Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#28 verboden verlangen

31 oktober 2014 - 2:13
We zaten onder een boom bij de rivier. Het was ontzettend warm. Een drukkende warmte. Ik zag aan de overkant van het water de nevels in de wouden hangen: vocht, vermoeiend vocht, misschien wel tachtig procent. Ik voelde het zweet in kleine straaltjes over mijn rug naar beneden sijpelen. Zij scheen er helemaal geen last van te hebben. Ze zat gehurkt. Veel leniger dan ik met mijn stijve Westerse knoken. 'Doe je dit iedere dag... zo vroeg in de morgen?' vroeg ik. 'Ik zit graag bij de rivier. Altijd heel vroeg. Ik ben vredig,' zei ze en glimlachte. 'Rustig,' zei ik. Ze keek me vragend aan. 'Rustig, niet vredig.' 'Sorry.' Ik kreeg een dankbare glimlach en ze ging zorgvuldig verder met haar was. Ik keek naar haar eenvoudige kleren in de kleine tobbe. Een gevoel van intimiteit. Ik voelde mij dankbaar voor dit moment. Haar ravenzwarte haren hingen los over haar tengere schouders, bijna tot haar middel. Straks zou ze die opbinden in een mooi verzorgde paardenstaart, haar uniformpje aan en op de fiets naar school. 'Wat wil je later worden,' vroeg ik. 'Dat is niet belangrijk, ik ben gehuwelijkt,' zei ze. 'Uitgehuwelijkt?' 'Gehuwelijkt,' hield ze vol, 'mijn ouders kiezen een goede man voor mij, maar ik ken hem. Ik kan met hem trouwen, geen probleem.' Haar Engels was gekunsteld. Ze worstelde met de zinsbouw, vertaalde haar Aziatische zinnen - zo heel anders van structuur - maar we verstonden elkaar, daar ging het om. 'En als je niet zou willen?' 'Niet?' 'Trouwen met die man.' 'Ik wil. Als mijn vader tevreden is... dan ik ook gelukkig. Ik zal gelukkig worden, hij is goede man met veel geld, sure.' Confucius, dacht ik. Het zit zo diep in deze mensen. Respect voor de ouders en voorouders, het is erg mooi, het zorgt voor organisatie in de maatschappij: voor orde, zekerheid. Maar soms voelt het ook zo beklemmend. 'Heb je dan echt helemaal geen wens voor jezelf?' hield ik vol. Opnieuw een schuchtere glimlach. Ze wrong haar laatste kledingstuk stevig uit. Aarzelde. 'Ik wil leren, dat ik verhalen kan schrijven, over mijn land en mijn familie,' zei ze. Ze graaide vlug haar spulletjes bij elkaar en liep haastig weg.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
31 oktober 2014 - 8:07
Rynlandt; dit is een belevenis om te lezen. Een ontroerend moment waar jij de woorden voor hebt gevonden om mij te raken. Mooi.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
31 oktober 2014 - 11:24
Hey Jan P, Bedankt voor je correctie hoor. Ik kan niet schrijven zonder fouten als ik meteen zonder kladje op het forum creatief moet wezen. Nu moet ik er alweer vandoor met de nachttrein naar Sapa. Ik zou jullie graag verder lezen, maar het kan nu weer even niet. Vriendelijke groet en ik haal de schade nog wel in.

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
31 oktober 2014 - 11:35
Heel mooi, deze tekst. Ik zou 'uniform' schrijven en niet 'uniformpje'. En ik zou 'eenvoudige' weghalen bij de zin over de kleren in de tobbe.

31 oktober 2014 - 12:22
Dag W Rynlandt, Ja, mooi. Ik vroeg me af of ze een tobbe meeneemt naar de rivier. Maar jij kunt dat ter plekke uiteraard verifiëren.

