Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

opvuldialoog #24 house beats

1 oktober 2014 - 18:47
Ze draait om de paal alsof ze gewichtloos is. Mijn hart bonkt. Ik weet het zeker: het is Katinka. Tijdens ons examenjaar zoenden we achter het fietsenhok. Ze springt op de vloer en schudt met haar borsten. Een paar mannen lopen naar het dansvloertje en vouwen vijfjes en tientjes om haar string. Mijn vriend ook. Hij glundert als hij terugloopt naar ons tafeltje. 'Nou, is het een goede club of niet?' Traag knik ik. Katinka heeft me herkend, ze steekt een hand op en heupwiegt op de harde house beats naar ons tafeltje. Mijn vriend tikt me aan. 'Krijg nou wat!' Katinka gaat op een hoek van ons tafeltje zitten, haar huid glanst. 'Hé, wat leuk dat ik jou hier tref.' 'Inderdaad. Bijzonder.' Mijn vriend kijkt me met grote ogen aan. 'Ken je haar?' Ik negeer hem. 'Tijd niet gesproken. Hoe is het ermee?' 'Ik moet helaas weg.' 'Wat jammer! Ik had graag nog even bijgekletst.' 'Lijkt me leuk! Ik bel je wel.' Ik check mijn portemonnee, mijn sleutels en sta op. 'Wacht even, je hebt mijn nummer niet.' Op de taxistandplaats staat een gure wind. 'Hé, man, wat heb je? Ben je dronken? 'Nee, ik ben nog nooit zo nuchter geweest.'

1 oktober 2014 - 19:22
Top, janp. Ontnuchterend. Vraag me alleen af of het wel de bedoeling was meer dialoog toe te voegen. Doet er wat mij betreft niet toe. Het gevoel komt messcherp tot uiting. Chapeau.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2014 - 19:41
Hey Jan P, Ik was zeer benieuwd naar je verhaal en het voldoet volkomen aan de verwachtingen. Ik vind het bijzonder knap geschreven. De naam van het meisje past heel goed in het verhaal omdat het bij mij iets Oost-Europees heeft klinken wat natuurlijk niet noodzakelijk zo moet zijn. Mag ik je wat vragen? De laatste drie zinnen moeten die echt? Voor mij eidigt het verhaal prachtig en mysterieus als ze er niet zouden staan en alles stopt bij de opmerking 'Wacht even, je hebt mijn nummer niet.'

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2014 - 19:55
W Rynlandt,
Mag ik je wat vragen? De laatste drie zinnen moeten die echt? Voor mij eidigt het verhaal prachtig en mysterieus als ze er niet zouden staan en alles stopt bij de opmerking 'Wacht even, je hebt mijn nummer niet.'
Je mag altijd wat vragen.:) Die laatste zinnen moeten niet echt - ze zijn bedoeld als een 'ending' zoals in een blues. (Ik ben geen voorstander van een 'Fade out'). Dank voor je reactie.

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2014 - 21:20
Ik vind dit stuk zeer goed geschreven, vooral omdat als er in het verleden andere keuzes waren gemaakt door de HP en Katinka, dan hadden ze wellicht een totaal ander leven geleid. Veel stof om na te denken :)

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2014 - 21:24
Eigenlijk had ik gewild dat hij het gesprek wel met haar was aangegaan. Dit verhaal had van mij mogen voortduren. Zoals volgens mij eerder al werd gezegd, ik voelde het ongemak. Knap verhaal.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2014 - 23:08
@W Rynlandt, graag gedaan. @Conny, dank je - volgens mij mag je dialoog toevoegen. @RichardOtten, ja, idd - keuzes. Dank voor je compliment. @Johanna B. De HP vlucht - Katinka is zijn jeugdliefde, maar thuis roept (house beats) Dank voor je reactie. :)

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2014 - 23:11
Dat vermoeden had ik al. En nu? Nu is de liefde voor altijd verloren? Gelukkig weet HP haar te vinden. Nu moet hij alleen zijn stoute schoenen nog even zoeken (dit is een foute zin, sorry daarvoor. ik moet nu hard lachen om mezelf).

