Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #29 - De kater

 9 november 2014 - 21:32

 

Eerst is er de droge strot. Ik beweeg mijn tong een paar keer door mijn mond en over mijn lippen. Slaap weer verder. Mijn hoofd bonkt. Even later merk ik dat het al licht is. Hoe laat zou het zijn? Ik draai me om — au! pijnscheut door mijn kop! — en kijk op de wekker. Tien over negen. Wat is het vandaag? Zaterdag? Langzaam komen flarden van gisteravond naar boven. Op stap met mijn maten. Te veel gezopen natuurlijk. Ik kom voorzichtig overeind en strompel langzaam naar de badkamer. Het is stil in huis. Ik zet het water goed heet en leeg mijn blaas en terwijl de badkamer langzaam mistig wordt, wordt het helderder in mijn hoofd. Ik mis nog een paar stukken maar dat gebeurt wel vaker na zo’n avond. Het is zelden belangrijk.
Als ik aangekleed ben en de trap afloop is het nog steeds stil. Toch zie ik pa en ma aan de ontbijttafel zitten. Ze kijken heel serieus. Ik zal wel weer een preek krijgen over drank. En dat ik had beloofd te wachten tot ik 16 was. Maar nee, toch niet. Ze kijken niet boos maar … verslagen. Als ik binnenkom gaat hun blik eerst even kort naar mij, en dan naar de andere hoek van de keuken. Ik schrik even als ik de twee agenten zie. Ook al met zo’n serieuze blik. Ik heb geen idee wat er aan de hand is en ben vooral onder de indruk van wat ze allemaal aan hun riem hebben hangen; handboeien, een mes, een pistool, een stok. Nou, nou. Om te laten zien dat ik niet geïntimideerd ben loop ik langs hen heen en schenk voor mezelf een glas water in.
‘Ga even zitten, jongen,’ zegt mijn moeder. ‘Er is iets vreselijks gebeurd.’
‘Hebben ze je eindelijk te pakken, pa?’ grap ik. Had ik niet moeten doen. Zenuwen waarschijnlijk.
‘Sebastiaan van hiernaast, is afgelopen nacht aangereden,’ zegt mijn moeder. ‘Hij ligt in het ziekenhuis, ze weten nog niet of hij het gaat redden. Deze heren zeggen dat vaders auto erbij betrokken is.’
Pas dan voel ik de autosleutel in mijn broekzak. De ontbrekende stukken van gisteravond vallen plotseling op hun plaats. Dan wordt alles vaag en voel ik de kracht uit mijn lichaam weg stromen. Ook mijn botten worden slap. Gek genoeg denk ik er nog aan om het glas op tafel te zetten voor ik flauw val.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 november 2014 - 21:53
Een goed opgebouwd verhaal, Bas. Het eerste deel ook wel herkenbaar. De spanning heb je goed opgebouwd. Ik hoopte dat Sebastiaan iets geinigs had uitgevreten, maar het was ernstig, een aanrijding veroorzaakt. Dat wisten we al voor de laatste zin. In deze laatste zin ging hij flauw vallen. De afloop moet dus héél triest zijn geweest. Drank maakt meer kapot dan je lief is. Sterk stuk. :thumbsup:

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 november 2014 - 22:03
Dank je, Dos. Het is gebaseerd op een waar verhaal dat zich in mijn omgeving heeft afgespeeld. Ik had er eigenlijk geen rekening mee gehouden dat het geheim echt pas in de laatste zin duidelijk moest worden anders had ik die sleutel naar het eind gezet. Nou ja, beter opletten volgende keer.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 november 2014 - 22:13
Dank je, Dos. Het is gebaseerd op een waar verhaal dat zich in mijn omgeving heeft afgespeeld. Ik had er eigenlijk geen rekening mee gehouden dat het geheim echt pas in de laatste zin duidelijk moest worden anders had ik die sleutel naar het eind gezet. Nou ja, beter opletten volgende keer.
Die laatste zin Bart, doet vermoeden dat het niet alleen bij een aanrijding is gebleven met materiele schade als gevolg, maar veel ernstiger; mogelijk met dodelijke afloop.

