Wekelijkse schrijfopdracht #31 – Wat is er aan de hand? / Vuur

 19 november 2014 - 20:39
Vuur Juist. Ik maakte er vijf minuten van. De gevoelens die ik vastleg, die in mij opkomen, verzetten zich tegen twee dagen sudderend respijt. Ik ben een man van intuïtie. Ik geniet na van deze dag, die ik daaraan te danken heb. Vijf minuten met de ogen dicht volstonden. De loomheid kwam snel omdat ik vandaag weer werd uitgedaagd, onder druk stond. Een dag van snel, sneller, snelst. Ik geniet van druk, ik snakte naar druk. Ontspanning vraagt om spanning. De race tegen de tijd is weer mijn realiteit. Vijf maanden geleden kwam het besef dat ik zocht naar mogelijkheden om de tijd te doden. Nu pompt mijn hart weer om de tijd te verslaan. Ik probeer het tot rust te brengen, maar de adrenaline maakt dat zelfs nu nog mijn vingers in een hoog tempo over het toetsenbord willen vliegen. Vijf minuten waren genoeg om een heerlijk loom gevoel los te maken. Vijf minuten lang keek ik niet om me heen, deed ik niets, bedacht me dat ik morgen een vrije dag heb. Jammer, want noodgedwongen; ze moeten op. Liever zou ik morgen weer mijn grote bek waarmaken, weer laten zien dat ik het nog altijd kan, en dan weer vol energie thuiskomen. Ik hoorde een trein en zag ook zonder te kijken verlichte ramen met daarachter gedoofde vuren achter kranten, tablets, mobieltjes, dichte luiken of in lege blikken. Ik voelde de warmte in mij. Ik brand weer en blijf branden. Een kwartier, een half uur, twee dagen? Ik brand weer en heb geen behoefte om mijn gevoel terug te draaien op waakvlamhoogte. Ik brand weer omdat ik onmogelijk te nemen horden in vlammen op laat gaan.

Profile picture for user RichardOtten
RichardOtten

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 19 november 2014 - 22:35
Vijf minuten, helderheid, oplichtend branden je woorden op mijn netvlies. Een vlammen zee, prachtig om te zien, mooi om te lezen...

Geen afbeelding
Lilithx

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 19 november 2014 - 22:48
Woodpecker, de naam siert je wel. Ik zie je zo al tegen een boom aan tikken met je snavel gewoon om bezig te zijn. Eigenlijk leren we door deze opdracht wel wat bij over elkaar, bijvoorbeeld over jou als bezige bij met een geweldig brandend innerlijk vuur. Ik hoop toch dat het innerlijk is, want anders ben jij de eerste mutant die ik leer kennen.

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 19 november 2014 - 23:44
Ik moest Johnny Storm even opzoeken. Nee, zo zie ik Woodpecker niet voor me. Maar wel leuk hoe deze oefening een inkijkje geeft. Druk baasje die Woodpecker. Dat geeft z'n avatar trouwens al aan. Goed geschreven trouwens ook. Is waarschijnlijk weinig redigeren aan te pas gekomen. En dat bedoel ik als compliment.

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2014 - 11:13
Johnny Storm!
Woodpecker the Human Torch? Nu zie ik een brandende vogel voor me :) Woodpecker, Ik lees hier dat je een levenslustig, maar enigszins ongeduldig (misschien een beetje verwend) mens bent. Graag gelezen weer.

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2014 - 14:23
Woodpecker, Ik vind dit een mooi inkijkje, heel eerlijk geschreven, mijns inziens valt er eigenlijk niets te redigeren. Graag gelezen.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2014 - 15:32
@Woodpecker, het heeft iets gênant iemands gedachten te lezen. Denken staat voor ultieme vrijheid omdat niemand, als je het niet zegt, kan weten wat jij denkt. Gedachten zijn ook door niemand af te nemen. Wellicht dat je tijdelijk geen werk had en nu weer, heel gedreven, werkt. Je werk/bezigheden doe je met een verterend plezier; het is zelfs een passie. Klopt dit? Je hebt (zoals gewoonlijk) mooi geschreven. Een plezier om te lezen.

20 november 2014 - 16:12
Dag Mili, Dank je. Alles wat ik schrijf, zegt denk ik iets over mijn gedachten. Dit is wel wat directer. En ja, dat voelde ook wat ongemakkelijk, misschien zelfs wel gênant, om te plaatsen. Maar het is ook een momentopname, het gevoel toen ik het schreef. Ik heb echt geprobeerd 15 minuten rechtop te zitten met de ogen dicht, maar dat was op dat moment niet te doen. (Gelukkig niet werkloos geweest. Maar ik merkte dat het werk dat ik deed nog maar weinig uitdagingen bood. Dus ik liet me overplaatsen naar een afdeling met deadlines en veel meer druk. Nu geniet ik weer van mijn werk, de uitdaging en de druk. En soms, zoals gisteren kan ik daar zelfs euforisch over zijn. Da's luxe.)

20 november 2014 - 16:14
Dag Bart, Ik moest Johnny ook opzoeken. Ik weet niet hoe je hier foto's kunt plaatsen, dus ik kan je de mond niet snoeren :) Dank voor je compliment.

