Profile picture for user Ostinato
Ostinato

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#24 - In voor- en tegenspoed

 6 oktober 2014 - 11:44
In voor- en tegenspoed Als ik binnenkom, zit ze op de stoel, midden in de witte kamer, net als elke dag. Vandaag kies ik een andere benadering. ‘Hé, wat leuk dat ik jou hier tref.’ Deze keer reageert ze wel. Haar hoofd draait traag in mijn richting. Ze kijkt me zelfs aan. ‘Inderdaad. Bijzonder.’ Haar ogen zijn leeg en haar stem is toonloos, maar ik ben blij dat ze eindelijk iets zegt. Ik probeer het luchtig en losjes te houden. ‘Tijd niet gesproken. Hoe is het ermee?’ Mis. Ze wendt haar blik af en staart weer naar haar voeten, zoals altijd. Ik zie een druppel kwijl in haar mondhoek. Ze schudt haar hoofd en grijpt beide leuningen van haar stoel, alsof ze op wil staan. ‘Ik moet helaas weg.’ Ze doet een halfslachtige poging om overeind te komen, maar geeft het na een paar ogenblikken alweer op en ploft terug in de stoel. Ik probeer te redden wat er te redden valt. ‘Wat jammer! Ik had graag nog even bijgekletst.’ Dan gebeurt het. Haar gezicht opent zich als een bloem. Haar ogen stralen en haar stem is jong en vrolijk. ‘Lijkt me leuk! Ik bel je wel.’ Ik open mijn mond om te antwoorden, maar het moment is voorbij. Haar kin zakt op haar borst, ze laat haar armen vallen langs de stoel en sluit haar ogen. Tegen beter weten in blijf ik nog even wachten. Ze komt niet meer terug. Niet vandaag, in ieder geval. Ik klop op de deur en de verpleger doet open. Hij zegt iets over vooruitgang en goede hoop. Ik wens hem een prettige dag. Morgen ben ik hier weer.

Geen afbeelding
Lilithx

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 oktober 2014 - 21:23
Ik krijg het idee dat de hp op bezoek gaat bij zijn partner die in een instelling/rusthuis zit. Ik vind het een leuke insteek, maar je hebt wel gebruik gemaakt van een dialooglabel. Het hele verhaal laat een liefdevolle, maar ietwat pijnlijke indruk na en die kan ik wel smaken.

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 oktober 2014 - 11:59
Mooi gedaan, Ostinato. De dialoog heeft op deze manier een extra lading. Ieder woord is misschien het stapje vooruit in het herstel. Van een coma? Van een hersenletsel? Prachtig taalgebruik, gevoelig geschreven met bescheidenheid.

Profile picture for user Ostinato
Ostinato

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 oktober 2014 - 12:04
Lilith, Odile, dank voor reactie & compliment. @Odile: ik weet ook niet wat er met haar aan de hand is :)

Profile picture for user W Rynlandt
W Rynlandt

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 oktober 2014 - 12:10
Ostinato, De laatste alinea (de afsluiter) vind ik mooi geformuleerd. 'Morgen ben ik hier weer.' bedoel ik niet, maar wat er juist voor komt.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 oktober 2014 - 13:50
Mooie tekst Ostinato, leuk dat je er weer bent. Ik dacht aan de moeder van de hp maar je titel wijst eerder op een huwelijk. De druppel kwijl is zo plastisch. Echt mooi.

Profile picture for user Ostinato
Ostinato

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 oktober 2014 - 14:13
Dankjewel, W Rynlandt. Achteraf gezien zou ik "in ieder geval" nog willen weglaten. Dank, Mili. Het gaat inderdaad om de echtgenote van de HP.

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 oktober 2014 - 14:33
Hoi Ostinato, Ik vind dat een erg mooi maar toch ook wel tragisch verhaal. In de eerste instantie dacht ik wellicht dat het om een demente moeder ging. Maar inderdaad door de titel wist ik eigenlijk al dat het een echtgenote moest zijn. Graag gelezen.

6 oktober 2014 - 17:45
Dag Ostinato, Het spijt me ik vind het minder sterk. Ik las namelijk in eerste instantie meteen het stukje, zonder de titel gelezen te hebben. Ik dacht een soort van een verslag van een geriatrisch deskundige/onderzoeker te lezen die bezig is met een case study van een demente vrouw. . Alleen door de titel wordt me duidelijk dat het hier de partner/echtgenoot van de vrouw betreft. In het stukje zelf tref ik geen emotie, geen verwijzing aan, die daar naar verwijst. De associatie met iemand die beroepsmatig met haar praat ligt voor mij in de volgende zinnen: 'Vandaag kies ik een andere benadering'' Dat klinkt mij sec te weloverwogen, te klinisch, voor een partner/echtgenoot. 'Ik probeer te redden wat er te redden valt.' Ik denk dat er eerst (alweer, tegen alle hoop en beter weten in) teleurstelling wordt gevoeld. 'Ze doet een halfslachtige poging om overeind te komen, maar geeft het na een paar ogenblikken alweer op[...]' Dat klinkt (voor mij) haast alsof het haar is toe te rekenen. En dat kan. Want partners kunnen dat gevoel hebben, maar dan hoort er weer de beleving van een stukje woede bij. 'Tegen beter weten in blijf ik nog even wachten.' Hier hoort, naar mijn gevoel, teleurstelling bij, irrationele hoop die weer vervliegt. In het stukje mis ik het gevoel van wanhoop van de partner en het gevoel van hoop die vechten met het 'tegen beter weten in'.

