Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#33 Sinterklaas - stoomboot

5 december 2014 - 22:03
Sinds buurman Wijnhof dood is, heb ik een zekere schichtigheid ontwikkeld. Steeds als ik de achterdeur open, kijk ik over de schutting of de weduwe in haar tuintje is. Deze keer niet. Snel hang ik een paar hand- en theedoeken aan de waslijn. Als ik de laatste wasknijper vastzet, schuurt haar achterdeur open. 'Daar is het nu toch te koud voor, buurman.' 'Maakt niet uit, de zon schijnt.' Uit beleefdheid draai ik me toch maar om. Ze kijkt me aan en vleit haar vlecht. 'Wilt u mij helpen met een surprise, buurman?' Ik wil het niet, maar moet toch glimlachen. 'U bedoelt... Een sinterklaas surprise?' 'Ja, voor mijn kleindochter.' Na een aarzeling knik ik en slof via de brandgang naar haar tuin. Ze bemoeit zich met alles. Mijn wasgoed, het onkruid tussen de tegels, de klimop tegen het schuurtje – die gesnoeid moet worden. Het pompje in mijn tuinvijver – dat inderdaad hinderlijk bromt. Stiekem vind ik haar wel aantrekkelijk. Hoewel het verboden is, heb ik op mijn werk haar persoonsgegevens opgezocht. Ze is geboren in 1950 te Napels, vijf jaar ouder dan ik. In 1976 gehuwd met Marius Wijnhof en inmiddels al een jaar in het genot van een nabestaandenpensioen. 'Dank u wel, buurman. Komt u binnen. Ik heb gevulde speculaas, wilt u er koffie bij of zal ik warme chocolademelk maken?' Ik maak een afwerend gebaar. 'U wilde hulp bij de surprise.' Ze leidt me haar woonkamer binnen. 'Kijk, deze doos wil ik leuk verpakken.' Even houd ik mijn adem in: het is een prachtige modelbouwdoos van een stoomsleepboot. 'Zo zag ik ze als kind uit de haven vertrekken,' zegt ze. 'Met een dikke rookpluim. Die modellen op uw vensterbank doen me daar altijd aan denken.' 'Maar dat is toch niets voor uw kleindochter?' 'Het is ook niet voor haar.'

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
5 december 2014 - 22:35
Jan, ik weet het wel zeker. Die vrouw van mijn neef Marius is stapel op jou en jij met je schichtige blik hebt dat al die jaren niet in de gaten. Wrijf die poep eens uit je ogen. Ze vroeg mij om advies, en jou een beetje kennende heb ik haar het idee van die modelbouw stoomboot aan de hand gedaan. Een tip, maar dat hoef ik jou niet te leren, als je watervaste lijm gebruikt kun je hem ook op je vijver laten ronddobberen. Een oplaadbare batterij met lange levensduur wordt er bij geleverd. Nog een tip: stel haar voor om die boot samen te bouwen. Dat schept een band. Van Marius weet ik dat ze op velerlei gebied goed is. Succes ermee. Ik word graag voor de bruiloft uitgenodigd.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 december 2014 - 22:37
Mooi ingetogen verhaal Jan P. Ik voel de ingehouden spannende gevoelens die woekeren in de achtergrond. Dat maakt het levensecht en spannend. Het is een beetje laat op de avond, dus heb ik niet de frisheid om het mooi te formuleren maar ik voel duidelijk wat er leeft tussen die buurtbewoners. Mag ik een klein detail? De zin: '...inmiddels al jaren in het genot van een nabestaandenpensioen.' is prachtig maar geeft in feite precies dezelfde info als de eerste zin, nl. dat ze weduwe is. Het stoorde me niet echt, maar het viel me wel op.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 december 2014 - 22:47
W Rynlandt, je schreef:
Mag ik een klein detail? De zin: '...inmiddels al jaren in het genot van een nabestaandenpensioen.' is prachtig maar geeft in feite precies dezelfde info als de eerste zin, nl. dat ze weduwe is. Het stoorde me niet echt, maar het viel me wel op.
Ja, het idd is dezelfde info - maar hier bewust gebruikt. Ik vind dat het wel kan - het geeft ook aan dat HP, ondanks zijn ergernisjes met de buurvrouw in zijn hoofd zit. Dank voor je reactie.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 december 2014 - 22:55
Dos Wijnhof, #5 Nou deze, uit jouw inzending:
Overhaast je niet. Het ultieme idee kan je zomaar te binnen schieten.
Waarbij ik 'het ultieme idee' vereenvoudig tot 'idee'. Nogmaals bedankt. Woensdag nam ik me echt voor: Een sinterklaasverhaal, echt niet. :)

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2014 - 0:01
:thumbsup: Jij weet altijd zo goed een mooie sfeer neer te zetten! Het schuren van haar deurtje, het vleien van haar vlecht, sloffen door de brandgang, woonkamer binnenleiden: heerlijk beschreven! Voor mijn gevoel is het verhaal gestopt omdat het aantal woorden op was Ik mis hier een duidelijk plot. Dat maakt me nieuwsgierig naar een vervolg al is het maar om te lezen dat mijn hoop op een nieuwe romance niet vervliegt! Weer graag gelezen! :)

Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
6 december 2014 - 2:34
Haha. Wat heb jij een geweldige buurvrouw. Laat je er niet inluizen. Tenzij je er graag wordt ingeluisd.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2014 - 6:16
De sfeer/ ingehouden spanning broeit er heerlijk tussendoor. Leuk om te lezen. En origineel gebruik van de stoomboot! Details die mij opvallen: de eerste zin geeft mij het gevoel -en dat kan helemaal aan mij liggen, want ik zie dat het er niet staat- dat de situatie pas ontstaan is. Het verbaasde mij dat ze later al jaren haar weduwepensioen bleek te genieten; moest ik mijn gevoel bij de tekst met terugwerkende kracht weer bijstellen en dat was een beetje jammer. Jarenlang elke keer dat je je deur opent even spieken is ook echt wel lang. Ik vind -ja, weer helemaal persoonlijk, maar het kan toch meer mensen storen- thee-en handdoeken zo lelijk klinken; lees veel liever hand- en theedoeken. Serieus. Al voel ik me nu ik het zo opschrijf wel wat eigenaardig ... 'Stieken vind ik haar wel aantrekkelijk' mag van mij helemaal weg; veel leuker om tussen de regels door te lezen. 'laten me daaraan denken' of 'doen me daaraan denken'? (laten suggereert voor mij meer dat ze het toelaten, als in dat ze het niet verhinderen, meer dan dat ze het daadwerkelijk zelf bewerkstelligen.)

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2014 - 8:35
Ik werd direct het verhaal ingetrokken. Verrassende wending. Ik dacht eerst dat de hp de kriebels kreeg van de buurvrouw, maar dan lijkt hij toch wat in haar te zien. Goede opbouw.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2014 - 10:35
Schrijvenmaar heeft een paar scherpzinnige opmerkingen gemaakt vind ik. Met name over de theedoeken ben ik het ook wel een beetje met haar eens. En het stiekem aantrekkelijk vinden? Ja misschien ook wel. Maar ook bij mij worden deze details met dezelfde voorzichtigheid geopperd, puur persoonlijk aanvoelen. Het blijft een mooi verhaal en Marietje heeft volstrekt gelijk wat de beschrijvende details betreft, ik zat helemaal in een Hollands tuintje terwijl ik het las.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2014 - 10:43
En ik dacht dat ik hier de literaire moord van Dos Wijnhof aantrof. Gelukkig bleek het over zijn neef te gaan. Het moet trouwens heerlijk zijn als je toegang hebt tot persoonsgegevens van allerlei mensen. Waar kan ik zo'n abonnementje kopen? Zou echt helemaal mijn ding zijn. Een mooi, enigszins komisch verhaal. Ik heb mij eigenlijk aan geen enkel detail gestoord. Een snode buurvrouw, dat is het. Die vaart zo met stoomboot en al het huishouden van HP binnen. Ik ben benieuwd of het iets word.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2014 - 11:27
Marietje, Je mist een plot. De laatste zin impliceert dat het cadeau voor de buurman is (althans zo heb ik het bedoeld). Dank voor je complimenten!

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2014 - 11:33
schrijvenmaar, Hand- en theedoeken idd beter en ook: doen denken. Dat buurvrouw al jaren weduwe is, daar heb ik bewust voor gekozen. Ze drentelt al jaren om de buurman heen, hij ontdooit heel langzaam. Zoiets. eea aangepast. Dank voor je close reading!

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2014 - 11:45
Johanna B.
En ik dacht dat ik hier de literaire moord van Dos Wijnhof aantrof.
Nee, daar doe ik niet aan :) Dos Wijnhof spoorde mij aan toch een sinterklaasverhaal te schrijven, zodoende koos ik die naam. je schreef:
Het moet trouwens heerlijk zijn als je toegang hebt tot persoonsgegevens van allerlei mensen. Waar kan ik zo'n abonnementje kopen? Zou echt helemaal mijn ding zijn.
Nee, het is heel gevaarlijk. Dank voor je reactie.

6 december 2014 - 12:11
Dag janp, Mooi stukje.
Als ik de laatste wasknijper vastzet, schuurt haar achterdeur open.
Mooi detail, dat 'open schuren' evenals het door de brandgang sloffen. Sorry, ook een lelijk detail:
De adem beneemt me:
Er moet volgens mij altijd iets zijn dat je de adem beneemt.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2014 - 15:54
janp: De ontknoping was voor mij duidelijk. De stoomboot was voor hem. Het idee is heel leuk van deze Italiaanse verleidster. En ook dat je Dos, uh ... zijn neef, ten tonele bracht. [inmiddels al een jaar in het genot van een nabestaandenpensioen.] Zou 'en geniet al een jaar ...' niet lekkerder lopen? Met plezier gelezen.

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2014 - 17:13
Fijn verhaaltje JanP. Mooi, subtiel gedaan, die opbouw in de gevoelens van je HP. Ik zie wel wat ontstaan tussen die twee. :rolleyes:

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2014 - 17:59
Woodpecker, Je schreef:
Er moet volgens mij altijd iets zijn dat je de adem beneemt.
Ja, idd - aangepast: 'De adem beneemt me' is geworden: ' Even houd ik mijn adem in' Dank voor je reactie en compliment!

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 december 2014 - 18:05
Mili,
janp: De ontknoping was voor mij duidelijk. De stoomboot was voor hem. Het idee is heel leuk van deze Italiaanse verleidster. En ook dat je Dos, uh ... zijn neef, ten tonele bracht. [inmiddels al een jaar in het genot van een nabestaandenpensioen.] Zou 'en geniet al een jaar ...' niet lekkerder lopen? Met plezier gelezen.
Dat de (overleden) buurman Wijnhof een neef is van Dos Wijnhof, is een bedenksel van Dos. :) Ik houd het bij 'in het genot van een nabestaandenpensioen'. Dank voor je reactie en compliment!