Profile picture for user W Rynlandt
W Rynlandt

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2014 - 19:30
Woodpecker, Jou heb ik deze ochten om vijf uur dertig al gelezen. Ik was meteen klaarwakker. Bezig baasje, lustige bomenroffelaar. Nee, niets voor jou dat stilzitten. Mij is het ook iets teveel van het goede. Daarin vinden we elkaar. Ik voel aan je stukje dat je natuurlijke drive en creativiteit bij deze opdracht teveel wordt beknot, ingeperkt, aan banden wordt gelegd. Met deze opdracht zijn er waarschijnlijk types die er wel bij varen en andere niet. De specht moet je echter niet aan banden leggen, die is ontembaar, die zoekt zelf zijn gaten en roffelt naar hartelust als hij zijn eigen driften voelt. Graag gelezen maar ik gun je graag meer vrijheid hoor.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2014 - 21:50
De energie spat er vanaf! Dat is op zich gewoon al leuk om te lezen. Herkende ook veel in je reactie in #12, die net toevoegt wat het een echt persoonlijk compleet verhaal maakt; een bijzondere, open inkijk - bewonderenswaardig.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 21 november 2014 - 18:46
Een leuke invulling van de opdracht. Vreemd dat iedereen denkt dat het over jezelf gaat. Misschien is dat ook wel zo.

21 november 2014 - 20:35
Dag W Rynlandt, Dank je. inderdaad, ik vond de opdracht niet in overeenstemming met mijn gebruikelijke schrijfmodus voor de opdrachten.

21 november 2014 - 20:42
Dag Tja, Je slaat de spijker op zijn kop:
Vreemd dat iedereen denkt dat het over jezelf gaat. Misschien is dat ook wel zo.
Ik twijfel daar zelf ook over. Want wie heeft nu echt een objectief zelfbeeld? Zoals al hiervoor gezegd: ik zie het zelf als een momentopname van het gevoel dat ik had toen ik het schreef. Dank je. Treffende reactie.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 november 2014 - 14:39
uiteraard auteur en hp worden vaak verward en vermengd, niet alleen door de lezers ik lees zelden iets letterlijk, maar dat hoeft het niet minder waar te maken

23 november 2014 - 10:20
Dag maddbrug, Dank je. Je hebt gelijk. Voor de wedstrijd van LW ben ik nu bezig met een verhaal in de ik-vorm, dat uiteraard niet over mij gaat :)

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 november 2014 - 11:02
Het zelfbeeld dat je hier schetst, Woody, komt ongeveer overeen met het beeld dat zich bij mij in de loop der tijd heeft gevormd. Een druk baasje dat niet lang over zaken hoeft na te denken om tot handelen te komen, die geen moeite heeft met inspiratie tot schrijven, die 's avonds na zijn werk eerst nog even naar de sportschool gaat om daar de braakliggende adrenaline door de poriën naar buiten te zweten en bij thuiskomst zijn vrouw welgemutst zoent en vraagt wat hij deze avond eens zal koken voor eega en koters en dan alleen de afwas doet, na eerst ons sollers van repliek te hebben gediend. Een mooi verhaal heb je ons hier voorgeschoteld. Het dient mij tot voorbeeld. Mijn vrouw zal dit weten te waarderen. Zo zijn we elkaar tot steun. :)

23 november 2014 - 18:01
Dag Dos, Dank voor je reactie. Ik zal die in dit kootervrije huis onder pet houden. Als ik langs de sportschool ben gefietst, de fiets de werkplaats in heb gemikt, zoen ik mijn vriendin, aai de kat en trek de koelkast open voor een koud pilsje. Daarna ruim ik de vaatwasser uit, geef de kat eten en bedenk me dat het op één been verrekte moeilijk staan is. De rest laat ik aan het toeval over :)

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 november 2014 - 21:10
Yes! Jouw stukje laat mij fonkelen! :thumbsup: Ik voel de energie door de herhalingen en korte duidelijke zinnen. Jij draait er niet omheen, jij zegt wat je voelt in klare taal. De inhoud spreekt mij ook aan en na # 12 en een herlezing begrijp ik het volkomen. Jij bent een gelukspieper en dat besef je. Ik mis in mijn baan ook de uitdaging maar moet helaas de conclusie trekken dat het bedrijf mij niets meer kan bieden. Dat betekent wel dat mijn fulltime werk mij geen energie meer oplevert maar energie kost en ik voel me uitgeblust. Het gaat goed komen, ik moet geduld hebben. Mijn uitdaging zoek en vind ik nu in het schrijven. ;) Misschien juist omdat jij dicht bij jezelf en jouw gevoel bent gebleven, komt het gevoelsmatig binnen en intrigeert dit verhaal me. Top! :)

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 november 2014 - 21:34
Dag Marietje, Dank je! Juist. Ik ben een gelukspieper. Maar geluk is maakbaar. Blijf fonkelen!! :) :thumbsup:
Dat doe ik! Als de tijd rijp is, por ik mijn geluk op en ontvlam ik weer! :nod: