Wekelijkse schrijfopdracht #33 - Sinterklaas - herschrijf in #13

Wauw, Anne! :thumbsup: :thumbsup: :thumbsup: Jij hebt een pijnlijk onderwerp zeer gevoelig beschreven. Ik moest goed mijn aandacht bij het stukje houden omdat er sprake is van twee dames dat soms verwarrend was. De dialoog verloopt vlekkeloos. Heel, heel erg goed gedaan! :nod:

Marietje heeft alles gezegd wat ik ook wou zeggen.

:o

Een goed stuk verdient aandacht voor de details, dus ... ik ga je plagen (maar goed bedoeld hoor ;) ) ik zou zeggen 'op mij gefixeerd' en niet alleen omdat ik de klank mooier vind (heb ik heus even gedacht), maar ook omdat dat enige nadruk verleent, waardoor de hp er echt niet onderuit kan er is maar een decembermaand tegelijk ik was in de war gebracht door het draaien aan de ring; vind het ontwijkend gedrag wat ik met de patient associeer volgens mij sla je benen over elkaar, zonder 'heen' er wordt gevraagd naar 'die avond' terwijl later blijkt dat het stelselmatig plaatsvond de hp wordt plotseling buiten de dialoog in de tweede persoon benoemd -in volgens mij haar eigen -gedachten. Het kan, als afweermechanisme, om voor zichzelf afstand te creeren, maar ik weet niet of het zo even kort tussendoor wel werkt; het heeft iets warrigs.

@Anne: indringend stuk. Met name omdat je het in verband brengt met sinterklaas. Naast de terechte opmerkingen van @schrijvenmaar vind ik je afsluitende zin niet in samenhang met een toch wel heel ernstig onderwerp. De sinterklaasschittering zul je m.i. namelijk nooit meer kunnen terughalen na hetgeen de hp overkwam. Ze is kind af. :thumbsup:

Ik ga ook nog een paar zeurtjes doen Anne. (Maar dat doe ik alleen als ik een verhaal de moeite waard vind om te gaan lopen muggenziften hoor :unibrow: ) Je gebruikt meermaals het woord ‘heen’ waar dat naar mijn mening niet zo mooi is en het m.i.ook makkelijk weggelaten kan worden: sloeg haar benen over elkaar (heen), vliegen door mijn gedachten (heen) ik klem mijn handen om de stoelleuning (heen) Verder:

Juist rond deze tijd wilde ik dit onderwerp vermijden. Ze moet ondertussen, na al mijn sessies, wel weten hoe gevoelig dit onderwerp bij me ligt.

Het woord ‘onderwerp’ staat twee keer vlak bij elkaar. De tweede keer zou het wat mij betreft gewoon weg kunnen. (‘hoe gevoelig dit bij me ligt). Tot zover mijn gezeur en doe ermee wat je wilt hoor! Een uitstekend verhaal over een heftig onderwerp ! :thumbsup:

Jij kan er wel wat van Anne Borneman Je ging aan de haal met een psychologisch zwaar verhaal Dat kom je niet elke dag tegen Je hebt mij in ieder geval stil gekregen Hulde voor hiervoor Ga zo door!

Anne, er is veel al gezegd wat ik ook zou willen zeggen. Je hebt lef om dit zo neer te zetten. Gedurfd en knap gedaan.

Ik ben het wel eens met Mili. Die schittering krijgt HP niet meer terug. Dat is HP bruut afgenomen. Verder ben ik onder de indruk. Het is namelijk een knap verhaal. Niet vrolijk, maar ja, het kan onmogelijk altijd vrolijk zijn. Graag gelezen.

Gedurfd geschreven, Anne. Graag gelezen. Wat mij betreft mag je minder direct benoemen, minder uitleggen. Dat is erg lastig omdat je er dan op moet vertrouwen dat de lezer de boodschap uit het verhaal destilleert. Toch loont het als schrijver om ernaar te streven omdat je de lezer dan dwingt in het verhaal te blijven om te snappen wat er aan de hand is.

), vliegen door mijn gedachten (heen):

ha, nu weet ik eindelijk wat me in deze zin stoorde; ik dacht al bijna dat aan mij lag dat ik de vliegende mijters te letterlijk zag ofzo ... maar ik blijf gefascineerd door je verhaal hoor, Anne, alleen daarom blijf ik ernaar kijken!

Ik sta weer versteld. Wat kan jij goed schrijven. Je hebt echt persoonlijkheid via je pen (toetsenbord).

