Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

35# Mario volgt zijn hart

Het waren geen makkelijke jaren geweest. De opleiding tot automonteur en de daarbij behorende stage hadden al zijn tijd en energie opgeslokt. Er was plaats voor drie betaalde krachten en de oudste ging met pensioen en waarom zou hij hem niet opvolgen? Als hij doorzette dan had hij een baan, dus studeerde hij hard en werkte vaak over. Tijd voor vrienden en hobby’s had hij daarom niet meer. Maar op een ochtend hoorde hij dat er een nieuwe automonteur was aangenomen. Boos was hij naar de baas gegaan. Hij had toch aangegeven dat hij die betrekking wilde hebben! “Mario, je bent een aardige knul, maar deze meneer heeft meer ervaring. Maar ga vooral zo door jongen.” Doorgaan? Ineens kon hij niet meer. Hij kon zich niet meer concentreren op zijn studie en in de garage hield hij het ook niet meer uit. Hij voelde zich moe en leeggezogen. De huisarts zei dat hij overspannen was en rust moest nemen. Ook dat was makkelijker gezegd dan gedaan: “Ga eens wat nuttigs doen, zoon,” slingerde zijn vader hem geregeld naar het hoofd. “Hoe kan een jonge knaap als jij nu overspannen raken?”. Zuslief zei hem dat hij misschien iets moest gaan doen wat hij leuk vond en nam hem mee naar een rommelmarkt. Daar vonden ze een boek over het naaien van kleding. “Herinner jij je nog, dat je kleertjes voor mijn barbiepoppen maakte,” plaagde zijn zus hem. Ja, dat had hij leuk gevonden! Maar zijn vader had gezegd dat het maken en ontwerpen van kleren voor vrouwen en homo’s was en dat hij beter een echt mannenberoep kon kiezen. Dat had hij dus geweten. In een opwelling kocht hij het boek voor twee euro. Thuis ontvreemdde hij de naaimachine van zijn moeder en met kerst vond zijn zus een rokje en vaderlief een overhemd onder de kerstboom. Mario moest glimlachen als hij aan de reactie van zijn moeder dacht. Die werd bij het uitpakken van haar cadeau, zo rood als het satijn van haar nieuwe lingeriesetje. Na een discussie tijdens het kerstdiner, mocht hij zich in gaan schrijven voor een opleiding tot modeontwerper, want daar lag zijn hart. Natuurlijk bestond de kans dat hij niet zou doorbreken, maar dan kon hij altijd nog een kleermakerszaak oprichten, toch? Nee, in 2015 zou hij niet meer iets proberen te zijn, wat hij niet was. Een nieuwe versie is te lezen op #18

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hey Siv, duidelijk een verhaal met een boodschap en geen slechte ook! Ik zag laatst een reportage op TV over twee jonge Vlamingen die een alternatief beroep begonnen waren. De één maakte broeken op maat... alléén broeken. Hij tekende ze helemaal uit en liet ze dan elders in een atelier in elkaar zetten. Prachtige zaak. De andere was schoenmaker en had zijn eigen schoenlabel ontwikkeld. Jouw HP gaat een mooie toekomst tegemoet, ben ik zeker van. Mooi geschreven ook.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Siv, iets heel anders nu van jouw hand. Lekker leesbaar en zoals @Ryn altijd zo geïnteresseerd en charmant weet te verwoorden: met een positieve boodschap. Lukt het een je niet, ga voor het ander. Schroom niet. Denk je niet dat deze zin: [In een opwelling heeft hij het boek voor twee euro gekocht.] fijner loopt als je zegt: In een opwelling kocht hij het boek voor twee euro. Typo: ontvreemdde Graag tot een volgende keer Siv.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Mili. Je hebt gelijk, "In een opwelling kocht hij het boek voor twee euro." vindt ik ook wel beter klinker. Ik heb dat en "ontvreemdde" aangepast. Bedankt voor je scherpe blik.

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hi Siv, Nee, in 2015 zou hij niet meer iets proberen te zijn, wat hij niet was. Mooie conclusie die tot nadenken zet. Hij heeft zich ingeschreven voor de opleiding in de mode maar is daarmee nog geen modeontwerper. En dus hoop ik voor hem dat hij wordt wat hij nog niet is maar waar wel zijn passie ligt! Nadenkertje hè? Je verhaal vertel je erg in de vertelvorm. Daardoor blijft het oppervlakkig. Ken je de regel show don't tell? Misschien een tip waar je iets mee kunt.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk verhaal! Het valt me op dat je een paar keer 'maar' aan het begin van een zin hebt. Het is mogelijk enkel smaak, ik gebruik dat als ik een situatie met het gebruik van de 'maar' duidelijk wil aanzetten.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Een lingeriesetje voor mama? Was papa daardoor over de streep? HP heeft in ieder geval een goed voornemen voor 2015. Leuk verhaal, Siv. Graag gelezen weer.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Idrany Mario is nog geen mode-ontwerper, maar hij slaat de weg in waar zijn hart ligt, en dat is niet tussen de auto-onderdelen. Ik hoop ook dat hij zijn droom haalt. Ik ben me er bewust van dat ik het in de vertelvorm heb geschreven. Ik wist niet zo goed hoe ik het anders kon bewoorden, omdat het een soort overdenking van Mario is. Misschien was het beter geweest om het in de ik-vorm te schrijven. Met de 'show, dont't tell', moet ik nog eens mee oefenen. Bedankt voor je reactie.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Infiction Ik heb die maar, twee keer geteld in mijn tekst. Waarschijnlijk is het de manier zoals ik gewend ben om te schrijven. Is het storend, want dan zal ik daar op letten. Ik had al geprobeerd om diversiteit in de woorden te brengen, door niet steeds dezelfde te gebruiken. Op 'maar' heb ik echter niet gelet. Bedankt voor je reactie