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 oktober 2014 - 18:17
Ostinato, in deze dialoog wordt de personages sprekend door hoe ze reageren. Dat is de kern van de dialoog die jij goed raakt omdat de situatie voor zich spreekt. Mooi.

Profile picture for user Ostinato
Ostinato

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 oktober 2014 - 19:18
Jan, maddbrug, dank voor je reactie en het compliment. Woodpecker, ik denk dat dit tekstje enorm aan kracht zou verliezen wanneer ik de emoties explicieter zou maken. Jij las er een medisch/psychisch verslag in. Doordat ik de emoties impliciet laat, laat ik het aan de lezer over om ze in te vullen (waarbij ik overigens wel min of meer bewust mik op het oproepen van die emoties). Ik verwacht dan ook verschillende invullingen bij verschillende lezers. Anders gezegd: misschien zegt jouw lezing meer over jou dan over mijn tekst. Edit: dat is niet naar bedoeld. Je pikt sommige signalen in de tekst wel degelijk op.
'Tegen beter weten in blijf ik nog even wachten.' Hier hoort, naar mijn gevoel, teleurstelling bij, irrationele hoop die weer vervliegt.
Precies. Als jij dat voelt, hoef ik het niet meer te benoemen, toch?
'Ik probeer te redden wat er te redden valt.' Ik denk dat er eerst (alweer, tegen alle hoop en beter weten in) teleurstelling wordt gevoeld.
En hier geldt hetzelfde. Ik probeer om de lezer niet te betuttelen. Zhij mag voelen wat zhij wil. Nogmaals, uiteraard probeer ik wel emoties te laten zien/op te roepen. Maar dat houd ik zoveel mogelijk verborgen.

Geen afbeelding
PetraO

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 oktober 2014 - 21:03
Hallo Ostinato, Deze tekst klopt helemaal. Geen woord teveel, geen woord te weinig. Het fragment zou passen ineen langer verhaal.

Profile picture for user Ostinato
Ostinato

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 oktober 2014 - 22:08
Dankjewel Petra, dat is een groot complment. Hoi Leonardo. Wat bedoel je met "Die uitleg"? Alzheimer ligt voor de hand, maar het kan wat mij betreft net zo goed gaan om de gevolgen van een auto-ongeluk, of een andere ziekte.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 oktober 2014 - 23:09
Goed geschreven verhaal, Ostinato. In tegenstelling tot Woody, vind ik het een pre dat me de emoties van de verteller niet worden opgedrongen. Die kan ik zelf wel invullen. Trouwens, als dit aftakelingsproces van dementie - want daar lijkt het veel op - al langer aan de gang is, en dus dagelijkse werkelijkheid is, dan zijn de emoties ook uitgesleten. Wat niet wil zeggen dat het geen pijn doet. Het wordt een algemene pijn die is veroorzaakt door alle voorgaande emoties. ‘Inderdaad.Bijzonder.’ Haar ogen zijn leeg en haar stem is toonloos,... Dit vind ik een ongeloofwaardig antwoord van een persoon waaruit zichtbaar alle energie is weggelekt. Kun je haar niet beter even laten opleven, zoals ze dat ook doet na ‘Dan gebeurt het. Van dit ‘Dan gebeurt het’ zou je dan kunnen maken ‘Dan gebeurt het weer.’ Zo’n korte opleving is bij dementerende mensen niet vreemd. Fijn dat je oude, interessante avatar weer terug is. Was hij vroeger niet blauw?

Profile picture for user Ostinato
Ostinato

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 oktober 2014 - 23:51
Dankjewel Dos. Die uitgesleten emoties, dat was inderdaad het beeld dat ik voor ogen had. De eindeloze herhaling van dagelijkse bezoeken, bijna geen vooruitgang, verbrokkelende hoop. Maar dan tussen de regels. Ik zie wat je bedoelt, maar ik vind de uitspraak "Inderdaad. Bijzonder." vaag genoeg voor deze vrouw. Ik zie het hier als een niks-betekenende uitspraak, ze zegt maar wat. "Ach ja. Wat?" "Wat fijn. Ja hoor." En er is al een kleine opleving. "Ze kijkt me zelfs aan." Bart, dank :) Edit: @Dos, ik ben nog op zoek naar een triple spiral die niet aan de randjes wordt afgekapt door het CMS van SOL. Dat is tot nu toe nog niet gelukt. Ik hou vol.