1 oktober 2014 - 23:42
Mooie reactie van Richard Otten. Hij benoemt de laag onder het verhaal. Inderdaad knap janp, dat die laag voelbaar is. :thumbsup: :thumbsup: :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2014 - 23:50
Erg mooi, JanP. Het deed mij denken aan dat ene nummer van Acda & de Munnik - Esmee, het dat geloof ik - ook over hoe dingen lopen en hoe ze hadden kunnen lopen. Mooi melancholisch.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 9:53
Mooi neergezet, het feit hoe twee mannen bij het zien van Kathinka een ander beleving hebben. HP voelt de herinnering, de ander de extase. Twee mannen en slechts een dialoog. Dat is krachtig. Dat is klasse.

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 13:34
Meer dan geslaagde oefening, was dit eigenlijk wel een oefening voor je? Het dialoog is volkomen vloeiend in het verhaal en ik mis geen context, zit niet met onbeantwoorde vragen. Zoals Johanna vond ik het jammer dat hij niet verder praatte met haar. Ik was nieuwsgierig naar wat ze tegen elkaar zouden zeggen.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 14:36
Wooppecker,Bartsnel, Maddbrug, schrijvenmaar en Odile, dank voor de complimenten, Odile - ik beschouw elk verhaal als een oefening. Ik vind dit een erg leuke opdracht, Groet,

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
3 oktober 2014 - 15:05
Een ijzersterk verhaal, janp. Je voelt de pijnlijke jaloezie en de teleurstelling opwellen. :thumbsup: De dialogen zijn heel naturel verwerkt. De laatste alinea vind ik wel van belang, ten teken dat hij weloverwogen de biezen heeft gepakt.

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
3 oktober 2014 - 22:53
Ja, heel goed geschreven. Een ongemakkelijke situatie, waarin je toont waat nodig is en niks uitlegt. Jammer dat het geen 3000 woorden mochten zijn.

Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
4 oktober 2014 - 18:44
Het leest heerlijk weg. Het moet wel een lekker wijf zijn als ze zoveel biljetten in haar string krijgt gestopt. Paaldanseres schijnt een lucratief beroep te zijn. Misschien moet ik dat ook maar eens proberen. Bedankt voor de hint. Jammer dat het stukje zo snel is afgelopen.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 oktober 2014 - 21:38
Een goed verhaal! De dialoog past er goed in. Ik had graag iets meer gevoeld van de HP. Wat doet het met hem nu hij haar weer ziet? Vlucht hij weg of waarom is het een bewuste keuze? Bij de zin: [Ik check mijn portemonnee, mijn sleutels en sta op.] vraag ik mezelf af waarom dit specifiek genoemd wordt? Aarzelt hij toch? Jij houdt persoonlijk niet van een 'fade out' maar 1 afsluitende zin had voor mij voldoende geweest. Altijd fijn om iets te lezen van jouw schrijfhand! Zit deze club ook in Katendrecht? :unibrow:

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 oktober 2014 - 0:34
Tja,
Het leest heerlijk weg. Het moet wel een lekker wijf zijn als ze zoveel biljetten in haar string krijgt gestopt. Paaldanseres schijnt een lucratief beroep te zijn. Misschien moet ik dat ook maar eens proberen. Bedankt voor de hint. Jammer dat het stukje zo snel is afgelopen.
Het gaat echt zo,(mogelijk komt er een vervolg). Dank voor je reactie.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 oktober 2014 - 0:50
Marietje,
Ik had graag iets meer gevoeld van de HP. Wat doet het met hem nu hij haar weer ziet? Vlucht hij weg of waarom is het een bewuste keuze?
Een bewuste keus - HP heeft een gezin (house beats).
Bij de zin: [Ik check mijn portemonnee, mijn sleutels en sta op.] vraag ik mezelf af waarom dit specifiek genoemd wordt? Aarzelt hij toch?
Hij aarzelt niet: portemonnee en sleutels staan voor: 'huisje, boompje, beestje.'
Zit deze club ook in Katendrecht?
Het is fictie :) Dank voor je reactie