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Johanna. Pappa over de streep door het lingeriesetje? Dat zou best wel eens kunnen. Blij dat je van het verhaal genoten hebt. Bedankt.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een goed begin van een nieuw jaar voor Mario! :thumbsup: Ik haal ook de steun van zijn familie uit dit verhaal. Een warm gezin. Omdat het verhaal op chronologische wijze wordt weergegeven komt het vertellerig over. Misschien moet jij beginnen bij Mario die terwijl hij bezig is met de kerstcadeaus, zijn afgelopen jaar overdenkt. Maak er een stiekeme bezigheid van zodat de lezer nieuwsgierig wordt en pas aan het eind wordt duidelijk waar wel zijn passie ligt. Dit verhaal kan ook heel goed in de jij vorm worden verteld, denk ik! Graag tot de volgende opdracht! :)

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zo Siv, dat is mooi neergezet. Mario volgt zijn hart, zijn familie staat achter hem. Van automonteur naar modeontwerper. Het wordt een geweldig jaar voor hem, vermoed ik.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
#Marietje Bedankt voor je reactie. je tips zijn te overdenken waard. #Maddburg en AnneBorneman Mario gaat in ieder geval de goede richting op.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk verhaal met een mooie boodschap. Begrijp ik nou goed dat mama een lingeriesetje kreeg? Een spannend detail dat het verhaal een fascinerend tintje geeft en mij als lezer nieuwsgierig maakt... naar meer.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Siv, wat een mooi voornemen 'niet langer proberen te zijn wie hij niet was'. Het zou fijn zijn als iedereen dat deed... ;-) Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik het wel een leuk verhaaltje vind, maar dat het me nog niet zo raakt. Dat kan heel goed zijn omdat het in een 'vertellende vorm' is geschreven. Wel de moeite waard om eens te proberen meer in het HP te gaan en b.v. het in de ik-vorm te schrijven?Het thema van het verhaal is op zich boeiend en goed gekozen :thumbsup: en fijne feestdagen!

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mario zat op de bank te kijken hoe zijn zusje haar cadeau uitpakt. “Oh, wat leuk, een geruit rokje. Die past mooi bij mijn laarzen!” Mario glimlachte. Eindelijk kon hij weer genieten van het leven. Dat was de voorgaande jaren wel anders geweest. De opleiding tot automonteur en de daarbij behorende stage hadden al zijn tijd en energie opgeslokt. Er was plaats voor drie betaalde krachten en de oudste ging met pensioen en waarom zou hij hem niet opvolgen? Als hij doorzette had hij een baan, dus studeerde hij hard en werkte vaak over. Tijd voor vrienden en hobby’s had hij toen niet meer. Op een ochtend hoorde hij dat er een nieuwe automonteur was aangenomen. Boos was hij naar de baas gegaan. Hij had toch aangegeven dat hij die betrekking wilde hebben! “Mario, je bent een aardige knul, maar deze meneer heeft meer ervaring. Maar ga vooral zo door jongen.” Doorgaan? Ineens kon hij zich niet meer concentreren op zijn studie en in de garage hield hij het ook niet meer uit. Hij voelde zich moe en leeggezogen. De huisarts zei dat hij overspannen was en rust moest nemen. Ook dat was makkelijker gezegd dan gedaan. “Ga eens wat nuttigs doen, zoon,” slingerde zijn vader hem geregeld naar het hoofd. “Hoe kan een knaap als jij nu overspannen raken?” Hij keek naar zijn vader, die zijn overhemd niet met heel veel enthousiasme uit de verpakking haalde. Zo had hij er vele in de kast hangen. Zijn zusje had hem toen gezegd dat hij misschien eens iets leuks moest gaan doen en nam hem mee naar een rommelmarkt. Daar vonden ze een boek over het naaien van kleding. “Herinner jij je nog dat je kleertjes voor mijn barbiepoppen maakte,” plaagde zijn zus hem. En of hij zich dat kon herinneren en ook dat hij dat ontzettend leuk had gevonden! Maar zijn vader vond het maar niets. Naaien en kleren ontwerpen was voor vrouwen en homo's. Zijn zoon kon zich beter bezighouden met echte mannenberoepen. In een opwelling kocht hij het boek voor twee euro. Thuis ontvreemdde hij de naaimachine van zijn moeder. Hij ging rechtop zitten en was benieuwd hoe zijn moeder zou reageren. Ze pakte haar cadeau uit en werd in een keer zo rood als het satijn van het lingeriesetje in haar hand. Als ze nu niet overtuigd waren, wat hij wilde, dan wist hij het niet meer. “Nou, jongen,” zei vader grijnzend. “Ik geloof dat je je maar moet inschrijven voor die opleiding tot modeontwerper.” Dat was het mooiste kerstcadeau die ze hem konden geven. Natuurlijk bestond de kans dat hij niet zou doorbreken, maar dan kon hij altijd nog een kleermakerszaak oprichten, toch? Nee, in 2015 zou hij niet meer proberen te zijn, wat hij niet was.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
#Fata Morgana Bedankt. #Corina Mario's ouders zullen wel een leuke nacht hebben gehad in de slaapkamer. #Alicia Bedankt voor je reactie. Ik hoop dat de tweede versie wat beter pakt.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Is deze tekst pakkender?
:thumbsup: Zekers! Maar belangrijker nog, zie en voel jijzelf ook het verschil? Fijne kerstdagen! :)