'Gezellig'...een kerstkado (#35)

Op het moment dat ik het kerstpapier verwijder, weet ik dat de avond niet lang meer zal duren. Ik had veel verwacht als kado, maar niet dit. De vorige kerst bij mijn schoonouders was niet leuk, maar dit slaat alles. Het jaar hiervoor was de eerste keer dat ik met Pjotr zijn ouders bezocht met kerst. Het feit dat we de tweede kerstdag gingen en niet op de eerste was voorafgaand reden tot discussie tussen Pjotr en zijn ouders. We moesten duidelijk aan elkaar wennen. Dit jaar had mijn schoonmoeder half november de eerste kerstdag al gepland. Ze zei het niet met zoveel woorden, maar het was duidelijk dat ze wilde voorkomen dat ík opnieuw haar ideale kerst in de war zou schoppen. Na de vaststelling van de dag was mijn schoonmoeder een week later overgegaan tot het implementeren van verder kerstbeleid. Het leek haar ‘vreselijk leuk’ als we iedereen een kadootje zouden geven met een kaart waarop staat waarom we dát kado hadden gekocht voor diegene. Pjotr en ik keken elkaar aan. Ik draaide met mijn ogen. Hij glimlachte naar zijn moeder. Terwijl ik haar kado voor mij ontdoe van het papier, voel ik alle spanningen van de avond, de weken ervoor en de vorige kerst naar boven komen. ‘Vleesgerechten’ staat er op het kookboek. Zijn moeder straalt. Pjotr ziet mijn blik, kijkt meelevend en vervolgens angstig. ”Lees het kaartje, lees het kaartje.” De vrouw springt op en neer als een galopperend paardje. Het kaartje open ik met groeiende ergernis en woede. ’Omdat Pjotr dol is op een lekker stuk gebakken vlees.’ Pjotr hoor ik zenuwachtig giechelen. Mijn geduld is op. Na het debacle van vorig jaar toen in zijn geheel geen rekening is gehouden met het feit dat ik vegetariër ben, valt dit kado in zeer slechte aarde. In plaats van het boek tegen haar hoofd te beuken loop ik naar de keuken waar in een grote pan de rollade nagaart. Het boek past er precies bij. Ik sop het extra in het vet en de vleessappen en leg de deksel terug. Het vuur zet ik op het hoogst. Mijn jas en tas pak ik tijdens mijn route naar de buitendeur. Met een zo hard mogelijke klap laat ik Pjotr en zijn ouders weten dat ik mijn kerst elders vier. Thuis, alleen. Gezellig.