Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht # 12, gebaar

 21 mei 2014 - 16:24
Ze zat op het terras achter het scherm en liet de voorbijgangers voorbij kletsen. De bankschommel knerpte zacht. Ze keek naar de munt in de potten. Het groen was minder sappig dan de geur deed vermoeden. Ze pakte haar boek en zuchtte. Het geroezemoes was voorbij getrokken. De winkels sloten langzaamaan en het winkelend publiek verstomde zoals iedere dag. Haar man kwam thuis en groette in het voorbijgaan. Ze groette terug en legde haar boek neer op het tafeltje. Ze stond op en liep naar hem toe. ‘Hoe was je dag?’ vroeg haar man. Hij boog zijn hoofd licht en keek door het bovenste deel van zijn varifocusbril. Ze maakte een zwierige bocht, pakte twee bierflessen van tafel en liep naar hem toe. ‘Interessant,’ antwoordde ze en kuste hem op zijn voorhoofd. Ze deed een stap naar achteren en reikte hem een fles aan met uitgestoken arm. Zwijgend ploften de flessen open en namen ze een eerste slok. Ze beet op haar onderlip terwijl ze dwars door de schutting keek alsof hij transparant was.

Geen afbeelding
mevrouw Van Balen

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 mei 2014 - 17:16
Om de een of andere reden houdt de vrouw haar man op afstand, en is dat een ingesleten gewoonte. Ze kust hem niet op zijn mond, maar op het voorhoofd. Ze reikt de bierfles aan met gestrekte arm, wat naar mijn idee erop wijst dat ze na de kus snel achteruit is gedeinsd. Hij vraagt niet waarom ze zo doet, hij is dit gedrag gewend, heeft zich erbij neergelegd. Heeft ze een geheim voor haar man?

Geen afbeelding
Schrijfcoach Henny Fortuin

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 mei 2014 - 18:03
Ook bij mij komt de relatie niet bepaald sprankelend over. De kus op het voorhoofd voelt koel aan, de gestrekte arm is mij te veel van het goede, ze houdt hem duidelijk op afstand en niet zo'n klein ook. Het bijten op haar onderlip roept bij mij een gevoel op alsof ze haar best moet doen zich in te houden, zich te gedragen, niet te veel te zeggen of te doen En als ze dan nog dwars door de schutting kijkt, lijkt het wel of ze ook dwars door hem heenkijkt, hij is er niet voor haar. Of sterker nog: ze zou willen dat hij niet bestond, ze ontkent zijn bestaan

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 mei 2014 - 19:02
Odile; Zij had liever niet gewild dat hij (weer eens) thuiskwam. De gebaren zijn zoals mevrouw Van Balen en Henny opmerken. Zij heeft haar eigen eentonige wereld (het winkelend publiek verstomde zoals iedere dag) waarin weinig passie meer is voor de bebrilde man die of van dichtbij ziet of van veraf. Het is wel haar wereld; zij wil alleen zijn. Of losbandig uitbreken. Je hebt een hang naar schommels merk ik :-).

Geen afbeelding
PetraO

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 mei 2014 - 21:50
Ik lees het anders dan Mili en Henny. Er is iets achter die schutting, waarbij ze haar man liever niet in de buurt heeft. Wat er is gebeurd of nog staat te gebeuren, is iets dat deze dag anders maakt dan andere dagen. Misschien een liefdesavontuur in de herfst van haar leven? Of zou het iets duisters zijn, zoals een plan om de buurvrouw die ze al veertig jaar niet kan luchten of zien vermoorden? Ik denk dat laatste toch niet: daarvoor is zij toch net te keurig.

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 mei 2014 - 22:13
Zij heeft iets meegemaakt die dag, hij begroet haar zoals altijd, vraagt uit gewoonte, luistert zelden naar het antwoord. De bierflessen horen bij dat ritueel, bij hun rustig schommelend leven. Het groen was minder sappig dan de geur, misschien toch het groene blaadje?(de jonge buurman)

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 mei 2014 - 23:39
Ze is met iets anders bezig dan haar man. Ze peinst ergens over. Volgens mij heeft ze geen hekel aan haar man. Ook niet aan het biertje die ze samen drinken.

