Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#32 De zwerver - kerstster

30 november 2014 - 15:19
‘Mam, ik wil niet meer dat je me komt ophalen’. ‘Hoezo?’ ‘Nou dat roze hoedje.. en die legging met tijgerprint. Dat is echt niet ok. Iedereen lacht je uit. Dit kun je niet maken, ik zit nu in de brugklas.’ ‘Wat een onzin. Ik geef de buurt juist een beetje kleur. Net, toen ik bij de bakker binnenkwam, leefde die man helemaal op. Hij kreeg zó’n glimlach.’ ‘Hmm mm, precies. Iedereen lacht je uit.’ Mijn moeder was een rare. Dat vat het wel samen. In mijn puberteit was bovenstaande strijd dagelijkse kost. Het hoedje, de legging, het constante zingen - hardop op straat. Liedjes uit vage theaterproducties. En dan heb ik het nog niet eens over de rode, oversized winterjas met nepbontkraag. Mijn moeder had een ‘signature look’, zullen we maar zeggen. Wat was ik jaloers op kinderen met nette ouders. Twéé ouders, niet gescheiden. Zodat ik het meisje uit de reclame kon zijn. Niet het zorgelijke kind, te serieus, bruggenbouwer tussen ouders met ruzie. Maar het stralende middelpunt aan de feestelijk gedekte tafel, kerst vieren met het hele gezin. Servies – dat bij elkaar past! – met een randje van goud, omlijst door kersttakken vol lichtjes en engelenhaar. Twintig jaar later denk ik vaak terug. Een ‘alleenstaande bijstandsmoeder’? Zielig? Houd toch op! Mam, wat was je ongelofelijk sterk. Ik heb mezelf leren eten met mes en vork, maar de belangrijke dingen weet ik van jou. Die stijve puber heeft inmiddels geen idee meer hoe ‘het moet’. Ik ben een schoonspringer met hoogtevrees, een waarzegger zonder voorteken. Een zwerver in het leven, op zoek naar geluk en een thuis. Hoe dit thuis eruit ziet? Een feestelijke kerstshow met kleding van de kringloop, vol humor en flair gebracht. Naast onze zelfgemaakte kerststal van afgebakken klei. Ik heb die stal nog steeds en zet hem elk jaar op. Jij kreeg tranen in je ogen toen ik je dit vertelde. Want wij waren daar samen, thuis. Als ik daaraan denk, wil ik je vragen: ‘Mam, kom je me ophalen?’ Dankjewel! Jij bent mijn kerstster.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
30 november 2014 - 15:35
Origineel, ik geloof niet dat ik het nog helemaal snap, maar mss moet ik het daar eerst nog eens voor lezen. Twee kleine puntjes: het is puberteit en 'ok' is een afkorting, ik zou kiezen voor oké of okey.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
30 november 2014 - 15:56
Hoi Allie, dank je. Is het onduidelijk omdat ik de zwerver die vroeger een bruggenbouwer was figuurlijk bedoel? Ik herken me namelijk wel in deze beschrijving, maar dan dus niet letterlijk. Of omdat je teveel niet weet? Dat snap ik, het is ook wel erg kort door de bocht voor het verhaal dat ik bedoel. Moest heel veel weglaten. Wellicht is deze opdracht te kort voor mij, al ga ik het graag nog eens proberen. Vind deze opdrachten wel erg leuk :) En dank je, het woord puberteit heeft altijd verkeerd in mijn hoofd gezeten (ook wel logisch als je kijkt naar betekenis). Nu gaat het vast nooit meer mis!

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 november 2014 - 16:09
Mmm, ik snap hem ook niet helemaal maar ik heb wel een vermoeden: Je HP had een moeder die niet bang was voor wat anderen van haar dachten, maar zij schaamde zich dood. Vele jaren later snapt ze haar moeder beter en is ze trots op haar. Ik hoop dat ik je verhaal goed heb begrepen!

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 november 2014 - 16:42
het verhaal op zich, zoals samengevat door Anne, is goed te begrijpen, maar vanaf 'die stijve puber' geloof ik dat je wel heel veel tegelijk wilt zeggen; het leest dan wat warrig

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 november 2014 - 18:35
Een knap verhaal. De eerste keer hier toch? Je hebt (iig voor mij) de lat hoog gelegd voor jezelf. Ik ben benieuwd naar een volgend verhaal.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 november 2014 - 23:33
Welkom hier! :) Jouw verhaal is volgens mij 'figuurlijk' bedoeld. De HP voelde zich een zwerver omdat ze zich bij haar moeder vroeger niet thuis voelde, ze begreep haar niet. De symbolische bruggenbouwer vind ik goed gevonden Nu beseft ze dat ze zich juist wel thuis voelde bij haar moeder. :thumbsup: Goede première! :nod:

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
1 december 2014 - 12:54
Bedankt voor de leuke reacties, een volgende keer ga ik het eens veel eenvoudiger houden, benieuwd hoe dat uitpakt.

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 december 2014 - 13:33
Hi Lotte 2, Welkom, volgens mij heb ik je nog niet eerder gezien. Ik heb je verhaal gelezen en er zitten werkelijk mooie pareltjes tussen. Deze zinnen vind ik mooi: Ik ben een schoonspringer met hoogtevrees, een waarzegger zonder voorteken. Een zwerver in het leven, op zoek naar geluk en een thuis. Ik zou in de tweede alinea bovenstaande weglaten. Het is logisch dat je daarnaar refereert. Hoewel ze haar moeder nooit voor vol aanzag komt ze er zelf achter dat haar hang naar verlangen haar in dezelfde situatie bracht als haar moeder destijds. Haar fantasie naar rijkdom maakt haar wankel waar haar moeder een rechte lijn wist te volgen? Zeg ik het zo goed Lotte 2? Graag gelezen :)

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 december 2014 - 14:11
Ik vind dit echt een erg mooie uitvoering van de opdracht. Afgezien van een paar kritiekpuntjes die terecht genoemd zijn, vind ik het knap dat je zo'n mooie levensles weet te verpakken in deze schrijfopdracht.