Geen afbeelding
Maankind

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Het idee dat kinderen mijn boek nooit zullen lezen

 16 mei 2014 - 20:49
Hoi, Ik ben al een tijdje lid van dit forum, maar heb pas kortgeleden het schrijven weer opgepakt na een lange periode van drukte rond studie en werk. Ik val maar gelijk met de deur in huis: ik merk dat iets me dwars zit tijdens het schrijven. Ik ben in 2012 begonnen aan een kinderboek (leeftijd c.a. 9-12 jaar) wat op papier bij hoofdstuk 7 eindigde, maar al die tijd in mijn hoofd is blijven sudderen. Na een lange pauze heb ik het dus weer opgepakt en nu ben ik er iedere dag heel enthousiast mee bezig. Juist mijn enthousiasme voor mijn eigen boek staat mij soms in de weg tijdens het schrijfproces. Ik hoor mezelf vaak plotseling denken: Als je dit niet gepubliceerd krijgt bij een reguliere uitgeverij, dan krijgen kinderen het nooit in handen. Dan krijgen ze het niet voor sinterklaas en ze kunnen het niet lenen bij de (school)bibliotheek. Oftewel: misschien schrijf je nu vol enthousiasme een boek voor kinderen, wat geen enkel kind het ooit in handen zal krijgen. Zoals jullie waarschijnlijk begrijpen is deze gedachte behoorlijk demotiverend. De reden dat ik een kinderboek wil schrijven is immers juist dat ik kinderen graag een leuke leeservaring wil bieden. Als geen enkel kind plezier beleeft aan mijn boek, voelt dat als falen. Daarom aan jullie de volgende twee vragen: - Mocht mijn manuscript door alle reguliere jeugduitgeverijen worden afgewezen (goed, een doemscenario, maar ik houd er toch liever wel rekening mee), zijn er dan andere manieren om mijn boek verspreid te krijgen onder jonge lezers? Kan ik mijn boek dan alsnog in de boekhandel, of in de bibliotheek krijgen? Ik zie kinderen namelijk niet snel online een boek lezen, of een e-book op Bol.com kopen. Voor mijn gevoel zijn er voor jeugdboeken minder alternatieven dan voor romans, of heb ik het mis? Hoe zit het met POD en jeugdboeken..? - Zijn er leden die op dit moment ook aan een (kinder-)boek werken en dit probleem herkennen? Hoe zetten jullie deze gedachten van je af? - Zijn er meer leden die in deze leeftijdscategorie (9-12 jaar) een kinderboek geschreven hebben en ervaring hebben met het uitgeefproces (contact met uitgeverijen, afwijzingen, publicatie)? Ik hoor het heel graag! Maankind

Geen afbeelding
Odysseia

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 mei 2014 - 8:39
Antwoord op je vraag: Je kunt je boek altijd nog self-publishen en gratis aan individuele bibliotheken aanbieden. Ik bedoel: echt als laatste optie. (volgens mij kan je boeken ook zelf ter beoordeling bij NBD/Biblion aanbieden, maar ik meen me te herinneren dat daar voor self-published boeken wat beperkingen/mitsen en maren aan zitten; zie http://www.nbdbiblion.nl/sites/nbdbiblion.nl/file… ). Als je boek goed genoeg is, zowel qua inhoud als qua vorm, kom je dan alsnog in bibliotheken te liggen. Terzijde: Zolang je niet verwacht rijk en/of beroemd te worden en zolang je geen haast hebt: waarom zou falen een optie zijn? Blijven schaven, blijven bijleren, steeds oprecht open staan voor kritiek en niet schrikken als je 20x nee krijgt. Je hebt maar 1x ja nodig… Is overigens ook mijn eigen motto. Huidige stand: 2x kinderboek voor 8+ gepubliceerd bij traditionele uitgever (ruim een jaar mee bezig geweest [edit: voor inzending], dat jaar met 1 ander uit de slushpile van 1000+ ongevraagde manuscripten gevist); 2x jeugdboek voor 14+, nu in onderhandeling (decennium mee bezig geweest).