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 mei 2014 - 18:02
Ze heeft volgens mij geen hekel aan de man en ik denk ook niet dat de relatie onderkoeld is. Ik geloof dat de vrouw bezig is met andere dingen. Vooral ook omdat ze haar dag 'interessant' noemde.

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 mei 2014 - 20:28
Ze zucht omdat er weer een dag voorbij is. Het komt mij over als een ontevreden zucht, weer een dag verspild. Zijn gebaar, de manier waarop hij door de bril kijkt is vertrouwd, berustend. De vraag van hem een routine. De kus op zijn voorhoofd heeft iets moederlijks. Meteen neemt ze afstand van hem door terug te stappen. Hij reageert niet op haar antwoord. Het bijten op haar onderlip geeft haar iets ondeugends en ze kijkt nietsziend verlangend door de schutting heen. Waarmee vult deze vrouw nog meer haar dagen behalve met lezen en het wachten op de thuiskomst van haar man?

Geen afbeelding
schrijvengeluk

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 mei 2014 - 10:54
Haar leven is een sleur geworden, ze doet nog wat krampachtige pogingen om er wat van te maken. Neem dan haar buren daar spat de passie er nog van af. Het gras is altijd groener aan de andere kant.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 mei 2014 - 21:20
Ze zit en zucht zo'n beetje, laat de wereld aan zich voorbijtrekken, totdat haar man thuiskomt. Hij groet simpleweg in het voorbijlopen, maar zij staat op en zwiert, wil er wat meer van maken, eist zijn aandacht op. Het contrast tussen haar met en zonder man maakt dat de met-man situatie sowieso gespeeld aandoet, en dan bijt ze ook nog op haar lip terwijl ze door de schutting lijkt te kijken ... wat ligt daarachter? Haar minnaar, is mijn eerste gedachte, met wie ze het daadwerkelijk interessant gehad heeft vanmiddag. Of de ontdekking die ze vanmiddag deed dat hij een affaire met de buurvrouw had? Of staart ze gewoon door de schutting, omdat haar enthousiasme hun relatie enig vuur in te blazen alweer gedoofd is na vijf minuten samen met haar man en ze nergens anders heen te staren heeft? Er borrelt onrust in deze hp, maar ik weet niet waarom.

Geen afbeelding
Mirte

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 mei 2014 - 20:13
De vrouw komt de dag door zoals meerdere vrije dagen. Ze woont in een stad en zit in haar kleine achtertuintje. De drukte van alledag komt langs met geroezemoes. Het einde van de middag nadert, haar man komt thuis en heeft weekend. Ze luiden het weekend in zoals gewoonlijk. Of toch niet, zij luistert wel maar is in gedachten met iets anders bezig ...

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 26 mei 2014 - 17:43
Ik had hetzelfde in gedachten als schrijvengeluk. Het maakt niet uit of ze interessant zegt. Het maakt hem helemaal niets uit hoe ze reageert. Achter de schutting gloort voor haar de vrijheid.

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 mei 2014 - 14:55
Ik vond het heel grappig om te lezen dat de tekst verschillende ideeen oproept. Het is een vrouw die terugblikt op een vervelende gebeurtenis in haar verleden: een ruzie aan de andere kant van de schutting. Ze probeert het te vergeten en te genieten, maar het is nog niet weg. Tegelijkertijd is achter de schutting ook de vrijheid, dat klopt Tja. Wat ik heb geleerd is dat de lezer een goede verstaander is en mogelijkheden die je zelf denkt onzichtbaar te hebben gemaakt toch doorheeft.

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 mei 2014 - 8:36
Ik schrijf wel vaker multi-interpretabele dingen en vaak expres, omdat ik denk dat kunst een spiegel is voor de ziel. Een van mijn bij uitstek multi-interpretabele dingen is ook gepubliceerd. Een hele korte tekst waar je de context zelf bij kunt verzinnen. Dat levert steeds een ander verhaal op als je de personages anders invult. Ik kreeg het idee door filosofie en natuurkunde, waarin het gebruikelijk is wetmatigheden te destilleren uit verschijnselen. Dan zie ik mijn tekst als een soort abstracte werkelijkheid, waarbij steeds andere verschijnselen kunnen worden ingevuld, zoals variabelen.