#33 Sinter Klaas

Op zaterdag 1 augustus 1936 verliet ik, Klaasje Koster, de lagere school aan de Stationsweg in IJmuiden. Twee dagen later begon ik mijn loopbaan bij de Hoogovens; ik was 14 jaar. Wat was ik blij dat ik eindelijk die verfoeide schoolbanken mocht verlaten. Ik heb meer op mijn knieën voor het bord gezeten dan op mijn kont in de bank. ‘Klaas’, zei de meester dan, ‘kom laat het eelt op je knieën maar weer eens wat aangroeien, dat kun je straks goed gebruiken als je bij de Hoogovens werkt.’ Het stond vast dat ik daar later ging werken. Zo’n ruwe bonk als ik zou nergens anders emplooi kunnen vinden. Op maandag 3 augustus meldde ik me bij de Hoogovens. Ik werd als ongeschoolde leerling tewerkgesteld in de sinterfabriek. Hier werd fijn ijzererts gemengd met gemalen kalksteen en cokes, dat daarna roodgloeiend werd verhit tot het aan elkaar koekte. Dan werd het gekoeld en gebroken tot kleinere brokken, die per transportband naar de hoogovens werden vervoerd. Mijn taak was het om, samen met mijn twintig jaar oudere maat Piet, de sinters die van de band waren gevallen, bijeen te vegen en weer op de band te scheppen; een smerige, stoffige bezigheid. Aan het einde van de werkdag zagen we eruit alsof we de kolen zelf uit de mijn hadden gedolven; zwart als roet. Piet, die er jaren werkte had al de bijnaam zwarte Piet gekregen en het duurde niet lang of we werden samen sinter Klaas en zwarte Piet genoemd. Toen 5 december naderde kwam ik op een idee, geheel passend bij de lage cultuurgraad die er op onze werkplek heerste. Ik had op sinterklaasdag ochtenddienst en vroeger dan gewoonlijk ging ik naar mijn werk. In het badlokaal hing onze werkkleding aan haken, die met een ketting naar het plafond gehesen werd. Ik liet de ketting van Piet vieren en ging met een van zijn klompen naar de wc. Daar vulde ik hem bruin, zoals Piet een maand eerder de zakken van mijn overall gevuld had. Dit als ontgroening. Ik verpakte zijn klomp in sinterklaaspapier en plakte er een briefje op: van sinter Klaas.