Wekelijkse schrijfopdracht #15 - Protocol

Het lijkt me iets als het protocol van betutteling, maar van die mutsen en slippers en kleurrijke kleuren kan ik niet plaatsen.

Jouw protocol zou ik als contradictio in terminis willen benoemen. Is dat niet het hele leven, balancerend op een draad?

@Johanna B.: het was betuttelend bedoeld. Bedrijven in het speciaal horeca hebben vaak vrij specifieke dresscodes @Mili: zou je dat wat nader kunnen verklaren?

Mijn eerste reactie was: Doemaar anno 2014 Kort maar krachtig. En waar, dat ook.

Halverwege lijkt het protocol ineens over iets anders te gaan, hier kan ik het dus niet meer zo goed volgen. De betutteling en de dresscodes begrijp ik, aan de hand van de serveerster, daar houd haar vrijheid op waar die voor de gast begint? Hier ligt dus een verbeterpuntje. Het einde mag van mij ook iets sterker. Maar weet dat jouw vrijheid ophoudt, waar die van een ander begint, vind ik wel mooi gevonden.

@Sanne: wow, dat is echt wel een compliment! Dank je :) @Indrany: persoonlijk vind ik dat het niet af is, maar ik wilde het toch uploaden en horen wat anderen ervan vinden. Bij deze opdrachten probeer ik mijn eerste ingeving te posten zonder het al te veel te editten, zodat ik feedback krijg op mijn 'rauwe' idee. Dus ik kan me helemaal vinden in wat jij zegt. Bedankt voor het commentaar, dames!

Oui.Depuis: Je vroeg nog naar een nadere verklaring. Ik las het zoals ik je schreef; meer kan ik er niet van maken. Nu ik lees dat jij tutprotocollen bedoelt in de horeca of voor jezelf met die schijf van vijf vind ik het een stuk antiboeiender. 'Maar weet dat jouw vrijheid ophoudt waar die van een ander begint.' gaat dieper en nodigt uit tot overpeinzing.