Tijd

Nee, 'richtlijnen binnen de schrijverswereld' daarover lijken me moeilijk op te stellen. Het hangt er namelijk vanaf hoeveel woorden jou tekstverwerken op één A4'tje zet, en meer nog van hoe snel je personages praten. De realiteit is je beste touchstone: speel je eigen dialoog uit voor de spiegel, met een stopwatch in je broekzak, dan weet je het.

Hardop lezen inderdaad, meer tips kan ik zo niet bedenken. Het is een kwestie van smaak: toneelstukken bestaan doorgaans alleen uit dialogen en monologen, die vind ik meestal prima te lezen. Een tekst met twee alinea's beschrijving achter elkaar vind ik daarentegen niet om door te komen, terwijl er genoeg mensen zijn die genieten van een goed geschreven langere beschrijving. De enige richtlijn die ik me uit alle schrijfboeken en -blogs kan herinneren, is: zoek een balans tussen dialoog en beschrijving (waarbij beschrijving ook op beschreven actie kan slaan).

Jij haalt nu toneelstukken aan. Toevallig weet ik dat bij een filmscript één A4 ongeveer één minuut is. Zo hanteren heel veel uitgevers dezelfde normen als het gaat om het inleveren van manuscripten. Dus zal het maximale aantal woorden per A4 niet veel verschillen. En een doorsnee dialoog lijkt me qua tijdsduur dan ook niet zo veel anders. Natuurlijk moet je rekening houden met de manier waarop je personages spreken, maar dat heeft een filmscript ook, net als de balans tussen dialoog en beschrijving. Al is die bij een scenario een stuk abstracter.

Jij haalt nu toneelstukken aan. Toevallig weet ik dat bij een filmscript één A4 ongeveer één minuut is. Zo hanteren heel veel uitgevers dezelfde normen als het gaat om het inleveren van manuscripten. Dus zal het maximale aantal woorden per A4 niet veel verschillen. En een doorsnee dialoog lijkt me qua tijdsduur dan ook niet zo veel anders. Natuurlijk moet je rekening houden met de manier waarop je personages spreken, maar dat heeft een filmscript ook, net als de balans tussen dialoog en beschrijving. Al is die bij een scenario een stuk abstracter.

Het schrijven van filmscripts is ontzettend geformaliseerd, met al zijn outlines, plot-outlines, scenarios, pitches en weet ik wat allemaal niet de opmaat vormt voor een film. Bovendien is een filmscript niet het eindproduct. Niet helemaal te vergelijken met manuscripten m.i. Bij een boek spelen ook heel andere dingen mee in de opmaak. Bijvoorbeeld of je dmv spatiering, lettergrote, paginagrootte enz net wel of net niet meer dan 300 ppg boek krijgt. Dan scheelt zo een paar euro op de (vaste) boekenprijs (dat gaat namelijk per aantal pagina's omhoog) en dat kun je juist wel/niet willen ivm marketing e.d.

Hallo IO, Een filmscript is een grondslag. Maar in hoeverre is een manuscript dat niet? Waarschijnlijk heb jij daar meer ervaring mee dan ik. Worden manuscripten door uitgevers nooit meer veranderd? En daarmee bedoel ik: korter gemaakt zonder dat het verhaal geen schade daarvan ondervindt zodat het prijskaartje omlaag kan? Een boek dat af is ziet er bij uitgever één anders uit dan bij uitgever twee, dat lijkt me logisch. Maar als jij het manuscript indient doe je dat toch volgens de normen die de uitgever hanteert? Dus dan zal het maximum aantal woorden per pagina niet zo veel verschillen?

Hallo IO, Een filmscript is een grondslag. Maar in hoeverre is een manuscript dat niet? Waarschijnlijk heb jij daar meer ervaring mee dan ik. Worden manuscripten door uitgevers nooit meer veranderd? En daarmee bedoel ik: korter gemaakt zonder dat het verhaal geen schade daarvan ondervindt zodat het prijskaartje omlaag kan? Een boek dat af is ziet er bij uitgever één anders uit dan bij uitgever twee, dat lijkt me logisch. Maar als jij het manuscript indient doe je dat toch volgens de normen die de uitgever hanteert? Dus dan zal het maximum aantal woorden per pagina niet zo veel verschillen?

Dit zijn allemaal overdenkingen die ik in essentie niet kan weerleggen. Maar wat maakt het uit? Iedere schrijver en iedere uitgever kan met lettergrootte en regelafstand doen wat hij wil, en je hoeft maar twee boeken open te slaan om te zien dat het aantal woorden per pagina inderdaad van schrijver tot schrijver (en uitgever tot uitgever) verschilt. Die keuze lijkt me samen te hangen met onder meer de doelgroep, de stijl, de kosten, de uitgave (pockets zijn compacter dan special edition hardback). Dus er zijn vast en zeker richtlijnen, maar er is niet één richtlijn voor het 'doorsnee' boek (dat overigens niet bestaat). Het is niet iets waar ik me als schrijver tijdens het schrijven van mijn manuscript druk over zou maken.

Wat Diana zegt. En de manier waarop je een manuscript (wat in zekere zin de grondslag is van het verhaal dat pas in het hoofd van de lezer echt vorm krijgt ... maar dan worden we wel heel filosofisch) inlevert bij een uitgever heeft qua vorm niets te maken met hoe het in boekvorm verschijnt. Er zijn twee begrippen: verteltijd en vertelde tijd, waarbij de verteltijd betrekking heeft op de hoeveel woorden die je gebruikt om een verhaal van een bepaalde vertelde tijd te verwoorden. Dat kan nogal uiteenlopen per roman. Neem James Joyces Ulysses waar ie een pagina of 600 (verteltijd dus) nodig heeft (zo uit mijn hoofd) om 1 dag (vertelde tijd) te beschrijven en zet dat af tegen ik roep maar wat Marquez die in 100 jaar eenzaamheid 600 ppg gebruikt om 100 jaar familiegeschiedenis te beschrijven dan heb je wel de extremen beet zo'n beetje. Het is slechts een methode om verteldichtheid te beschrijven en is als zodiende misschien nuttig voor vergelijkende literatuurwetenschappers en andere tekentellers maar het is beschrijvend en niet normerend dus ik zou me er, als schrijver, vooral geen zorgen over maken. Ook alweer wat Diana zegt.