Profile picture for user W Rynlandt
W Rynlandt

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#31 Afscheidsbriefje

 20 november 2014 - 19:39
Ik heb lang getwijfeld of ik het wel zou doen. Ik had er helemaal geen zin in. Niemand die trouwens kan controleren of ik het inderdaad wel deed. Het is toch pure zelfkastijding dit? Dan liever terug naar de middeleeuwen, toen kon je het kastijden nog rustig aan een ander overlaten. Ze hadden daar personeel voor. Moest je tenminste niet zelf aan de slag. Vijftien minuten waar haal je het? Het eerste wat me opviel was die irritante fluittoon in mijn oren. Ik had hem nog nooit eerder opgemerkt. Nu was die daar. Het volgende: mijn ademhaling. God Jezus wat een gedoe. Hadden ze daar nu niets anders kunnen op verzinnen? Een amoebe doet het toch ook niet? Of toch? In elk geval veel minder opvallend. Als ik er nu gewoon even mee ophoud? Niet meer ademen, vijftien minuten? De kans dat ik het ging redden leek me niet bijzonder groot. De eerste halve minuut ging het goed. Even werd ik er vrolijk van, maar dan werd het verschrikkelijk. Ik barste zowat uit elkaar. Aan de minuut was de pijn niet meer te harden. Ik slikte mijn bolle wangen in. Het laatste restje lucht. Verdomd wat een idioot idee. De pijn was ondraaglijk maar ik hield vol. Zou ik straks beter schrijven? Onderwaterzwemmen misschien wel... Weer een paar seconden weg. Tot mijn verbazing begon de pijn plots af te nemen. Ik had minder moeite nu. Een minuut dertig. Heerlijk voelde het zelfs. Ik kon opeens nog wel een tijdje doorgaan. Een minuut veertig. Na drie minuten dreigt hersenletsel, wist ik. Godverdikkeme. Twee minuten haast. Ik moest een beslissing nemen. Ademen of stiekem doodgaan? De schrik sloeg me om het hart. Een afscheidsbriefje? Vergeten. Dan moest het maar... met tegenzin. Ik ademde. Klote... nog twaalf minuten tot aan dat briefje.

Geen afbeelding
Virtuosuo

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2014 - 20:25
Zware opdracht, daar hoort ook een zware tekst bij. Vind het wel heel sterk omschreven, bijna alsof het echt is. Titel (ook heel heavy) zet wel aan tot lezen.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2014 - 21:18
Nee, niemand kan niemand hier controleren, maar sommige invullingen verraden zichzelf ... (en ik geloof dat ik het voor ze vind pleiten) De zin 'waar haal je het' is mij vreemd, mist er een 'vandaan' of is dit het soort Belgische frase waarvoor ik geen gevoel heb? Maar verder vind ik het een heerlijk benauwd betoog. En wat een prachtige ontknoping; geen briefje, dan moet het maar ... Fantastisch!

Profile picture for user W Rynlandt
W Rynlandt

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2014 - 21:27
Ja... waar haal je het... 'vandaan'... is nagelaten...een beetje bewust, een soort van afkorting zeg maar. Mij komt het natuurlijk over maar ik begrijp je opmerking. Ik zit ook precies op 300 woorden. Je vult zelf het ontbrekende woord in... dus ik had het niet nodig toch? :) :) Bedankt voor je mooie reactie schrijvenmaar! Ook bedankt aan Lilithx en Virtuosuo. Wat ben ik altijd blij als de reacties een beetje welgevallig zijn :)

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2014 - 22:39
Hoewel ik dit geen leuke opdracht vond om te doen. Zijn de uitwerkingen deze keer dubbel zo leuk om te lezen. Nadenken over ademhaling, als je erover denkt is het ook merkwaardig. Ik ben benieuwd naar het afscheidsbriefje. Kun je hem niet maken (uiteraard fictief)? Dat van die amoebe is leuk geschreven. Ik denk wel dat ondanks het ademhalen, het leven van een mens iets spannender is :)

Geen afbeelding
chamois02

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2014 - 22:52
Zeer realistisch en plastisch verwoord waar het gaat om wat je voelt en ondergaat. Lastige opdracht wel vooral om de brei van gedachten in het hoofd te filteren om te komen tot een zuiver en eerlijk verslag waar je goed in geslaagd bent.

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2014 - 0:00
Mooie invulling van de opdracht, W! En een goeie tip voor een nieuwe opdracht: het afscheidsbriefje! Grappig dat ik vooral lees hoeveel moeite men het met deze opdracht heeft. Zitten jullie dan nooit - in jezelf gekeerd - aan je schrijftafel te verzinnen hoe je verhaal verder moet? Zoveel anders is het toch niet?

Profile picture for user W Rynlandt
W Rynlandt

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2014 - 8:38
Hi Bart, Ik zou liegen als ik beweerde dat ik nooit in mezelf gekeerd zat maar... voor mij hoeft het niet echt. Ik rijd iedere dag 2x een uur per fiets naar mijn werk. Heel de tijd stroomt mijn bloed en draaien mijn hersenen op volle toeren. Ik moet twee bruggen over en vaak overkomt het mij dat ik niet eens heb gemerkt dat ik bergop ben gefietst. Bovendien wandel ik heel regelmatig op zondag een afstand van 19 tot 20 km (samen met mijn vrouw) waarbij we nauwelijks praten. De ideale combinatie voor mij is bewegen & denken. Bovendien schrijf ik en herschrijf ik graag en ontstaat de tekst al werkende. Tijdens het schrijven komen ook spontaan de creatieve impulsen. Maar met veel respect voor iedereen en voor elke methode moet ik toch besluiten dat ik zelden zit te wachten op iets. Misschien ben ik ook wel een soort woodpecker of misschien zelfs een gierzwaluw. Gierzwaluwen vliegen bijna heel hun leven zonder dat ze veel aan de grond komen (ze slapen zelfs al vliegend in fracties van seconden). Iedere vogel zingt dus uiteindelijk toch zoals hij gebekt is he :)