Profile picture for user Calenzia
Calenzia

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 mei 2014 - 21:26
Je moet je niet teveel vergissen wat betreft online boeken. Vraag je eens af wie de boeken kopen voor kinderen van die leeftijd, vaak zijn dat nog steeds de ouders. Ik heb op Smashwords een paar prentenboeken staan, de meeste gratis en een paar betaald. Helaas de ervaring dat de betaalde weinig doen, maar gratis is populair. (2 van de gratis e-books zijn beide meer dan 1000 keer gedownload in het half jaar dat ze er op staan). Je verdient er misschien niks aan, maar krijgt wel naamsbekendheid. Op Amazon heb ik ook en prentenboek staan en deze verkoop ik gemiddeld 1 keer per maand. Voor een reguliere uitgever blijft het lasting, maar het is een kwestie van proberen, verbeteren en opnieuw proberen. Verdiep je vantevoren in de verschillende uitgevers, maak een lijstje van uitgevers die aansluiten op jouw boek en let goed op hoe ze je manuscript aangeleverd willen hebben. Ik heb een 10+ dat volgend jaar maart uitgegeven gaat worden via Zilverbron. Dit manuscript heb ik in rondes van drie opgestuurd. Bij de eerste drie geen success, maar wel een aanmoedigende mail van 1 uitgever, idee goed, maar teveel werk voor publicatie. Ze hebben mij een paar geode tips gegeven. Die heb ik eerste verwerkt en toen de volgende drie geprobeerd. Bij deze drie zat ook Zilverspoor en zij hadden het zelfde verhaal, goed idee, maar wel veel werk voor publicatie om die reden stelde ze voor om het via Zilverbron uit te geven. Na lang denken ben ik hiermee akkoord gegaan. Ik verwacht zo rond het najaar mijn manuscript terug van de redactie. Bij de Zilverbron heb je twee redactierondes, eentje voor de inhoud en de volgende gaat over de grammatical, spelling en zinsopbouw.

Geen afbeelding
Maankind

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 mei 2014 - 21:36
Je kunt je boek altijd nog self-publishen en gratis aan individuele bibliotheken aanbieden. Ik bedoel: echt als laatste optie. (volgens mij kan je boeken ook zelf ter beoordeling bij NBD/Biblion aanbieden, maar ik meen me te herinneren dat daar voor self-published boeken wat beperkingen/mitsen en maren aan zitten; zie http://www.nbdbiblion.nl/sites/nbdbiblion.nl/files... ).
Bedankt Odysseia, dat vind ik echt een opluchting! Ik wil vooral graag dat mijn boek in de bibliotheek ligt, omdat dat juist die plek is waar het voor alle kinderen toegankelijk is. Het is natuurlijk een allerlaatste optie, maar het haalt voor mij wel de druk af van "of een reguliere uitgever, of niet worden gelezen". Je zegt ook "blijven schaven", maar dan vraag ik me af: stel ik stuur mijn manuscript naar een uitgeverij. Het wordt afgewezen. Ik schaaf het bij en stuur het opnieuw op. Is de kans dan niet ontzettend klein dat deze uitgever alsnog met mij in zee wil gaan? Omdat er relatief weinig uitgevers van jeugdboeken zijn, voelt afgewezen worden toch een beetje als het definitief verspillen van mijn kans. Of werkt dit niet zo?

Geen afbeelding
Maankind

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 mei 2014 - 21:41
Wat leuk dat je boek wordt uitgegeven Calenzia, gefeliciteerd! Ik zie op de website van Zilverbron geen jeugdfonds. Is dit nieuw? Of kijk ik gewoon niet goed? :)

Profile picture for user Calenzia
Calenzia

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 mei 2014 - 21:51
De indeling op de site van Zilverbron is pas gemaakt. Ik gok dat jeugd erbij komt zodra er boeken voor die leeftijd uitgegeven zijn. Als je bij de auteurs kijkt zijn er een aantal waar Genre jeugd bij staat, maar deze boeken zijn nog niet uitgegeven.

Geen afbeelding
Thérèse

Lid sinds

15 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
 16 mei 2014 - 22:18
Ik begrijp je 'zorg', maar heb het idee dat je jezelf een beetje in de wielen zit te rijden. Waarom bij voorbaat gedemotiveerd zijn, terwijl je werk nog niet af is? Heeft iemand al iets van het verhaal gelezen? Hoe was de reactie? Zijn er mogelijkheden om te verbeteren? Sta je open voor ontwikkeling? Als je een doel hebt - en het doel is: een kinderboek schrijven (of kinderen ervan zullen genieten, weet op dit moment nog niemand) - waarom dan onderweg al afremmen? Je betoog heeft iets van 'Ja, ik wil zo graag, maar ...' en 'Ja, maar' = in feite: nee. Klinkt misschien best wel streng, maar is goed bedoeld. Gewoon doorschrijven, ogen en oren open, het beste maken wat je maken kunt ... en dán zien wat de mogelijkheden ermee zijn. We hebben hier ook Proeflezen; laat eens een fragment lezen, dan krijg je van alle kanten respons.