Profile picture for user W Rynlandt
W Rynlandt

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 oktober 2014 - 11:34
Ik heb de discussie ook een beetje gevolgd en leuk dat Woodpecker die geopend heeft. Het weglaten van de emoties en het klinische vond ik echter persoonlijk juist heel sterk aan deze tekst. Daardoor krijgt de lezer veel ruimte en kan hij zelf invullen. Mijn persoonlijke interpretatie was dat de HP langzamerhand hopeloos en teleurgesteld geraakt omdat hij weinig vooruitgang ziet. Daardoor legt hij zich misschien een beetje neer bij de situatie. Uit een soort zelfbehoud gaat hij de situatie bijna klinisch bekijken omdat hij even genoeg heeft van zijn eigen gevoelens. Teleurstelling, ontgoocheling, hopeloosheid kunnen ervoor zorgen dat je je afstandelijk gaat opstellen, of is dat geen valide interpretatie? Zeer mooie tekst blijf ik vinden.

7 oktober 2014 - 16:33
Anders gezegd: misschien zegt jouw lezing meer over jou dan over mijn tekst.
Klopt. Een mens is ook een verzameling van ervaringen. Om niet te betuttelen laat ik het daarbij. Maar: Vervang de titel boven het stuk door: 'Dag 132 als co-assistent,' Leg het dan een week of drie weg, lees het dan nog eens, en je begrijpt misschien wat ik probeerde aan te geven.

Profile picture for user Ostinato
Ostinato

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 oktober 2014 - 16:34
Ik kan mij helemaal vinden in je interpretatie, Rynlandt. De hp moet uit zelfbescherming wel enige emotionele afstand creëren, anders gaat hij er zelf aan onderdoor. Hij zit al op het randje. Dank voor je reactie.

Profile picture for user Ostinato
Ostinato

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 oktober 2014 - 16:39
@Woodpecker: ik zie wel wat je bedoelt. De tekst is erg leeg, maar gezien de reacties van de overige lezers denk ik dat de emotionele inhoud en de band tussen hp en de vrouw wel degelijk aanwezig zijn en ook overkomen op de (meeste) lezers. Meer kan ik mij niet wensen. Zou ik echter de titel gebruiken die jij voorstelt, dan zou jouw interpretatie zeer zeker plausibel zijn. Maar ja, de titel is dan ook een integraal onderdeel van het verhaaltje.

7 oktober 2014 - 17:12
@Woodpecker: Maar ja, de titel is dan ook een integraal onderdeel van het verhaaltje.
Het is ook niet mijn bedoeling om naar te zijn, maar je kunt een verhaal en wat je er mee zeggen wil niet in zijn geheel afhankelijk maken van de titel, lijkt mij. Voor mij heeft een zin als : 'Vandaag kies ik een andere benadering' grote impact. 'Een benadering kiezen' dicht ik toe aan professionals, niet aan een partner. Maar goed, het is enkel mijn mening. Meer niet.

Geen afbeelding
Manonos

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 oktober 2014 - 18:11
ik was direct in het zorghuis, waar mijn dementerende schoonmoeder zat. Heel beeldend. Technisch ben ik nog een beginneling, dus daar kan ik weinig melden. Het verhaal is wat mij betreft prettig leesbaar en spreekt tot de verbeelding.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 oktober 2014 - 18:39
@Woodpecker #23: [Voor mij heeft een zin als : 'Vandaag kies ik een andere benadering' grote impact. 'Een benadering kiezen' dicht ik toe aan professionals, niet aan een partner.] Ben het absoluut niet met je eens. Het is inherent aan de mens keer op keer andere benaderingen te zoeken om de ander te bereiken en dat doe je met name als je om de ander geeft.

Profile picture for user Ostinato
Ostinato

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 oktober 2014 - 18:45
@Woodpecker: Toegegeven, dat specifieke zinnetje had wel iets minder klinisch gemogen. Ik vind dat de strekking van zo'n extreem kort verhaaltje wel degelijk van de titel kan afhangen. (ik doe het vaker: http://www.schrijvenonline.org/forum/115502). Dank voor je mening :) @Manonos Door jouw reactie realiseerde ik me met schrik dat ik bij het schrijven geen moment heb gedacht aan lezers die deze situatie uit eigen ervaring kennen. Je reactie maakt me dan ook blij. Dankjewel.

Profile picture for user Ostinato
Ostinato

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 7 oktober 2014 - 18:44
@Milli: maar de formulering is wel een beetje erg kaal, daar heeft Woody wel gelijk. Alternatief: "Ik probeer het vandaag op een andere manier en doe alsof we elkaar nauwelijks kennen."

7 oktober 2014 - 18:49
@Woodpecker #23: [Voor mij heeft een zin als : 'Vandaag kies ik een andere benadering' grote impact. 'Een benadering kiezen' dicht ik toe aan professionals, niet aan een partner.] Ben het absoluut niet met je eens. Het is inherent aan de mens keer op keer andere benaderingen te zoeken om de ander te bereiken en dat doe je met name als je om de ander geeft.
Dat klopt. Alleen, volgens mij, zal bij geen normaal mens bij een affectieve relatie de gedachte ;'Ik kies een andere benadering' opkomen.

7 oktober 2014 - 18:48
@Milli: maar de formulering is wel een beetje erg kaal, daar heeft Woody wel gelijk. Alternatief: "Ik probeer het vandaag op een andere manier en doe alsof we elkaar nauwelijks kennen."
Dat bedoelde ik.