Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht #31 Wat is er aan de hand?

 21 november 2014 - 12:29
Op een stoel zit ik, mijn gezicht wordt gestreeld door zonnestralen. Ik sluit mijn ogen en kijk naar binnen. Gedachten spelen, herinneringen roepen. “Zijn, Rusten in Zijn, Zijns-oriëntatie”, hoeveel jaar geleden deed ik die training, drie jaar lang? Mediteren, verwonderen, bewust worden. Gedachten laten gaan op wolken. Kijken in mijn eigen ziel. Stilte. Het lijf trilt. Controleafspraken binnenkort veroorzaken die spanning. Elke keer weer, die angst. Hoe heb ik dat destijds geleerd, omgaan met angst? Omarmen, verwelkomen wat je voelt. Wat is dit lang geleden. Ik mediteer niet meer. Wat jammer. Een poes logeert bij mij, ze nestelt zich op mijn schoot. De poes spint. Ik spin met haar mee. Buiten razen auto's op de weg voor mijn huis. De bovenbuurman rookt zijn joint. Ik ruik het. Mijn nieuwe knie buigt zich goed. De zon aait warmte over haar heen. De wasmachine piept. De was is klaar. Een deur knalt dicht. Een boormachine maakt een gat in een muur. Een kind schreeuwt. De zon vertrekt achter een wolk, de poes springt weg. Mijn wangen gloeien. Plots hoor ik mijn mobiel. Ik ben er niet. Ik ben even bij mijzelf op bezoek.

Profile picture for user W Rynlandt
W Rynlandt

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2014 - 12:53
Heel mooi maddbrug, Je hebt inderdaad duidelijk ervaring met dit. 'Een poes logeert bij mij, ze nestelt zich op mijn schoot.' Wat een vredig beeld. Huiselijker, rustiger, gelukkiger kan het bijna niet. Je zet de omgeving zo rustig neer dat ik de weldaad van die observatie bijna lijflijk voel. Maar er is aan het eind toch weer die mobiel. Wat zonde. Wie heeft die ellendige dingen bedacht en wie heeft ons wijsgemaakt dat we niet zonder kunnen? Mooi stukje hoor.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2014 - 14:41
Ja mooi mooi en rustig geschreven en heel open en ik wens je nog veel meer rust, naderende controles kunnen zenuwslopend zijn, maar jij wekt de indruk je wapens diep in je te hebben; volgende keer lekker gaan zitten zonder mobiel.

Geen afbeelding
Lilithx

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2014 - 14:59
Mooi Maddbrug. Ik had je niet zo mediterend verwacht. Mooi is misschien niet sterk genoeg. Ik vind het echt sterk geschreven. Ik kom heel wat te weten over jou en je omgeving en toch lijk je enorm ver weg, want jij bent er niet. Jij bent op bezoek bij jezelf.

Geen afbeelding
Angelieke Uittenbogaard

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2014 - 18:05
Deze zinnen vind ik erg mooi: - De zon aait warmte over haar heen. - Ik ben even bij mijzelf op bezoek. Mooi geschreven maddbrug. Ik vind het mooi hoe je de drukte terug laat komen aan het einde van je verhaal.

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2014 - 18:51
Plots hoor ik mijn mobiel. Ik ben er niet. - Dat vind ik mooi. Af en toe geeft het rust om dat te besluiten. Een mooi geschreven tekst.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 november 2014 - 10:39
@Madd: je zet zelfs een verstild beeld neer. Het is volkomen sereen maar wordt afgewisseld door omgevingsgeluiden en, belangrijker, door je angst voor lijfelijke controles. Je bent een master als je zegt 'mijn nieuwe knie buigt zich goed'. Ik lees namelijk dat de knie voor jou buigt omdat jij hem weer hebt laten buigen en niemand anders.

23 november 2014 - 10:39
Dag maddbrug, Mooi geschreven. De waarneming van de omgeving is zo herkenbaar neergezet dat de innerlijke gedachten invoelbaar zijn.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 november 2014 - 11:47
Ik sluit me aan bij mijn voorgangers: een mooi geschreven verhaal. Het mobieltje vond ik niet storend. Het ontlokte je de opmerking dat je bij jezelf op bezoek was en dat vind ik een mooie sluitzin. Top. :thumbsup:

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 november 2014 - 12:17
De rust is voelbaar juist door de tegenstrijdigheid van de rumoerige omgeving! De sfeer en setting duidelijk neergezet. Mooie zinnen gebruikt. Ze zijn al eerder benoemd. Ook deze: [mijn gezicht wordt gestreeld door zonnestralen] :thumbsup: De korte zinnen zijn krachtige opsommende conclusies.De eind zin fantastisch gevonden! Het doet me aan de volgende tekst denken: I'm lost. I've gone looking for myself. If I should return before I'm back, please ask me to wait. :)

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 november 2014 - 10:32
Dank jullie wel voor het commentaar. Het is altijd prettig om te lezen wat de andere SOL-lers ervan vinden. @Rynlandt: die mobiel had ik niet in dezelfde kamer moeten laten liggen. Dank je! @schrijvenmaar: op een of andere manier blijven die nacontroles mijn leven verstoren. Alles gaart voorbij, die datum ook. Dank je! @janp: ik houd wel van die rust maar ook van het woeste. Nu de balans nog. Dank je! @Lilithx; zoals je quote is, in art we combine our heart and mind. Dank je! @Angelieke; ik dank je voor je mooie woorden. @Johanna; ja en die rust zou ik mij meer moeten gunnen want wat is nou een kwartier? Dank je! @Mili: juist Mili! Je begrijpt mij als de beste. Ik buig voor jou, dank je! @Richard; vijftien minuten op een dag, het is niet veel hoor. Dank je! @Woodpecker; jouw woorden strelen mij. Ik blijf nog even zitten. Dank je. @Dos; bij mijzelf op bezoek, ik zou het meer moeten doen. Dank je voor je waardevolle woorden. @Marietje; wat een mooie zin voeg je toe, ben ik blij mee. Dank je!

Geen afbeelding
Lucius7

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 november 2014 - 12:05
@maddbrug, Een mooi, fijngevoelig verhaaltje! Van deze zin schrok ik wel: Het lijf trilt. Controleafspraken binnenkort veroorzaken die spanning. Elke keer weer, die angst. Klinkt niet goed, veel te persoonlijk om natuurlijk over uit te wijden op dit forum, maar mocht je die ene verschrikkelijk ziekte hebben gehad, sterkte! Verder heb ik zo het idee dat je in een stad woont, aan een drukke straat. Schreeuwende kinderen, boormachines.... Je ruikt de joint van je bovenbuurman... Roept bij mij de associatie op van een appartement in een gezellige volkswijk.. En dan geen nieuwbouw, maar van die gezellige oude gebouwen. Maar dit is puur mijn fantasie. Maar het fascineert me, het leven van mensen fascineert me. Fijne dag!

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 november 2014 - 14:25
Dank je voor je sterkte, Lucius. Leuk hoe je associeert door de omgevingfactoren die ik vermeld waar ik zou kunnen wonen.

Geen afbeelding
Schrijfcoach Joey Brown

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 25 november 2014 - 21:29
Prachtig gedaan. Dank voor je bijdrage! Wat je tekst betreft: het zinnetje dat naar "controle" verwijst, maakt de lezer nieuwsgierig. Ik maak meteen de associatie met een zware ziekte, herval, terugval. Dit zou je bijvoorbeeld aan het eind nog even terug kunnen oproepen, en verwerken, zodat de cirkel van je tekst rond is.