Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #19 - Zoektocht

Ik moet zoeken. Ik moet overal kijken. Ik moet het huis overhoop halen. En ik moet het alleen doen. Ik weet dat zij het is. Ik weet wat ze gedaan heeft. Ik weet wat ze gaat doen. En ik weet waarom ze het doet. Maar het mag niet gebeuren. Als ik niet snel genoeg zoek, ben ik misschien te laat. Ik zou haar moeten stoppen. Maar ik voel dat het al te laat is. En ter bevestiging piept mijn telefoon. Ik lees het sms'je. Ik zal ze nooit meer zien. Ik zal ze nooit meer in mijn armen hebben. Ik zal nooit meer met ze praten. En ik zal om ze huilen. Ze waren nog zo jong. Ze waren nog zo onschuldig. Ze waren nog zo vrolijk. En ze waren nog niet klaar om deze wereld te verlaten. Niet op deze manier. En ik zal ze wreken. Zelfs als het mij mijn vrijheid kost. De dood van mijn nageslacht zal haar zuur komen te staan. Hier blijft het niet bij.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Een gruwelijk verhaal. Niemand wil zijn of haar nageslacht verliezen. Het wordt iets minder gruwelijk als dit vanuit het oogpunt van bijvoorbeeld een insect (maar die kunnen natuurlijk niet smsen) is geschreven, maar dan nog. Wel vind ik het vlot geschreven, een fijne schrijfstijl.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Als er geen nageslacht had gestaan, had ik gedacht dat het om katjes of hondjes ging. De bazin die de pasgeboren dieren had weggedaan. Door het sms'je kan het niet. Toch kan ik me niet voorstellen dat het om kinderen gaat, want dan zou de moeder meer van de kaart zijn. Ook heb ik nog even gedacht dat de moeder of vader er met de kinderen vandoor is gegaan. Maar dat kan ook niet, gezien het woord dood. Jij bent echt een griezel, Lieke.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Lieke Al die zinnen die met "ik" hetzelfde beginnen: dat heb je bewust gedaan Steeds 3x met hetzeldfde onderwerp, en dan "en etc" Sorry, hier vind ik dat niet werken. Het is geen gedicht. Je krijgt m.i. een "verkeerd" ritme. De cadans leidt me af. Mijn mening, anders niks.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Lieke, ik denk dat je je vergist hebt. Je hoeft geen huis overhoop te halen om kinderen te vinden. En alleen het menselijk geslacht kan tot nu toe sms'en. Dan zijn de kinderen niet alleen ontvoerd maar 'nog niet klaar om de wereld te verlaten.' Dit kun je moeilijk onder een zoektocht plaatsen. Nogmaals, ik denk dat je een denkfout hebt gemaakt.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zie het zo: Een vader die problemen heeft met zijn vrouw. Nu heeft deze vrouw de kinderen vermoord. Hij weet dat dit gaat gebeuren en wil haar nog tegen houden. Maar ik snap ook de reacties. Als je kinderen weg zijn en je weet dat ze waarschijnlijk worden vermoord, ga je, zo denk ik, niet je huis overhoop halen. Ook lijkt het me niet handig van de moeder om met een sms'je mee te delen dat de 'klus geklaard is'. Dan heeft de vader gelijk bewijs voor de politie. Toch vind ik dat je de wanhoop goed hebt weten over te brengen. Ik ben benieuwd waarom de kinderen vermoord zijn. Ik snap Leonardo's opmerking, maar het stoort mij niet erg. Voor mij brengt het de wanhoop juist goed over. Ik ben blij dat je weer meedoet met de wekelijkse schrijfopdrachten :)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gruwelijk. Als mijn nageslacht dood zou zijn zou ik niet meer zo feitelijk en stapsgewijs kunnen denken. Deze scene zie ik eerder in een achtervolging of een zoektocht buiten om op tijd te zijn om de opgesloten kinderen van verstikking te kunnen redden. Ik las overigens de gedachten van een vrouw die haar schoonmoeder beschuldigde. De machteloosheid is heel goed voelbaar.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Allemaal bedankt voor de reacties. @Johanna B,ik ben blij dat je de schrijfstijl fijn vond. Ik heb bewust bewust voor mensen gekozen, dan werd het persoonlijker en daarmee ook meer aangrijpend. Dat was wel een beetje mijn schrijfdoel. @Tja, ik heb het geschreven met het beeld van een bijvoorbeeld criminele vader. Er wordt, om welke reden dan ook, wraak op hem genomen door zijn nageslacht van hem af te nemen. Hij weet dat emoties hem niet verder helpen, dus gaat hij opzoek naar aanwijzingen waar zijn kinderen kunnen zijn en wat hij moet doen om ze misschien nog te kunnen redden. Maar na het sms'je gelezen te hebben, heeft het dus geen zin meer om aanwijzingen te zoeken, dus zal hij zijn wraak plannen. @Leonardo, ik snap je punt, maar ik heb hier toch bewust voor gekozen. Wat Anne ook zegt, de bedoeling is om hier de wanhoop duidelijk over te brengen. @Mili, wat ik ook tegen Tja zei, hij is meer opzoek naar een aanwijzing in mijn verhaal. Maar ik snap dat je het, als je de details niet weet, een beetje onlogisch vindt. @Anne, ik ben blij dat je er een beeld bij hebt gevonden en ik hoop dat jij ook met wat ik eerder heb gezegd meer duidelijkheid hebt. @Marietje, ik ben blij dat jij er ook een beeld bij hebt kunnen vormen. De schoonmoeder vindt ik leuk bedacht! Ik hoop dat voor iedereen de verwarring een beetje minder is. Als je nog meer op- of aanmerkingen hebt, ik hoor het graag!