Een goed stuk verdient aandacht voor de details, dus ... ik ga je plagen (maar goed bedoeld hoor :wink: )

Bedankt voor je verbeteringen. Ik heb ze aangepast in mijn herschrijf hieronder.

Naast de terechte opmerkingen van @schrijvenmaar vind ik je afsluitende zin niet in samenhang met een toch wel heel ernstig onderwerp. De sinterklaasschittering zul je m.i. namelijk nooit meer kunnen terughalen na hetgeen de hp overkwam. Ze is kind af. thumbsup

Ik ben het wel eens met Mili. Die schittering krijgt HP niet meer terug. Dat is HP bruut afgenomen.

Ik laat deze zin staan. Ik weet dat dit niet kan, maar ze hoopt er wel op. Ik wilde hiermee zeggen hoe wanhopig ze is. Ze wil dat het niet is gebeurd en kan het nog niet accepteren dat het is gebeurd. Daarom wil ze die schittering terug. Hoewel dat inderdaad niet kan. Bedankt voor jullie reacties!

Ik ga ook nog een paar zeurtjes doen Anne. (Maar dat doe ik alleen als ik een verhaal de moeite waard vind om te gaan lopen muggenziften hoor :unibrow: )

Bedankt voor je taalzeurtjes. Ik kan er zelf ook niet tegen als er twee dezelfde woorden kort achter elkaar aan komen. Bedankt dat je deze eruit heb gevist. Ook de 'henen' (is dat het meervoud van heen, haha?) heb ik eruit gehaald. Bedankt voor je reactie!

Wat mij betreft mag je minder direct benoemen, minder uitleggen. Dat is erg lastig omdat je er dan op moet vertrouwen dat de lezer de boodschap uit het verhaal destilleert. Toch loont het als schrijver om ernaar te streven omdat je de lezer dan dwingt in het verhaal te blijven om te snappen wat er aan de hand is.

Bedankt voor je reactie! Ik heb ernaar gekeken en het geprobeerd aan te passen. Ik vind dit zelf erg moeilijk. Maar ik zag hier en daar een paar woorden die inderdaad weg gelaten konden worden. RichardOtten, maddburg en W Rynlandt, bedankt voor jullie lieve reacties :). __________________________________________________________________________ ‘Je komt gespannen over,’ haar ogen zijn op mij gefixeerd. ‘Het is altijd druk rond de decembermaand, niet waar?’ Haar handen liggen in haar schoot. Haar benen heeft ze netjes over elkaar geslagen. Ik durf mijn blik niet van haar af te wenden. Gewoon blijven bluffen. ‘Ik wil terug naar de eerste avond dat je vader je misbruikte.’ Ik kijk naar haar gestifte lippen. Verwoed knipper ik mijn tranen weg. Ze moet ondertussen, na al mijn sessies, wel weten hoe gevoelig dit onderwerp bij me ligt. ‘Als je nooit gaat praten, kan ik je ook niet helpen, Sandra.’ Trillend adem ik uit. ‘Je vertelde me een maand geleden dat het misbruik altijd rond deze tijd begon. Maar waarom heb je me nooit verteld. Zou je me dat willen vertellen?’ Beelden van een rode mijter vliegen door mijn gedachten. ‘Hij hield van het rollenspel… Ik moest mezelf schminken, hij deed een mantel om.’ Ze schrijft wat op. Ik klem mijn handen om de stoelleuning. Mijn knokkels worden langzaam wit. Ik heb al teveel gezegd. Ze komt te dichtbij. ‘Waarom heb je het nooit iemand verteld?’ Ze weet niet hoe het was. Ze weet niet hoe eenzaam je bent, hoe bang. ‘Ben je daarom nog steeds bang voor Sinterklaas?’ Ik knik langzaam, de brok in mijn keel maakt praten onmogelijk. ‘Je kunt er niet voor blijven wegrennen, Sandra. Je moet je angst onder ogen zien te komen. Vind je het goed dat ik je daarbij ga helpen?’ Ik denk aan mijn kleine neefje, hoe zijn ogen schitterden toen hij de Sint zag. Langzaam knik ik. Ik wil de schittering terug die mij is afgepakt.

Anne Borneman, Herschrijf is wat mij betreft helemaal af. Goed gedaan!

ja, het wordt zowaar steeds beter ... :thumbsup:

Ik vind 13 ook nog beter :)

Helemaal af, Jan P heeft gelijk! Gewoon prachtig. Ik meen het hoor.