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 november 2014 - 22:17
Ik heb 'm toch iets aangepast Dos. Nog niet veel mensen hebben het gelezen. De sleutel is in dit geval echt - de sleutel.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 november 2014 - 22:49
Jammer Bart, ik vond de vorige versie sterker. Dat Sebastiaan die auto had bestuurd was zo klaar als een klontje, dat hoef je in de laatste zin niet te vermelden. Voorstel: zet de vorige versie, gescheiden van je verhaal onder de tekst en laat de medesollers ook oordelen. Ik heb me even vergist met Sebastiaan. Ik bedoelde die met die houten kop.

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 november 2014 - 22:31
Ik begin nu heel erg te twijfelen. Sebastiaan is juist de jongen die is aangereden. Maar misschien heb je gelijk. Hierbij dan de originele versie: Eerst is er de droge strot. Ik beweeg mijn tong een paar keer door mijn mond en over mijn lippen. Slaap weer verder. Mijn hoofd bonkt. Even later merk ik licht door mijn oogleden. Hoe laat zou het zijn? Ik draai me om — au! pijnscheut door mijn kop! — En kijk op de wekker. Tien over negen. Wat is het vandaag? Zaterdag? Langzaam komen flarden van gisteravond naar boven. Op stap met mijn maten. Te veel gezopen natuurlijk. Ik kom voorzichtig overeind en strompel langzaam naar de badkamer. Het is stil in huis. Ik zet het water goed heet en leeg mijn blaas en terwijl de badkamer langzaam mistig wordt, wordt het helderder in mijn hoofd. Ik mis nog een paar stukken maar dat gebeurt wel vaker na zo’n avond. Het is zelden belangrijk. Als ik aangekleed ben en de trap afloop is het nog steeds stil. Toch zie ik pa en ma aan de ontbijttafel zitten. Ze kijken heel serieus. Ik zal wel weer een preek krijgen over drank. Nee, toch niet. Ze kijken niet boos maar … verslagen. Als ik binnenkom gaat hun blik eerst even kort naar mij, en dan naar de andere hoek van de keuken. Ik schrik even als ik de twee agenten zie. Ook al met zo’n serieuze blik. Ik heb geen idee wat er aan de hand is en ben vooral onder de indruk van wat ze allemaal aan hun riem hebben hangen; handboeien, een mes, een pistool, een stok. Nou, nou. “Ga even zitten, jongen,” zegt mijn moeder, “er is iets vreselijks gebeurd.” “Hebben ze je eindelijk te pakken, pa?” grap ik. Had ik niet moeten doen. Zenuwen waarschijnlijk. “Sebastiaan van hiernaast, is afgelopen nacht aangereden,” zegt mijn moeder, “en ze zeggen dat vader’s auto erbij betrokken is.” Pas dan voel ik de autosleutel in mijn broekzak. De ontbrekende stukken van gisteravond worden plotseling helder. Dan wordt alles vaag en voel ik de kracht uit mijn lichaam weg stromen. Zelfs mijn botten worden slap. Gek genoeg denk ik er nog aan om het glas op tafel te zetten voor ik flauw val.

9 november 2014 - 22:55
Dag Bart, Ik vind de eerste versie sterker. Dat van die laatste zin, soit. Daar maken we gewoon de laatste alinea van. Een goed verhaal verdient dat. En dat is 't, een goed opgebouwd zorgvuldig geschreven verhaal. Mooi detail, wat mij betreft:
“Hebben ze je eindelijk te pakken, pa?” grap ik. Had ik niet moeten doen. Zenuwen waarschijnlijk.
Het lefgozertje getroffen :thumbsup: Iets minder vind ik de messen aan de riemen van de dienders. Die zijn me nog nooit opgevallen. (Maar misschien nog nooit goed opgelet) Onderstaande zin zou ik nog eens kritisch bekijken.
Even later merk ik licht door mijn oogleden.
Die kanttekeningen doen niks af aan mijn waardering. Niets meer dan details.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 november 2014 - 23:08
@Bart? Het duizelt mij een beetje tussen de twee versies. Het is voor mij vanaf het begin duidelijk dat Sebastiaan is aangereden. Er wringt iets anders bij mij. I[k heb geen idee wat er aan de hand is en ben vooral onder de indruk van wat ze allemaal aan hun riem hebben hangen; handboeien, een mes, een pistool, een stok. Nou, nou.] Bovenstaande zin klinkt voor mij 'kinderachtig' in de zin dat je over een hele jonge knul schrijft. Die rijdt wel auto en ligt volwassen te wezen 's morgens in bed met een kater. Ik was er totaal niet op bedacht dat hij de trap afliep en 'pa en ma aan een ontbijttafel zag.' Het voelt voor mij alsof een man wakker wordt en een kind de keuken binnengaat. Waar haal je in de laatste zin een glas vandaan? Ik heb waardering voor je uitgewerkte plot maar je voelt deze keer minder goed aan dan anders.

