Schrijfopdracht #25- Het Beest

Een fragmentje uit mijn thriller, waar ik druk mee bezig ben: Het Beest. Ik opende het deurtje van de kooi en zette de diertjes op mijn schouder. De lange staart kriebelde in mijn nek. Sonny klom omhoog en bleef op mijn hoofd zitten. Ik pakte een stuk komkommer uit de koelkast. Ze gingen op mijn knieën zitten en ik gaf ze beiden een stukje om te knagen. Zwarte kraaloogjes staarden me aan en brachten me terug naar mijn jeugd. Mijn vader had losse handjes. Het was niet genoeg dat hij ons hele gezin teisterde, maar hij vond het ook nodig om te laten zien dat hij de baas was. Telkens wanneer ik het voor mijn moeder opnam, moest ik dat niet alleen fysiek ontgelden, maar ook mijn rat werd aangepakt omdat hij wist dat hij me daarmee het meest raakte. Hij gebruikte vergif. Ik kwam er pas achter toen ik het beestje ontleedde, omdat het van de ene op de andere dag roerloos in zijn kooi had gelegen. Mijn vader noemde me gestoord toen ik in het schuurtje had gezeten terwijl alle organen gerangschikt lagen en ik mijn eerste autopsie uitvoerde. Het waren momenten waardoor ik mijn rust vond. Het snijden in weefsel en de uniekheid van elk orgaan was een schat die alleen voor mij bestemd leek. Hij liet me alle hoeken van de kamer zien toen hij die idioterie uit me wilde slaan, maar hij had geen succes. Misschien dreef hij me wel steeds verder bij hem vandaan en steeds vaker naar degene die zwegen en nooit commentaar gaven.