Geen afbeelding
Helga

Lid sinds

16 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 mei 2014 - 23:36
Ik herken je doemgedachten; ik heb ze zelf ook gehad toen ik aan mijn eerste jeugdboek schreef. Maar eigenlijk is het nu nog te vroeg voor je om je druk te maken over de vraag of je boek wel of niet geaccepteerd zal worden door een reguliere uitgever. Je moet gewoon schrijven, en zo goed mogelijk. Stap voor stap, je loopt nu te veel op de zaken vooruit. O ja, ik heb inmiddels tien jeugdboeken op mijn naam staan, allemaal bij reguliere uitgevers gepubliceerd. Zit jezelf niet zo te pesten; schríjf!

Geen afbeelding
Odysseia

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 mei 2014 - 8:50
Je zegt ook "blijven schaven", maar dan vraag ik me af: stel ik stuur mijn manuscript naar een uitgeverij. Het wordt afgewezen. Ik schaaf het bij en stuur het opnieuw op. Is de kans dan niet ontzettend klein dat deze uitgever alsnog met mij in zee wil gaan? Omdat er relatief weinig uitgevers van jeugdboeken zijn, voelt afgewezen worden toch een beetje als het definitief verspillen van mijn kans. Of werkt dit niet zo?
In principe wel, daarom is het belangrijk pas iets op te sturen als je zelf erg tevreden bent met je werk. Mijn uitgevers vinden dat velen dat punt wel errug snel bereiken, maar ik vermoed dat dat bij jou anders ligt :D Als je werk nog net niet goed genoeg is, of in de huidige vorm net niet in het fonds past, dat krijg je wel eens een persoonlijke reactie waarin dat staat. In die gevallen mag je wel een herziene versie insturen.

Profile picture for user Diana Silver
Diana Silver

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 mei 2014 - 10:45
Ik heb ook een tijdje met zo'n demotivering rondgelopen. Ik heb dat toen van me af kunnen zetten. Ik heb mezelf streng en duidelijk gezegd dat als uitgeverijen mijn boek niet goed genoeg vonden, het maar beter was dat het niet uitgegeven werd. Al mijn schrijven beschouw ik nu als oefening. Als het niet uitgegeven gaat worden, dan zal het me in ieder geval verder helpen beter te worden zodat ik op een dag misschien iets schrijf dat het uitgeven wél waard is. Eerder wil ik ook niet uitgegeven worden. Het heeft me best wat moeite gekost om mezelf deze zienswijze aan te praten, maar hij werkt wel. Ik schrijf sinsdien met veel meer volharding en ook doelgerichter. Dus misschien heb jij er ook wat aan. BN: het is wel deels misleidend. Reguliere uitgeverijen zijn niet de ultieme rechters van wat goed is en wat niet. Eigenlijk zijn ze vooral rechters van wat ze makkelijk en met zekerheid kunnen verkopen. Hou dat wel in je achterhoofd. Op het moment dat je zelf helemaal tevreden bent met je werk, en nog wil geen uitgever eraan, dan ga je het lekker zelf publiceren. Ik wil je eigenlijk alleen maar zeggen: uitgeven hoeft niet het enige doel van schrijven te zijn. Je eigen plezier. Een leerporces. Dat is het ook.

Geen afbeelding
Anaïd Haen

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 mei 2014 - 11:11
Ik heb daar nog nooit last van gehad en ben veel later begonnen met schrijven dan jij. Gek dat me dat als eerste inviel: 'je hebt alle tijd!', want ik zou relatief minder tijd hebben en heb er nooit last van gehad. Status: vier kinderboeken ondergebracht bij twee uitgeverijen. Drie van de vier komen nog uit dit jaar en volgend jaar. Wat je ertegen moet doen, weet ik niet. Het lijkt me een heel vervelend gevoel. Ikzelf heb daar echt nooit last van: als een boek goed is, vindt het zijn weg wel.

Geen afbeelding
Via

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 mei 2014 - 20:18
Ik heb dat ook, hoor. Ondanks mijn boekjes bij Borre en Averbode. Nu ben ik met een 'echt' kinderboek bezig en ik stel het steeds uit om ermee verder te gaan, omdat zo'n gevoel heb van 'wat als al dat werk straks voor niets is'. Er zijn ook verhalen en verhaalideeën bij Borre en Averbode afgewezen. Maar dat ging dan om 6000 woorden. Dit gaat om 45.000 woorden. (Ja, de eerste versie heb ik dus al. Een halfjaar. En ik kan me er zo moeilijk toe zetten om ermee verder te gaan.)

