iets eigens heeft en waardevols en origineel is zonder da tje daar bewust naar hoeft te streven. Over jouw tekst: fijngevoelig, mooie beschrijving van gevoelens, een onderstroom: het verhaal is het topje van een ijsberg (zoals de wangen van RK die rood kleuren, daar is veel meer aan de hand), verrassende wendingen en mooie details (de vlooien in zijn vacht, zijn stinkende adem) Verzorgd en lieflijk Mooi, mooi, mooi

Ik vind dat je heel veel oog voor detail hebt in je schrijven. Je bedenkt er allemaal dingen bij, waardoor het een soort schilderijtje wordt. Jouw stukje straalt rust uit (in tegenstelling tot de snelheid waarin dingen soms gebeuren in sprookjes). Je hebt Roodkapje ook echt karakter gegeven, wat heel knap is in zo'n klein stukje tekst.

Dank u Henny en Allie voor jullie mooie woorden. :)

Grappige schets, en dat in 5 minuten gemaakt! Wat me aanspreekt en nieuwsgierig maakt, is de smerige wolf: hij lijkt niet op de plaatjes zoals roodkapje die kent. Wat kan de werkelijkheid toch vies tegenvallen. Erg leuk vind ik vooral de betweterigheid van de wolf als hij roodkapje terechtwijst over de geplukte bloem.

Geweldig hoe je de wolf neerzet als iets uit een horror-film, zoals een wolf hoort te zijn. Groot, vies en intimiderend.