Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

schrijfopdracht 31 "Wat is er werkelijk aan de hand?"

20 november 2014 - 22:17
De kleuren van de ziel Ik heb aan het koordje van de lamellen getrokken en het zonlicht in de kamer wordt gedimd tot een zacht geel. Ik steek een waxinelichtje aan en een wierookstokje dat al snel de geur van gardenia’s verspreidt. Ik ga zitten en het wordt donkerder want ik sluit mijn ogen. Ik fluister in een oor die naar vrouw ruikt: “Wees stil relax blik in jezelf en ontdek de kleuren van je regenboog kleuren die alleen bij jou passen. Maar… wordt niet triest Want zo is het leven Dus maak een begin en Laat je ziel schilderen Begin met geel laat het canvas oplichten als een vroege ochtendzon Ga verder met het rood dat door je aderen stroomt Maar verdun met water Want geen infarct op het doek Voeg blauw toe De kleur van onze planeet Ga maar verder Wordt het al iets? licht gevangen in lijnen en zuilen? Een enge tunnel die leidt naar iets? De laatste indiaan of Drie wolkenkrabbers in de woestijn Hou het op z’n kop Dat wordt het weer iets anders Misschien Wallstreet in de crash Of een stormdepressie Laat je ziel schilderen het komt vanzelf goed En………. als in de kamer Van je ziel het licht plots aangaat Dan hangt aan de wand jouw schilderij Als een metafoor van je zijn, je ziel, je leven Bekijk het aandachtig en pak nog één keer je penseel op…. En signeer het met ……………………”IK” “Goed gedaan”, zei Menno, mijn docent kunstgeschiedenis nadat ik hem het doek liet zien. “Dit is nu precies wat ik met meditatief schilderen bedoel”. kenart kenwalard@kpnplanet.nl

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 november 2014 - 22:33
Meditatief schilderen? Ik ben een liefhebber van schilderkunst, maar dit? Je schrijft wel een paar mooie poetische beelden. 'De kleuren van de ziel' vind ik persoonlijk interessant. 'Ontdek de kleuren van je regenboog' vind ik dan weer een beetje klef. Wel typisch voor zo'n meditatie goeroe, dus binnen je verhaal wel geloofwaardig. De alinea die begint met: 'Begin met geel, laat het canvas oplichten' vind ik wel heel leuk. Samenvattend vind ik dat je tekst dus heel mooie beelden bevat en dus erg interessant is in bepaalde zinnen, maar op andere plaatsen valt het een beetje weg vind ik.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 november 2014 - 23:12
Ergens is het wel mooi. Maar dat poëtische, ik kan er doorgaans niet echt iets over zeggen. Ik ben benieuwd naar een volgende bijdrage. Ik lees je graag nog een keer.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 november 2014 - 0:11
Hoi Chamois, hebben we jou al eerder hier gezien? Welkom, in ieder geval. Ik vind dat je de opdracht origineel vertaalt, of verpakt, in een schilderoefening. Met plezier gelezen!

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 november 2014 - 9:00
een oor die naar vrouw ruikt? een oor dat, maar dan nog? is de 'ik' nu werkelijk de schilder? praat die tegen zichzelf? maar in een eigen oor fluosteren kan niet, dus beeldt hij/ zij zich nu de hele monoloog in? en als er kleuren gebruikt moeten worden die 'alleen bij jou passen' waarom worden dan vervolgens de specifieke kleuren opgedragen? ik ben echt serieus in de war en voel mij hopeloos on-poetisch ende niet-meditatief

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 november 2014 - 12:13
Ik heb dezelfde vraag als schrijvenmaar. Een oor die naar vrouw ruikt? Ik vond de 'maar'en' in het stukje heel vervelend, maar dat kan aan mij liggen. Verder zie ik de kwasten en verf voor me. Ik weet niet zo goed wat ik van de tekst vind, al kan ik me niet goed inleven omdat ik nog nooit van dit soort schilderen heb gehoord.

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 november 2014 - 13:19
Dank voor de oprechte reacties. Dit epistel is niet als poëzie bedoeld. Zomaar associaties die bij het denken aan een meditatief schilderen workshop een poos geleden, opborrelden. "Ruikt naar vrouw" is positief bedoeld expressionistische uitdrukking naar de schoonheid van de vrouw met als metafoor de brandende wierook en de geur van gardenia's. Het oor is in deze niet fysiek bedoeld maar denkbeeldig. Ik is ik die van de inspiratie de opdracht krijgt om te schilderen...dus nogmaals geen poging tot poëzie schrijven. gr.Ch02

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 november 2014 - 14:28
Hoi Chamois, hebben we jou al eerder hier gezien? Welkom, in ieder geval. Ik vind dat je de opdracht origineel vertaalt, of verpakt, in een schilderoefening. Met plezier gelezen!
Dank voor je reactie. Ik ben voor de eerste keer op dit podium....bevalt prima...heel praktisch de kritische en complim.feedbacks kan er zeker wat mee. vg Ch 02

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 november 2014 - 15:56
Eigenlijk is niets dat we met deze opdracht opschrijven goed of fout. Het zijn eigen overdenkingen die we delen met anderen. Daar kunnen we alleen maar van meegenieten en hoeven we geen oordeel over te hebben. Ik heb dus ook jouw verhaaltje met plezier gelezen.

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 november 2014 - 17:33
een oor die naar vrouw ruikt? een oor dat, maar dan nog? is de 'ik' nu werkelijk de schilder? praat die tegen zichzelf? maar in een eigen oor fluosteren kan niet, dus beeldt hij/ zij zich nu de hele monoloog in? en als er kleuren gebruikt moeten worden die 'alleen bij jou passen' waarom worden dan vervolgens de specifieke kleuren opgedragen? ik ben echt serieus in de war en voel mij hopeloos on-poetisch ende niet-meditatief
Ach, het zijn maar gedachtenspinsels, maar je bent positief kritisch en dat telt. gr.Ch02

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 november 2014 - 17:45
[Begin met geel laat het canvas oplichten als een vroege ochtendzon Ga verder met het rood dat door je aderen stroomt Maar verdun met water Want geen infarct op het doek Voeg blauw toe De kleur van onze planeet] Ik kan mij hier wel in vinden, Chamois, met name omdat je geen infarct wil. Het is zoals @Angelieke zegt, het zijn overdenkingen die je post. Tot de volgende keer.