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
31 oktober 2014 - 13:11
Mooi verhaal en wat een prachtig verboden verlangen. Ik kan me er geen voorstelling bij maken, die situatie waarbij je ouders zorgen voor de partnerkeuze, en toch komt dat heel veel voor in deze wereld.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
31 oktober 2014 - 13:38
Bedankt allen. Ze neemt een kleine alluminium tobbe of waskom mee. Ik zit op een onhandige i-phone dus kan verder niet meer reageren.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
31 oktober 2014 - 20:19
volgens mij is zij weldegelijk vredig ;) De drukkende warmte, vochtige lucht, hurkende mensen -ik was in een paar zinnen helemaal terug in Azie, al is het jaren gelden dat ik er echt was. Alleen bij de overgang van veel geld naar Confusius haperde ik even; misschien kunnen de zinnen over het geld en de tevreden vader omgedraaid.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
31 oktober 2014 - 21:29
Rynland, een ontzettend mooi weergegeven ontmoeting tussen twee verschillende culturen. :thumbsup: Confusius, dacht ik... bedoel je hier dat je werkelijk dacht aan het gedachtegoed van Confusius, of een weergave van verbazing? Zoals wij in zo'n geval Tjezus zouden kunnen zeggen; een Aziatische variant a.h.w. Confuutsius, zou dan niet misstaan.

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
31 oktober 2014 - 21:49
Prachtig, Ik kan de broeierige warmte voelen, de Aziatische geur ruiken, ik hou van dit soort beschrijvingen. Je neemt me erin mee en ik voel me toeschouwer van heel dichtbij. En je legt het cultuurverschil mooi bloot zonder er, naar mijn idee, meteen een keihard oordeel over te vellen.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 november 2014 - 12:01
Hey Dos, Ik dacht wel degelijk aan het gedachtengoed van Confucius en met name de specifieke invulling die men hier in Vietnam daaraan geeft. De worshipping van de ouders en voorouders speelt daarin een vooraanstaande rol. Bedankt schrijvenmaar en Fatamorgana. Heb met plezier jullie reactie gelezen.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 november 2014 - 14:05
Een mooi geschreven verhaal. Alles is hierboven eigenlijk al gezegd. Ik had willen schrijven wat Dos al schreef -Een ontzettend mooi weergegeven ontmoeting tussen twee verschillende culturen-

