#35 Verrassingen

Vervolg op: http://www.schrijvenonline.org/forum/themaforums/… Katinka schakelt haar racefiets naar een lagere versnelling, ze ademt de koude lucht in en kijkt omhoog. Ondanks de verlichting verdwijnt de top van de pyloon in de mist en de rechthoeken van wolkenkrabber 'De Rotterdam' zijn nauwelijks te zien. Ze knijpt haar ogen tot spleetjes en kijkt opzij: de Maas beweegt en glinstert alsof ze leeft. In het Frans is het la Meuse, denkt ze. Haar gespierde benen laten de trappers rap draaien, ze kijkt weer omhoog. Dan stokt haar fiets. Een hand ligt op het stuur. 'Een chick, midden in de nacht. Dan vraag je erom.' Ze kijkt in de ogen van een jongeman met een strakke kaak en witte tanden. Coke, denkt ze. Uitkijken. Ze stapt af, zet haar fiets tegen de reling en steekt haar hand uit. De jongeman glimlacht. 'Zo zie ik het graag,' zegt hij. 'Gewillig.' Ze haalt uit met haar rechterbeen en plant haar gymschoen in zijn buik. De jongeman klapt dubbel en probeert overeind te komen. 'Vuile bitch.' 'Je bent walgelijk,' zegt ze. Ze racet de brug af en negeert het zinloze stoplicht. Ze wil douchen. Met een handdoek in het haar gedraaid, rookt ze een Camel filter en kijkt over de stad, ze wordt weer rustig. Vanavond bij mama diner, denkt ze. Heerlijk. Ze gaat naar bed en valt in slaap met haar handen tussen haar wang en het kussen. * Mijn gladde kin beviel haar goed dus ik scheer me weer. Nieuw overhemd en kashmir jasje. Ik draai even voor de spiegel. Ja, helemaal goed. Toch bel ik ietwat zenuwachtig bij Lisa aan. Ze draagt een zwarte jurk met een randje kant om het bescheiden decolleté. We kussen elkaar. 'Ga je het Katinka vanavond vertellen?' vraag ik. 'Ja.' 'Maar, liefje. Waarom ga je dan ook op de fiets?' vraagt Lisa. 'Mijn auto staat in de garage, pas na de kerst kan ik hem ophalen,' zegt Katinka. 'Het was heel naar.' Het is Lisa die even moet huilen. Katinka staart in het vlammetje van een kaars. 'Dat wil ik geloven,' zegt Lisa en dept haar ogen met het puntje van een servet. Ze kijkt me aan. Ik knik. 'Katinka, buurman Herman en ik... We gaan trouwen.' De ogen van Katinka beginnen te glinsteren. 'Dat is het mooiste kerstcadeau ooit. In één woord: geweldig.' We moeten alle drie lachen, we proosten en Lisa pakt weer haar servet. 'Tranen van geluk,' zegt ze.