Geen afbeelding
Angelieke Uittenbogaard

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2014 - 14:23
Rynlandt, nog een welgevallige reactie van mijn kant. Leuk en realistisch. Als je eenmaal aan je ademhaling of hartslag denkt krijg je het helemaal benauwd. Dat is iets dat ongemerkt en automatisch moet gaan, net als schrijven overigens. :)

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2014 - 15:10
Rynlandt, een tekst vanuit je hart. mediteren is niet altijd een kwestie van zitten en wachten op een tingeltje. Er zijn zoveel vormen, loopmeditaties, fietsen. Het gaat om de aandacht, de stilte. Ik kan zeggen dat ik uren fietsen door de polder ook een van de meditatiemomenten vindt. Het is maar welke naam je eraan geeft. Fijn verhaal, kreeg zin om de MTB te pakken.

Profile picture for user W Rynlandt
W Rynlandt

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2014 - 15:21
Bedankt voor jullie reacties hoor. Nu ben ik er weer twee dagen tussenuit. Ik ga mediteren in de Ardennen ha ha. Loopmeditatie he maddbrug - we begrijpen elkaar. En Angelieke... wat heb je een groot gelijk... het is maar goed dat ademen tot de automatische spierfuncties van ons lichaam behoort... stel je voor dat we er heel de tijd bewust zouden moeten aan denken :)

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2014 - 15:23
W Rynlandt,
Ik heb lang getwijfeld of ik het wel zou doen. Ik had er helemaal geen zin in. Niemand die trouwens kan controleren of ik het inderdaad wel deed.
Ik denk dat je het echt hebt gedaan, vanwege de fluittoon en het ademhalen :)

Geen afbeelding
GayaInidiya

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2014 - 19:44
Dat zijn toch precies de twee dingen waarvan iedereen weet dat het het enige is wat overblijft aan geluid in een verder geluidsdichte ruimte? Of miste ik het sarcasme? :P

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 november 2014 - 16:20
Ryn, ik was er van overtuigd dat je hier een heel geslaagde act opvoerde. Ik schat in dat jij heel goed instaat bent tot diepe meditatie, met alle positieve effecten tot gevolg die men deze contemplatie toedicht. Vergis ik me daar toch in? Maar los daarvan een geslaagd verhaal dat ik met plezier gelezen heb. Wees voorzichtig met het inhouden van je adem. Vooral 's nachts. Een slaapapneu kan levensbedreigend zijn.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 23 november 2014 - 18:54
Wat heb jij het zwaar gehad, Rynlandt. Je had beter een andere keus kunnen maken. Ik neem aan dat je de tijd bijhield met tellen in je hoofd, omdat je je niet mocht bewegen. Ik vind het wel een kunststukje.

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 november 2014 - 19:13
Jij hebt er een heavy opdracht van gemaakt. Maar het is weer gelukt! :thumbsup: Ik las wat jij doormaakte maar voelde de pijn, de benauwdheid en de opluchting niet. Mijn lees tempo bleef hetzelfde. Zou jij met krachtige, korte zinnen dat wel kunnen bereiken? Of de fases kunnen onderscheiden met alinea's? Deze opdracht levert verschillende ervaringen op. Ik lees hier een mooie tweestrijd tussen doorgaan of opgeven. Het briefje is beslissend! ;)

Profile picture for user W Rynlandt
W Rynlandt

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 november 2014 - 9:55
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Ik ga verder niks onthullen over deze opdracht, maar ik heb deze week heel veel interessante stukjes gelezen en er zaten pareltjes tussen die ik met ingehouden adem heb gelezen ;) Wellicht was mijn oorspronkelijke terughoudendheid dus volkomen ongegrond. Proficiat aan alle Sollers die weer vol enthousiasme met deze opdracht aan de slag zijn gegaan. Mijn adem stokt van ontroering bij zoveel passie, inzet en gedrevenheid om te schrijven.

Geen afbeelding
Schrijfcoach Joey Brown

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 25 november 2014 - 21:07
Dag Rynlandt. Ik ga helemaal akkoord met je bovenstaande reactie. Mijn opdracht heeft inderdaad voor verrassende resultaten gezorgd. Dank voor je bijdrage! Wat je tekst betreft: ik begrijp helemaal niet waarover die gaat. Je titel is "Afscheidsbriefje" maar ik zie de relatie niet tussen dat afscheidsbriefje en wat je schrijft. Beschrijf je een man die zelfmoord pleegt door zijn adem in te houden? Wat ik een beetje mis, is het volgende: een uitwerking van een opdracht zou LOS van de opdracht moeten kunnen gelezen worden. Als tekst op zich. En dat kan bij jouw tekst niet. Als ik niet zou weten welke opdracht er aan vooraf ging, dan zou ik als lezer volledig de mist in wandelen. Letterlijk, want je tekst is erg "mistig": je vergat te benoemen waarover het nu eigenlijk gaat. Je schrijft: "Ik heb lang getwijfeld of ik "het" wel zou doen". Wat dan? Een afscheidsbriefje schrijven? En wat later schrijf je: "Vijftien minuten, waren halen ze het?" Maar de lezer weet dan nog steeds niet waarover het gaat, en wat je dan precies moet doen, die vijftien minuten. En dan is er dat afscheidsbriefje ... en een teleurgestelde lezer. Want ik weet aan het eind nog steeds niet wat ik gelezen heb. Een interessante poging, dat is het wel.