Geen afbeelding
Waus

Lid sinds

17 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 mei 2014 - 15:13
Ik ken zulke gedachten niet, het lijkt me heel vervelend. Ik schrijf puur voor hobby en wat als niemand het verhaal ooit te lezen krijgt? Als ik lol heb tijdens het schrijven en herschrijven en in de personages, en ik ook nog wat van het verhaal heb geleerd (al is het maar weer een stopwoordje ontdekt), is het verhaal voor mij geslaagd.
'wat als al dat werk straks voor niets is'.
Niets is voor niets als je blijft doorgaan met schrijven. Alle ervaring van al die 45.000 woorden gaat mee naar het volgende verhaal. En als je toch niet verdergaat, heb je niet het plezier van het herschrijven, het verhaal beter zien worden onder je eigen handen.

Geen afbeelding
Via

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 mei 2014 - 20:37
Mja, dat heeft er voor mij ook mee te maken dat ik bewust tijd vrij houd voor schrijven. Of probeer te houden. Tijd die ik ook aan iets had kunnen besteden dat geld in het laatje brengt. Of tijd voor mijn man. Of om het huis schoon te houden. Of om sociale contacten te onderhouden. Dus als het schrijven dan niets oplevert (behalve plezier) dan duikt daar wellicht een soort onterecht schuldgevoel op. Ik ga er eens even over nadenken hoe dat precies bij mij zit. ;)

Geen afbeelding
Thérèse

Lid sinds

15 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
 18 mei 2014 - 22:45
Kan zijn dat de mensen om je heen je dat duidelijk maken: wij hebben niets aan je en het wordt ook nog niets met dat geschrijf van je. En daar ga je. Maar dat is niet de weg omhoog.

Geen afbeelding
Maankind

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 mei 2014 - 10:37
Bedankt voor de reacties iedereen! Ik vind het wel fijn om te horen dat ik in ieder geval niet de enige ben die hier tegenaan loopt. Natuurlijk vind ik schrijven op de eerste plaats gewoon heel leuk om te doen! Het is meer dat ik de wereld die ik heb gecreëerd graag met anderen (en dan natuurlijk liefst de doelgroep) wil delen. Anders blijft het toch voelen als een verhaal dat niet af is denk ik. Maar dit is misschien ook een karaktertrek die niet specifiek is voor schrijven op zich, wat waarschijnlijk de reden is dat niet iedereen zich hierin kan vinden. Wat ook meespeelt is dat mijn verhaal tot het genre secondary world fantasy behoort (denk Narnia, het Oneindige Verhaal, Stravaganza, Harry Potter, Inkthart enz). Het valt mij op dat er bijzonder weinig Nederlandse schrijvers in de boekhandel liggen binnen dit genre. Ze zijn vrijwel allemaal óf Brits, óf Duits. De enige uitzondering op de regel die ik nu kan bedenken is Tonke Dragt (Torenhoog en mijlenbreed, Achter de deur), maar dan moeten we enkele tientallen jaren terug in de tijd. Heeft iemand enig idee hoe dit komt? Zijn er gewoon minder Nederlandse schrijvers die zich aangetrokken voelen tot dit genre, of willen de Nederlandse uitgeverijen er liever niet aan? Dat laatste is dus een beetje waar ik bang voor ben: dat mijn manuscript meteen wordt afgelegd vanwege het genre.

Profile picture for user Calenzia
Calenzia

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 mei 2014 - 11:05
Hoeft niet, mijn verhaal behoort tot dezelfde genre. Wel is het zo dat zeker grote uitgeverijen makkelijker voor buitenlandse auteurs kiezen en deze dan laten vertalen. Als het verhaal in Engeland of Duitsland zich al bewezen heeft en goed verkoopt, zijn Nederlandsche uitgevers iets zekerder dat het in ons land ook aan zal slaan. Bij een (onbekende) schrijver uit eigen land is dat nog afwachten. Uitgevers die je zou kunnen proberen zijn, Kluitman (ik kreeg van hun een uitgebreide mail terug met tips, ze vonden het idee goed, maar er moest nog teveel aan gebeuren) en Zilverspoor (Zilverbron is een dochteronderneming van Zilverspoor). En zo zijn er nog meer uitgeverijen die in dit Genre ook Nederlandsche auteurs uitgeven.