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
1 november 2014 - 17:34
@Ryn Ik ben een liefhebber van jouw verhalen die mijns inziens steeds beter worden. Daarnaast ben je ook erg bescheiden en dat mag ook weleens gezegd :) Hoewel ik de scène beeldend vind en sfeervol, kan je het n.m.b.m. sterker maken door je afstandscheppers te schrappen. Dat zijn formuleringen die inzoomen op het personage en mij als lezer op afstand zetten (vandaar de term). Afstandscheppers komen a.h.w. tussen het personage en de lezer: in plaats van de ervaring te beleven (te laten zien), vertelt de schrijver de lezer wat het personage waarneemt in plaats van de lezer deze waarneming direct te laten voelen. Het zijn formuleringen zoals "ik zag dat", "ik voelde dat", alsook "ik besloot om" en zo meer. Neem als voorbeeld de zin: Ik zag aan de overkant van het water de nevels in de wouden hangen: vocht, vermoeiend vocht, misschien wel tachtig procent. Als de scène duidelijk vanuit het vertelpersonage wordt beschreven, hoeft de lezer niet te worden geïnstrueerd dat het personage iets ziet, hoort of ruikt. Toon dat ‘iets’, en lezers zullen intuïtief aannemen dat het centrale personage het ziet, hoort of ruikt. >> Aan de overkant van het water hingen de nevels in de wouden hangen: vocht, vermoeiend vocht, misschien wel tachtig procent. De geherformuleerde versie zet de lezer in het hoofd van de hp. Ik ben dan geen toeschouwer maar deelnemer in de scène en krijg zo een sterkere leesbeleving. Als je het ermee eens bent, is het wel een nuttige oefening de zinnen die afstandscheppers hebben te herschrijven. Let wel: wanneer je juist wél wil inzoomen op de hp, dan past zo'n afstandschepper prima. Ik denk dat dat hoogstens in 10% van de gevallen opgeld doet. Ik heb meer punten, maar hier laat ik het bij.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 november 2014 - 20:50
@Ryn, even van je verhaal afgeleid door de sterke les hierboven van @Leonardo over afstandscheppers. Met het gegeven voorbeeld zie je inderdaad ogenblikkelijk het (grote) verschil. Je reisverslag, je ontmoetingen met bewoners van verre oorden, bracht heimwee bij mij teweeg naar mijn eigenste verre land. Het is tijd dat ik weer ga ... Het ga je goed daar; stof tot schrijven ligt voor het oprapen.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 november 2014 - 2:15
Bedankt Mili, en ik hoop dat je verlangen zo snel mogelijk werkelijkheid kan worden. Sorry dat ik niet alle teksten nu kan lezen. Als het even lukt zoek ik jou stukje ook nog even op. Straks verdwijn ik weer even voor een paar dagen in het bergland aan de grens met China en logeer ik op plaatsen waar de moderne tijd nog niet is doorgedrongen, dus geen mogelijkheid om nog te reageren of te lezen. Leonardo, Ik heb je wijze les heel aandachtig gelezen en erg goed het verschil gezien. Ik kan mijn tekst hier onmogelijk aanpassen maar ik ga je terechte opmerkingen in gedachten houden voor een volgende (geheel naar jou moto). Misschien ga ik die lessen van jou gewoon even verzamelen, dan heb ik straks een geweldig leerboek, :) Hopelijk ben ik dus volgende keer allert. Groeten! Johanna B, bedankt hoor. De kleine ontmoetingen in alledaagse dingen laten mij vaak zien dat mensen in verschillende culturen uiteindelijk ook dikwijls dezelfde universele verlangens koesteren. Onder de vele verschillen tussen mensen, zitten er ook altijd diepe gemeenschappelijke emoties die overal in de wereld dezelfde zijn: de hunkering naar liefde, geborgenheid, de familie enz.... Ik kan daar persoonlijk zeer geroerd door worden. Een diepgaand gesprek is niet nodig, even samen bij elkaar zitten is genoeg en een wasje doen is genoeg.

Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
2 november 2014 - 2:10
Goed verhaal, Ryn. Gelukkig wonen we niet daar, waar daar dan ook moge zijn. Erg dat het daar zo is, hè?

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 november 2014 - 2:22
Hey Tja, 'Daar'... is in deze context Vietnam. In dit land zijn er erg grote verschillen tussen de levensstandaard van de mensen maar in de top tien van meest tevreden inwoners, is Vietnam te vinden (en ook Nederland maar bijvoorbeeld Belgie niet), waarmee ik gewoon wil aangeven dat de mensen hier tevreden zijn met wat ze hebben, verzoend met hun lot, de natuur, de plaats waar ze geboren zijn. Tevredenheid is een grote rijkdom. (Het staat hun drang naar vooruitgang trouwens niet in de weg. Vietnam is in volle economische ontwikkeling).

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
2 november 2014 - 9:30
@Ryn, even van je verhaal afgeleid door de sterke les hierboven van @Leonardo over afstandscheppers. Met het gegeven voorbeeld zie je inderdaad ogenblikkelijk het (grote) verschil.
Ik heb een Engelstalig artikel gevonden en daar noemen ze het filtering (filter words): http://www.publishingcrawl.com/2012/05/21/filter-… Als je op die term googelt, vind je meer. Het principe heb ik uitgeschreven in een paar A4'tjes en zal dat t.z.t. publiceren. Er zit een lijst in van woorden die zich kwalificeren als afstandscheppers. Ik zoek nog hulp bij vervolmaking van die lijst. Voor de nieuwsgierigen onder jullie: stuur me maar een pb. Beloof wel mijn toekomstige publicatie niet te frustreren :).