Mooi geschreven, Anne. Ik heb weinig toe te voegen aan de andere schrijvers, alleen dat je overduidelijk de juiste hobby hebt gekozen want je barst van het talent.

Mooi geschreven, Anne. Ik heb weinig toe te voegen aan de andere schrijvers, alleen dat je overduidelijk de juiste hobby hebt gekozen want je barst van het talent.

Ben ik het volmondig, helemaal, ondubbelzinnig mee eens!

janpmeijers, schrijvenmaar, Lilithx, W Rynlandt, Odile en Leonardo, Allemaal heel, heel, heel erg bedankt. Ik word er haast verlegen van en ik voel mijn wangen rood kleuren. :o Nogmaals bedankt! :)

Goeie herschrijft Anne! Je stuk is er nóg beter van geworden. Ik vind het ook knap hoe je met een paar rake karakteristieken (netjes over elkaar geslagen benen, gestifte lippen) en heel erg terloops, de therapeute gestalte geeft. Dat beeld past helemaal bij haar manier van praten. (en inderdaad, zó praten therapeuten naar mijn idee ook). Voor een 16-jarige schrijf je bizar goed :thumbsup:

Dankjewel, Fatamorgana. :D

Anne, ik heb alleen versie #13 gelezen. Ik sluit me graag aan bij de loftuitingen van hierboven. Een ronduit goed geschreven verhaal. Als je je schrijfsels van NaNoWriMo met deze kwaliteit weet te redigeren, heb je je debuut in de literaire wereld gemaakt, lijkt mij. :thumbsup:

Anne, ik heb alleen versie #13 gelezen. Ik sluit me graag aan bij de loftuitingen van hierboven. Een ronduit goed geschreven verhaal. Als je je schrijfsels van NaNoWriMo met deze kwaliteit weet te redigeren, heb je je debuut in de literaire wereld gemaakt, lijkt mij. :thumbsup:

:o We zullen zien, we zullen zien... Het gekke is, en Marietje zal dat erkennen, ik schrijf beter wanneer ik een opdracht krijg, dan wanneer ik zelf aan de slag ga. Trouwens, dit was gebaseerd op een tekst die ik had ingezonden voor een schrijfwedstrijd. Ik heb niet gewonnen, dat dan weer niet.

Het gekke is, en Marietje zal dat erkennen, ik schrijf beter wanneer ik een opdracht krijg, dan wanneer ik zelf aan de slag ga.

Nee, gekkie! :p Dat heeft iedereen. Een schrijfopdracht is maximaal 350 woorden dan is het makkelijker pieken. :nod: Jij bewijst met deze schrijfopdrachten dat jij veel fantasie hebt door de wisselende en verrassende invullingen en de verschillende vormen, en dat het met jouw manuscript zeker goed gaat komen. Neem de tijd ervoor. Die heb jij genoeg! En de literaire wereld wacht maar. ;) Bij de opdrachten is het fijn schuurwerk minder werk dan bij een groter verhaal. Ik vind het fantastisch om je telkens te zien groeien en daarmee groeit jouw verhaal ook. Ik ben vereerd dat ik bij het ontstaan ervan betrokken mag zijn! :)

ik krijg buiten de opdrachten nauwelijks nog twee woorden zinnig aan elkaar gebreid ... maar, gelukkig hebben we altijd de opdrachten nog :nod:

Weer heel goed, Anne. Van jou gaan we meer horen. Een beetje jaloers ben ik wel, want jij bent nog jong genoeg om je studiekeuze te richten op je schrijversschap. We worden graag uitgenodigd voor de presentatie van je debuut.

Weer heel goed, Anne. Van jou gaan we meer horen. Een beetje jaloers ben ik wel, want jij bent nog jong genoeg om je studiekeuze te richten op je schrijversschap. We worden graag uitgenodigd voor de presentatie van je debuut.

Dankjulliewel voor jullie reacties! :) En natuurlijk zijn jullie uitgenodigd! Feestjes vier je met degene die je lief zijn en jullie zijn mijn schrijffamilie, dus dat lijkt me niet meer dan logisch ;)

Hoi Anne, waar ik het tempo nauwelijks kan bijbenen, ben jij nog niet klaar met Nanonano of je schrijft de ene na de andere opdracht alweer neer. Een voordeel voor mij: @schrijvenmaar heeft de dingen die ik wilde zeggen al gezegd en ik sluit me aan bij de anderen die menen dat je een groot talent hebt.