Is dat in trance raken..?

Haha, ik had van de week rijst opstaan en dacht nog even snel een paar zinnen neer te tikken. Keek pas op van mijn scherm toen een brandlucht door mijn kamer trok.

Ja hoor, zeer herkenbaar. Even je zelf weer bewust maken van het nu en waar. de koffie vergeten, niet horen dat iemand iets aan je vraagt, vergeten, dat je iemand wilde bellen, zelfs net optijd toch maar gaan plassen. schijnt heel ergelijk te zijn voor je naasten. :rolleyes:

Ik zou willen dat ik dat had :( aan de andere kant is het zinvol om een alarm te zetten als hje dit wel vaker gebeurd, zo af en toe je benen strekken is volgens vele bronnen goed voor je ;)

Als ik schrijf heb ik dat eigenlijk nooit. Weleens met andere dingen, dan "ontwaak" ik en blijkt het ineens tijd zijn om te koken :)

Ja, ik heb dat heel erg. Mijn man vindt het daarom niet zo'n goed idee als ik vlak voor het koken nog "even" wil schrijven. Hij zegt dan meestal een aantal keren: "Goh, is het al zo laat?" maar dat hoor ik dan niet eens.

Ja. Kan ik erg hebben.

Is dat in trance raken..?

Neen Riny, het is niet in trance raken. http://nl.wikipedia.org/wiki/Trance_(bewustzijn)

Overigens is trance een heel alledaags verschijnsel. Iedereen die wel eens helemaal verdiept is in een boek kent het - of althans maakt het mee.

Grappig dat de pseudo-professoren van Wiki het andersom wel zo ervaren. Er is echt iets heel anders aan de hand als je niet meer weet of het ochtend of middag is. En dan bedoel ik niet 11:59 uur of 12:01 uur.

Hebben jullie ook wel eens zoiets ondervonden?

Toch wel, maar dat was niet tijdens het schrijven. Ik ervaar zulke "dingen" meestal tijdens film kijken. Een bijzonder voorbeeld is de film Avatar. Dat is voor mij de perfecte Fantasy, want na minimaal 30 minuten val ik altijd in slaap. En tijdens die slaap beleef ik die film elke keer weer als een nieuw avontuur, maar dan volgens mijn fantasie. Oh sh*t, het is alweer 00:51 uur.

Grappig dat je dit noemt. Ik zat met mij kleinzoon achter de pc (die staat in een andere kamer). Hij gaat op een gegeven moment naar de woonkamer en roept een tel later dat er heel veel rook is. Ongehaast loop ik naar de kamer en zie inderdaad dat het er grijs is van de rook. Alle deuren en ramen opengezet. Wat de oorzaak was, weet ik niet eens meer, maar wel dat hij op het juiste moment heeft geroepen.

Grappig dat je het over grijze rook hebt. Ik stak eens een sigaret op tijdens het film kijken terwijl ik in de bioscoop zat met twee van mijn kleinkinderen. In trance? Ik 'dacht' van niet.

Eigenlijk was ik ook niet in trance, maar gewoon aan het internetten. Kun je maar weer zien hoe gevaarlijk dat is.

Dus zou je kunnen concluderen dat schrijven [net als autorijden] gevaarlijk is voor vrouwen.

Hartstikke gevaarlijk. :D Ze leren het nooit.

Autorijden is voor vrouwen toch zeker niet gevaarlijker dan voor mannen :?: Het kan iedereen overkomen dat jeachter het stuur afgeleid raakt door 't internet, of een draak die in de berm gekke bekken staat te trekken.

Heb ik ook weleens. Pas eng vind ik het worden trouwens als ik na een schrijfsessie niet precies meer weet waar mijn gedachten en emoties ophouden en die van de personages beginnen ...

Pas eng vind ik het worden trouwens als ik na een schrijfsessie niet precies meer weet waar mijn gedachten en emoties ophouden en die van de personages beginnen ...

En net dan belt je moeder op en binnen een minuut vraagt ze: 'Is er wat mis, je klinkt zo sip.' Zie dán maar eens uit te leggen dat er eigenlijk echt niets aan de hand is, nee hoor, echt niet, mam...

In trance denk ik niet, wel in de flow en dan vergeet ik de tijd. Ineens heb ik dan 2000 woorden getikt, maar zelf ben ik dan niet getikt. Ik weet het hier en nu nog wel te vinden. :D

@ Diana - de la in de kast - Likaiar - Waus - Angelieke Uitte... - Anaïd Haen - Yrret - Tja - IO en Suma, dank voor jullie reacties. Wanneer het me nog eens overkomt weet ik dat het gewoon is. Even pauze nemen en weer verdergaan. vrg Oh ja, Yrret het is maar goed dat het het draakje was dat rokend met zijn kleinkinderen in de bioscoop zat :)

Nou, 'gewoon', zo ver zou ik niet willen gaan. Schrijvers zijn best vreemde figuren ;D

Met 'gewoon' probeer ik te zeggen: niets verontrustends. Ik denk dat het een reactie is van te diep geconcentreerd te zijn geweest. "Dat was voor mij vast iets nieuws", zei ze met enige zelfspot. Dag Diana, ik ga verder met mijn oefenstukjes. vrg