Personages

Dat is nu precies wat ik bedoel, Therese. Ik kan me nog een aflevering van het tv programma Barend en Witteman (B&W) herinneren waarin de Utrechtse serieverkrachter ter sprake kwam. Er werd een man (ik ben zijn naam vergeten) geïnterviewd die een boek had geschreven over een fictieve misdaad. De details van de misdaad hadden echter veel overeenkomsten met bewijsstukken uit de zaak van de Utrechtse serieverkrachter. Bewijsstukken die alleen bij de politie bekend waren. Ook hij moest zich toen verantwoorden aan de politie. Volstaat in zo'n geval een disclaimer nog?

Aan een disclaimer heb je zo goed als niets, zei de jurist.

Schrijf eerst het verhaal. De kleine lettertjes komen later wel.

Odysseia, je keek me zo ernstig aan, dat ik na een nachtje dacht: warempel het is waar. Tegenwoordig worden er steeds meer (mijn idee) misdaad romans geschreven, ook op de vaak gruwelijke realiteit geënt. Let extra op met alles wat je zegt, doet en schrijft vooral als het naar misdaad zweemt. Je moet je dus wel aan alle kanten indekken. Hier heb ik nog nooit bij stil gestaan, tot nu... Wees voorzichtig HHJT. Ostinato heeft groot gelijk, ga maar eerst je verhaal schrijven. vrg

Dames en heren, tijd om te stoppen met elkaar bang maken. Je mag in Nederland in principe schrijven wat je wilt over wie je wilt. Kijk naar de roddelbladen: wekelijks bakken vol leugens over BN'ers. Hoor je bijna nooit iets over. Tomas Ross is ook een goed voorbeeld: bijna al zijn boeken zijn fictief, maar gaan over bestaande personen. Je hoeft geen disclaimers te gebruiken. Je hoeft niet bang te zijn om veroordeeld te worden.

Die roddelbladen moeten toch regelmatig rectificeren. Je hebt helemaal gelijk dat ik me daar in dit stadium helemaal niet druk over hoef te maken. Aan de andere kant is voorkomen beter dan genezen. Verschilt het ook niet een beetje per persoon? Het voorbeeld dat aangehaald wordt over De Helleveeg bijvoorbeeld. De één stoort zich er aan. De ander zal het een wordt wezen.

Let extra op met alles wat je zegt, doet en schrijft vooral als het naar misdaad zweemt. Je moet je dus wel aan alle kanten indekken.

Jeetje, zo klinkt het wel heel erg Big Brother-achtig :) Er mag echt heel veel in Nederland, je hoeft hier niet snel bang te zijn voor vervolging. Maar als je een grens over gaat - omdat je iemand in gevaar brengt, een onderzoek frustreert, leugens verspreidt, etc. - helpt een disclaimer niet. Kanttekening is overigens wel dat een rechtszaak vervelend is en geld kost, ook als je wint. En als de buren jou en de jouwen ineens met de nek aankijken, kan dat ook heel ingrijpend zijn. Dat brengt mij weer terug bij de gedachte: zolang het geen literair/maatschappelijk doel dient, liever geen grote gelijkenissen met echte personen.