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 november 2014 - 23:10
Dank je Woodpecker. Ik zie de moeilijkheden in de opdrachten altijd als uitdaging want als beginnend schrijvertje wil ik graag leren. Natuurlijk is een verhaal soms sterker als je 352 woorden gebruikt of wel handelingen beschrijft terwijl dat niet de bedoeling is, maar het zijn oefeningen en mijn oorspronkelijke verhaal voldeed wat dat betreft niet. Dat weerhoudt me er natuurlijk niet van het origineel op m'n blog te zetten :) Ja, dat licht. Daar heb je gelijk in. Er stond eerst "..ben ik me bewust van licht..." maar ik moest een paar woorden schrappen en bovendien vond ik 'bewust' te sterk. Daar ga ik nog mee puzzelen. Bedankt voor het lezen!

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 10 november 2014 - 1:35
Niet op een woordje te veel letten. Het wordt je wel vergeven. Goed verhaal. Ik schrik als ik twee agenten zie. (Dit klinkt wat sterker dan dat je even schrikt) hangen; - hangen: (?) (mes weglaten?) zitten, jongen," zegt mijn moeder. "Er is vannacht ... (Ik vind he logischer om met een nieuw zinnetje te beginnen) hiernaast, is (komma weg) Mijn moeder schudt verdrietig haar hoofd. 'Sebastiaan van hiernaast is vannacht aangereden. De politie zegt dat ... vader's - vaders Misschien nog even zeggen dat je in de keuken een glas water pakt. Maar dan is het wel weer vreemd dat je de agenten niet ziet. Eventueel stoppen bij: ... en voel ik de kracht uit mijn lichaam stromen.

Profile picture for user W Rynlandt
W Rynlandt

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 november 2014 - 7:26
Sterk verhaal en mooie opbouw van de spanning die rustig naar de ontknoping gaat. Je voelt op een bepaald moment heel duidelijk wat er aan de hand is en de pijnlijke waarheid vloeit zachtjes maar onmeedogenloos binnen. Eenvoudig maar mooi beschreven. Ik vind de eerste versie de sterkste.

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 november 2014 - 7:25
Ja dat zou mooi zijn, als je zoiets kunt vergeten. Daar helpen een paar biertjes niet tegen. Ik vind beide versies goed. Als ik echt moet kiezen de eerste versie voelt iets matuurlijker.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 november 2014 - 8:06
Welke van de twee hier geplaatste verhalen is 'de eerste versie'? Die hier bovenaan staat of die het eerste geschreven is, #6 dus?

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 november 2014 - 10:03
Ik was me net gaan verbeelden dat ik om jouw stukjes altijd kan lachen en dan komt deze wel hard binnen. Maar dat pleit voor de kwaliteit, uiteraard. Het voelde akelig realistisch (ik zie dat het ook idd in je omgeving waargebeurd is) en ik voelde me naar voor alle betrokkenen. Ik vind de niet-oorspronkelijke versie weldegelijk een verbetering. Ik had gisteravond al stiekem even getwijfeld of ik moest voorstellen met de sleutels te eindigen om aan de opdracht te voldoen, maar miste dan de kracht van het flauwvallen. Besloot er een nachtje over te slapen voor ik zou reageren, en vond vannochtend jouw geslaagde oplosssing. :thumbsup: Het enige wat me even in verwarring bracht, en daarmee uit het verhaal, was dat ouders en agenten in stilte wachten in de keuken. Als zijn betrokkenheid vermoed wordt, zou de jongen dan niet uit bed geroepen worden, ipv dat men geduldig afwacht tot hij zijn roes uitgeslapen heeft? (Gelukkig ontbreekt het mij aan ervaring met dergelijke situaties om zeker te weten hoe geduldig agenten zijn ;))

Geen afbeelding
Angelieke Uittenbogaard

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 november 2014 - 10:24
Goed stuk Bart. Het luchtige van de grap vd hoofdpersoon past goed in de rest van je verhaal. Ik denk dat de agenten net pas binnenkwamen want anders hadden ze de hp volgens mij ook wakkergeschud.

