Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#15 - protocol in dichtvorm -> trouw aan mijn land

Trouw aan mijn land hij staat boven mij als hij iets zegt dan kan ik niet anders dan het uitvoeren in het leven geleid door rangen kan ik slechts luisteren gisteren vroeg hij of nee, beval hij het onmogelijke kind en vrouw ik vermoordde ze stuk voor stuk hij staat boven mij als hij iets zegt dan kan ik niet weglopen het is mijn plicht mijn belofte aan jou aan dit land

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
heftig (ik ga niet doen alsof ik enig benul van poezie heb, maar de inhoud komt wel aan) ik probeer, voor mijn eigen gemoedsrust, nog een poeticale lezing ofzo erin te passen een letterlijke lezing kan mij tere moederhart slecht verdragen

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
'ik vermoordde ze stuk voor stuk' Hoewel de context (weer) gruwelijk is, heb je (weer) prachtig geschreven.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het komt mij hard en stotend over. De afgeknipte zinnen maken het voor mij hakkelend. Alsof hij er zich toch voor schaamt, er niet volledig voor witl uitkomen, niet trots op is. Wie is de - belofte aan jou- voor de HP? Zijn vader? Een heftig protocol omschreven.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
In mijn beleving: Hij spreekt tot het land dat hij lief heeft, waaraan hij trouw gezworen heeft,. Zijn meerderen dwingen hem dingen te doen waardoor hij voor zijn gevoel zijn geliefde land schendt...