Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

schrijfopdracht #26

21 oktober 2014 - 12:10
Verboden Verlangen, Opdracht 2. „Nou goed, zei ze. Als je echt niet naar buiten wilt vandaag dan doen we dat niet. Maar ik vraag je wel wat je zou willen eten vandaag, want er is veel. Soep, roggebrood, kwark met fruit, van alles. Dus noem het maar ,dan regel ik het” „Je houdt wel vol hè. Geen soep daar word ik misselijk van, geen roggebrood want dan ga ik aan de schijterij. Dus blijft kwark over, met fruit” „En toch zeker wel een kopje melk of koffie of thee?” „Koffie alsjeblieft” De verpleegkundige gaat richting de keuken van het ziekenhuis nadat ze het papier heeft ingevuld. Ze heeft veel papieren van veel chronische gevallen, en schudt haar hoofd bij al het leed dat ze ziet. Maar de laatste is lief, en soms heel grappig en dat maakt een boel goed op zo’n routine klus als de keuken bestellingen opnemen. Maar het zou zo leuk en goed zijn geweest als hij met haar naar buiten in de herfststormen was gegaan en de wind zou voelen op zijn gezicht, alle zorgen laten wegspoelen naar onbekende einders. „Hier komt de keuken” De pleeg trekt een brede smile en kijkt naar hem terwijl hij naar de regen staart die roffelt op de ruiten. Zijn blik is triest, zo verdrietig dat het enige wat ze zou willen doen is bij hem zijn en zijn hoofd op haar schoot laten rusten.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2014 - 16:07
Hoi Smalrac, Op zich vind ik het een mooi stukje, maar ik heb wel wat aanmerkingen. Mijns inziens is het niet een echte dialoog. De man zegt maar één keer iets terug. Dit kan natuurlijk omdat de man dement ofzo is en sowieso niet veel praat. Dan heb je dat mooi verwoord. Het verboden verlangen begrijp ik niet goed. Ik ga het nog een keer lezen, dan wordt het misschien wel duidelijk.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
21 oktober 2014 - 18:57
Ik heb nog een paar andere opmerkingen. Aanhalingstekens onderaan zie je niet meer, maar dat kan ook aan je systeem liggen. 'Nou goed,' zei ze. Ik wil wel graag van je weten wat je vandaag wilt eten. Er is van alles wat: soep enz. Dus zegt het maar, (geen spatie voor de komma maar erna) vol, hè?' fruit." (punt vergeten) routineklus keukenbestellingen keuken." het enige wat ze zou willen - het liefst zijn hoofd op haar schoot laten rusten. Nu moet je niet denken dat ik het geen goed verhaal vindt, dat vind ik wel. Ik denk dat het verboden verlangen zit in het feit dat ze hem niet op die manier mag troosten.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2014 - 20:59
Ik zie ook geen verboden verlangen. Misschien de laatste regel. Ik val over de twee zinnen die met maar beginnen zo vlak achter elkaar, daar ben ik allergisch voor. Het trekt mijn aandacht. (een beroepsafwijking) Ik vond de emotie heftiger en mooier toen het nog zijn vrouw/vriendin was die naast hem zat. Wat de teskst nu aan duidelijkheid wint, verliest het aan sprankeling

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 oktober 2014 - 23:15
Het verboden verlangen zie ik wel. Stoute zuster! Op zichzelf vind ik het een aangenaam verhaal. Op een brakke zondagmiddag zou ik graag een lange versie lezen :) Wel moet ik toegeven dat ik het ook niet echt heb gelezen als een dialoog. Daarvoor werd er te weinig gesproken. Maar toch, graag gelezen!

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 oktober 2014 - 11:03
Ik zie dat ik niet de juiste persoon als 'verboden verlangend' heb neergezet! Het ging eigenlijk om de persoon die in het z.h geholpen wordt en een doodswens heeft. Daarnaast had ik toch ook inderdaad de verpleegkundige als 'verlangend' willen neerzetten. Dat is dus enigszins wel geslaagd.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 oktober 2014 - 20:27
De verlangende verpleegster kwam bij mij duidelijk over. ;) Zijn doodswens niet. Misschien zou jij in een dialoog kunnen weergeven het 'zakelijke' bij de andere patiënten en de rust/ zich zelf kunnen zijn bij hem. Hoe dan ook, het gegeven intrigeert mij! :)