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 november 2014 - 10:49
Ik was me net gaan verbeelden dat ik om jouw stukjes altijd kan lachen en dan komt deze wel hard binnen.
Ik probeer lezers te raken en vaak gaat dat makkelijker met humor. De wetenschap dat je mensen een lach kunt bezorgen geeft me ook veel voldoening. Maar soms staat er een ander verhaal klaar.
Het enige wat me even in verwarring bracht, en daarmee uit het verhaal, was dat ouders en agenten in stilte wachten in de keuken. Als zijn betrokkenheid vermoed wordt, zou de jongen dan niet uit bed geroepen worden, ipv dat men geduldig afwacht tot hij zijn roes uitgeslapen heeft?
In mijn beleving weten de ouders - en ook de agenten - nog niet dat de jongen erbij betrokken is. Wat de lezers niet kunnen weten is dat de jongen nog geen 16 is.
Waar haal je in de laatste zin een glas vandaan?
Dit is een regelrechte blooper. In de iets langere versie schonk de jongen eerst voor zichzelf een glas water in. Ter info: In werkelijkheid was de dader inderdaad 15, had dus nog geen rijbewijs, had veel te veel gedronken, zonder dat zijn vader het wist zijn auto meegenomen en was na het ongeluk - het slachtoffer is voor zijn leven verlamd - doorgereden. Het slachtoffer werd platgereden tussen de auto van de dader en mijn geparkeerde auto, vandaar dat ik erbij betrokken was. De dader heeft, omdat hij minderjarig was en dit zijn eerste overtreding was, veertig uur taakstraf gekregen.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 november 2014 - 11:09
Ik had tussen de regels door wel de minderjarigheid van de jongen gelezen, maar toch gedacht dat die agenten juist daar op hem stonden te wachten, omdat vader wel wist dat hij het zelf niet geweest was ... maar da's een detail. Het is een nare ervaring om in je omgeving te hebben; mooi dat je het in zo'n helder verhaal hebt weten om te zetten.

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 november 2014 - 22:06
Een pakkend verhaal. Ik haalde er niet uit dat de HP minderjarig is en dus nog niet mag drinken en nog niet mag autorijden. Triest dat het slachtoffer wel 'levenslang' heeft. Ik sluit me aan bij de andere reacties. De wetenschap dat het non fictie is maakt het heftiger.

Profile picture for user Ostinato
Ostinato

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 november 2014 - 22:14
Hoi Bart. Goed opgebouwd verhaal. Ik ben het eens met Mili over dat zien van die agenten, dat zinnetje valt wat uit de toon. Ik vind het begin misschien wat traag. Misschien had je daar wat flarden van de vorige avond kunnen laten zien. Dit:
Op stap met mijn maten. Te veel gezopen natuurlijk.
vermeld je heel terloops eigenlijk. Het drama wordt niet echt aangekondigd. Maar in die twee zinnetjes ligt de kiem van de ramp die zich gaat voltrekken - al voltrokken heeft. Ik zou wel iets meer doem willen voelen in de eerste alinea. Als altijd, graag gelezen.

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 november 2014 - 22:17
Nou, non-fictie... "Gebaseerd op een waargebeurd verhaal" heet dat dan. Bedankt voor het lezen en de aardige woorden, allemaal!

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 november 2014 - 9:05
bartsnel, een beetje late reactie na deze discussie maar toch. Opbouw vond ik goed, een triest gegeven in juist gevonden woorden.

Geen afbeelding
alicia

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 november 2014 - 8:10
@Bart, de complimenten. Knap geschreven en zeker in het begin had geen enkel vermoeden dat de aanloop naar zo'n drama zou leiden Mooi opgebouwd! Wat de ontknoping/het einde betreft (kwestie van smaak) had m.i de laatste regel kunnen zijn. : Dan wordt alles vaag en voel ik de kracht uit mijn lichaam weg stromen, i.p.v wat hieronder staat. (Laat wat ruimte aan lezers over). Pas dan voel ik de autosleutel in mijn broekzak. De ontbrekende stukken van gisteravond worden plotseling helder. Dan wordt alles vaag en voel ik de kracht uit mijn lichaam weg stromen. Zelfs mijn botten worden slap. Gek genoeg denk ik er nog aan om het glas op tafel te zetten voor ik flauw val. :thumbsup: Mooi, ga zo door!