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 november 2014 - 9:52
Bedankt hoor Bart. Veel toekomst zie ik voorlopig niet voor mezelf (reisverhalen lijkt mij erg moeilijk) maar ik ben blij dat je mijn verhaal leuk vindt. Ik tracht nu ook nog wat van jullie te lezen maar je wilt niet weten in welke armoedige toestanden ik mij de vorige dagen bevond. Nu heb ik hier een trage laptop gevonden. Grts.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
4 november 2014 - 10:04
Bedankt hoor Bart. Veel toekomst zie ik voorlopig niet voor mezelf (reisverhalen lijkt mij erg moeilijk) maar ik ben blij dat je mijn verhaal leuk vindt. Ik tracht nu ook nog wat van jullie te lezen maar je wilt niet weten in welke armoedige toestanden ik mij de vorige dagen bevond. Nu heb ik hier een trage laptop gevonden. Grts.
Als Bart het niet wil weten, ik wel. Schrijf er over, tot vermaak en lering van ons allen.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 november 2014 - 10:25
Dos, Ik zit momenteel in de bergen naast de Chinese grens, helemaal in het noorden van Vietnam. De vorige dagen heb ik hier gelogeerd bij de H'mong, een bergvolk. Het stadje Sapa is toeristisch en zeer gekend, maar ik ben doorgetrokken, ver weg van het toerisme. De dragers die ons vergezelden waren Black H'mong en ik ken hen al jaren. We praten met elkaar door gebaren, een glimlach, een schouderklop en een duim omhoog. Het is een speciale ervaring om bevriend te zijn met mensen die zeer primitief leven. Ik voel me in zekere zin bij hen thuis maar hun leven is hard en ik wil het zeker niet romantiseren. Een glimlach van deze mensen en hun vertrouwen doet me erg veel deugd. Misschien schrijf ik er inderdaad nog wel eens over als het past. Groeten en bedankt voor je reactie en interesse.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
4 november 2014 - 11:34
Kijk, daar hebben we wat aan. Zojuist even door Sapa gewandeld en de katholieke kerk bezocht. Ook een praatje gemaakt met enkele marktvrouwen. Gevraagd waarom ze beenbeschermers dragen, maar wel op blote voeten lopen. Op Google Earth staan honderden foto's van Sapa met het omringende hooggebergte. Mooie streek. Dank voor de tip.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 november 2014 - 13:27
Sorry voor mijn late reactie! Jouw verhaal zat bijna net zo ver weg als jijzelf. ;) Bedankt dat wij met je mee mogen reizen: heerlijk om via jouw verhalen een beeld te krijgen van een andere wereld, cultuur. Door de beschrijving van de sfeervolle details en de beleving van het gesprek kijken en voelen wij mee met de HP. De zin over de intimiteit van haar wasgoed blijft me bij. Mooi getoond! Ik lees haar vanzelfsprekende openheid daarin. Ook dat de HP zich daarvan bewust is en zich daarom dankbaar voelt. Gelukkig zijn zit in kleine, vaak simpele dingen. Tradities kunnen veel duidelijkheid geven, richtlijnen, begrenzingen. De een heeft er moeite mee, de ander niet. Soms is er de tijd (nog) niet rijp voor om dingen (te willen) veranderen en geeft berusting erin voldoening. Mooi stukje en het heeft mij geïnspireerd: het gaat er niet om waar men het geluk moet gaan zoeken want men kan het overal vinden! Kijk om je heen! :nod: Dank je wel! :)

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 november 2014 - 1:20
Marietje, je schrijft een heel mooie reactie waar ik het helemaal mee eens ben. Sorry dat ik nu zelf niet op alled kan reagerrn. Ik moet me behelpen op mijn i-phone en ben niet zo handig.